ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ
Τα ποιητικά βιβλία είναι: Ιώβ, Ψαλμοί,
Παροιμίες, Εκκλησιαστής, Άσμα Ασμάτων.
Τα βιβλία αυτά ονομάζονται και «Σοφία της Βίβλου».
Η περισσότερη Εβραϊκή ποίηση δεν είναι
πλασμένη από μυθικά πρόσωπα, αλλά από πραγματικά
ιστορικά πρόσωπα, τα οποία παίρνει σαν βάση για να διδάξει.
Λίγη ποίηση συναντούμε και σε άλλα βιβλία,
όπως στον Ησαΐα, το Δευτερονόμιο, τον Αβακούμ, τον Ιούδα κ.τ.λ.
Η ποίηση είναι αυτή που εκφράζει τα
συναισθήματα και τους υψηλούς πνευματικούς τόνους της ψυχής που είναι στραμμένη
μπροστά στο μεγαλείο του Θεού. Αυτή την
έκφραση βλέπουμε μέσα στο βιβλίο του Ιώβ και στους Ψαλμούς. Ο Θεός μας διδάσκει
ότι μπορούμε μέσα στην θλίψη μας να υψώσουμε σ’ Αυτόν ύμνο δοξολογίας και
ευχαριστίας γιατί Αυτός θα μας ελευθερώσει.
Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ.
Η Εβραϊκή ποίηση έχει πληθώρα από
μεταφορικές εκφράσεις όπως: παρηχήσεις, υπερβολές, μεταφορές, προσποιήσεις
κ.τ.λ.
Είναι ρυθμική, δηλ. οι στοίχοι της δεν
είναι γραμμένοι με μέτρο, ούτε με ομοιοκαταληξία, αλλά εναρμονισμένη σύμφωνα με
τους τονισμούς των λέξεων.
Περιέχει επίσης παραλληλισμό ιδεών και
σκέψεων. Με άλλα λόγια στην μια γραμμή εκφράζεται μια σκέψη και στην δεύτερη
γραμμή η ίδια σκέψη επαναλαμβάνεται με άλλα λόγια και πολλές φορές προστίθεται
και κάτι ακόμη. Υπάρχουν σε δύστυχα, τρίστιχα, μέχρι και οκτάστιχα. Το μεγάλο πλεονέκτημα για μας είναι ότι στην
μετάφρασή τους, δεν αλλοιώνονται οι παραλληλισμοί των ιδεών και έτσι έχουμε το
ακριβές νόημά τους. Παραδείγματα της ποίησης έχουμε στον Ψαλμ.α:1, λ:5,
Παρ.δ:23
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗ
Α. Το όνομα του Βιβλίου
Ο Εκκλησιαστής στα Εβραϊκά
ονομάζεται «Κοχελέθ». Είναι αυτός που συγκεντρώνει μία συνάθροιση ή είναι μέλος
μιας συνάθροισης ή απευθύνεται σε μία συνάθροιση, (ο Κήρυκας)
Β. Ο συγγραφέας του Βιβλίου
Από την παράδοση το βιβλίο
αποδίδεται στον Σολομώντα, το γιο του Δαβίδ. Οι Εβραίοι μελετητές, μέσα στους
αιώνες, έχουν αποδεχτεί ότι συγγραφέας ήταν ο Σολομώντας.
Γ. Ο χρόνος συγγραφής του
Βιβλίου
Το βιβλίο γράφτηκε το έτος 950
π.Χ.
Δ. Πού απευθύνεται το
Βιβλίο
Σε πρώτη φάση, το βιβλίο
απευθύνεται σε μια συνάθροιση Εβραίων. Μετά, απευθύνεται σ’ όλους τους
ανθρώπους, περιλαμβάνοντας κι εμάς που ζούμε στην περίοδο της εκκλησίας. Τέλος,
το βιβλίο απευθύνεται σ’ όλους τους ανθρώπους της Χιλιετούς Βασιλείας. Ο Εκκλησιαστής
χρησιμοποιεί το Ελοχίμ κι όχι το Γιάχβε σαν το όνομα του Θεού. Αυτό αποδεικνύει
ότι το βιβλίο απευθύνεται σ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί το Ελοχίμ είναι το
παγκόσμιο όνομα για τον Θεό, ενώ το Γιάχβε είναι το Εβραϊκό όνομα του Θεού.
Ε. Η Κατάταξη του Βιβλίου
α.
Είναι ένα από τα 5 Ποιητικά Βιβλία της Π. Διαθήκης
Στην Γραφή μας τα βιβλία της Π.
Διαθήκης κατατάσσονται ως εξής:
1. Τα
17 Ιστορικά Βιβλία, από την Γένεση μέχρι την Εσθήρ
2. Τα
5 Ποιητικά Βιβλία, από τον Ιώβ μέχρι το Άσμα Ασμάτων
3. Τα
17 Προφητικά Βιβλία, από τον Ησαΐα μέχρι τον Μαλαχία
Ο Εκκλησιαστής είναι ένα από τα 5
Ποιητικά Βιβλία τα οποία είναι όλα γραμμένα σε ποιητική μορφή και τo μήνυμα και η έλξη τους είναι παγκόσμια
β.
Είναι ένα από τα 4 Βιβλία Σοφίας της Π. Διαθήκης
Τα Βιβλία Σοφίας είναι:
1. Ο
Ιώβ
2. Ορισμένοι
από τους Ψαλμούς
3. Οι
Παροιμίες
4. Ο
Εκκλησιαστής
Αυτά τα βιβλία εξετάζουν τους
σωστούς στόχους στη ζωή και την συμπεριφορά που οδηγεί στην επίτευξη αυτών των
στόχων
ΣΤ. Οι Διδασκαλίες του Βιβλίου
Οι Διδασκαλίες αυτού του βιβλίου
έχουν δύο πτυχές:
1. Η
ικανοποίηση των βαθύτερων πόθων του ανθρώπου δεν βρίσκεται στην λατρεία και την
υπηρεσία της δημιουργίας αλλά...
2. Η
ικανοποίηση των βαθύτερων πόθων του ανθρώπου βρίσκεται στην λατρεία και την
υπηρεσία του Δημιουργού
Ζ. Ο Σκοπός του Βιβλίου
Ο σκοπός του έχει δύο πτυχές:
1. Να
διδάξει τους ανθρώπους ότι τα πράγματα αυτού του κόσμου είναι μάταια.
2. Να
διδάξει τους ανθρώπους την σοφή οδό που πρέπει να ακολουθήσουν, ζώντας μέσα σ’
ένα κόσμο που είναι γεμάτος ματαιότητα.
Η. Η Αξία του Βιβλίου
Το Βιβλίο έχει μεγάλη αξία:
1. Για
την προετοιμασία των αμαρτωλών για δικαίωση
2. Για
την προετοιμασία των αγίων για πλήρη αγιασμό
Θ. Η Λέξη - Κλειδί του
Βιβλίου
Η λέξη ματαιότητα
I. Η Φράση - Κλειδί
Είναι η φράση «υπό τον ήλιον»
ΙΑ. Η Θέση του Βιβλίου έχει
δύο πτυχές
1. Η
δευτερεύουσα Θέση
2. Η
Κύρια Θέση
ΙΒ. Η Άποψη του συγγραφέα του Βιβλίου
Αντιμετωπίζει τον κόσμο και τα
πράγματα αυτού του κόσμου όχι από την πλευρά του ειδωλολάτρη φιλόσοφου, ούτε
από την πλευρά του καθαρού ορθολογιστή, αλλά από την πλευρά ενός δάσκαλου που
γράφει κάτω από την έμπνευση του Πνεύματος του Θεού.
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗ
1. Το
Εισαγωγικό εδάφιο του Βιβλίου (α, 1)
2. Τα
Επιχειρήματα του Βιβλίου (α, 2 - ς, 12)
·
Η δήλωση της θέσης του συγγραφέα (α, 2)
·
Η ανάπτυξη της θέσης του συγγραφέα (α, 3-11)
·
Η απόδειξη της θέσης του (α, 12 - ς, 12)
3. Η
θέση που αποδεικνύεται μέσω των πειραματισμών του Σολομώντα (α, 12 - β, 26)
·
Η έκθεση των πειραματισμών του (α, 12 - β, 11)
·
Η ανάλυση των πειραματισμών του (β,12-26)
4. Η
θέση που αποδεικνύεται από τις παρατηρήσεις του Σολομώντα (γ, 1 - ς, 12)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν
τους σκοπούς του Θεού και γι’ αυτό δεν μπορούν να συμπράξουν τέλεια με τους σκοπούς
Του (γ, 16-22)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι ο Θεός επιτρέπει την ασέβεια να υπάρχει
εδώ κάτω (γ, 16-22)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από κοινωνικές
αδικίες (κεφ.4)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι πολλά μάταια πράγματα λαμβάνουν
χώρα στην δημόσια λατρεία του Θεού (ε, 1-7)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι η καταπίεση του φτωχού είναι κάτι
κοινό (ε,8,9)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι η επιδίωξη και η απόκτηση πλούτου είναι
ματαιότητα (ε, 10-20)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι η απόκτηση πλούτου χωρίς τη δυνατότητα
να τον χαρείς είναι ματαιότητα (ς, 1,2)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα ότι η απόκτηση ευλογιών χωρίς απόλαυση,
ικανοποίηση και ευχαρίστηση είναι ματαιότητα (ς, 3-12)
5. Το
Πρακτικό τμήμα του Βιβλίου (ζ,1 - ια, 7)
·
Οι διδασκαλίες του Σολομώντα για τα πράγματα που είναι καλύτερα
(ζ, 1-10)
·
Οι παρατηρήσεις του Σολομώντα για τη σπουδαιότητα της σοφίας (ζ,
11-29)
·
Οι οδηγίες του Σολομώντα για την καρτερική ανοχή των πολιτικών πραγμάτων
·
Οι διδασκαλίες του Σολομώντα για τον συνετό τρόπο αντιμετώπισης
μιας ιδιαίτερης δυσκολίας (θ, 1-10)
·
Η παρατήρηση του Σολομώντα για την αξία της σοφίας μέσα σ’ ένα κόσμο,
ο οποίος συχνά δεν ανταμείβει ούτε εκτιμά την σοφία (θ, 11 - ια, 4)
·
Η συμβουλή του Σολομώντα για το συνετό τρόπο αντιμετώπισης της αναρχίας
που προκύπτει από άφρονες πολιτικούς ηγέτες (ια, 5-20)
·
Οι προτροπές του Σολομώντα για την εκμετάλλευση κάθε ευκαιρίας για
την σπορά του σπόρου (ια, 1-8) Η. Οι
προτροπές του Σολομώντα για την απόλαυση των ημερών της νιότης (ια, 9 - ιβ, 7)
6. Τα
τελευταία εδάφια του Βιβλίου (ιβ, 8-14)
