Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις
θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι,
φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς,
αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς,
ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον
παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την
δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε. Διότι εκ τούτων είναι εκείνοι, οίτινες εισχωρούσιν
εις τας οικίας και αιχμαλωτίζουσι τα γυναικάρια τα πεφορτισμένα αμαρτίας,
συρόμενα υπό διαφόρων επιθυμιών, τα οποία πάντοτε μανθάνουσι και
ποτέ δεν δύνανται να έλθωσιν εις την γνώσιν της αληθείας.
