Αν
θες να βρεις πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους, μην τους ψάχνεις ανάμεσα σ’
αυτούς που προσποιούνται τους χαρούμενους ή ανάμεσα σ’ εκείνους που ζουν με τον
τέταρτο ή πέμπτο σύντροφό τους. Τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια είναι άτομα που
πιστεύουν στο Θεό και υπακούν στο λόγο Του, ζώντας μαζί τις χαρές, τις λύπες
και τις δοκιμασίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν προβλήματα γιατί δύο
άνθρωποι με ατέλειες, με το δικό τους τρόπο ζωής ο καθένας και με τη δική του
προσωπικότητα, είναι επόμενο να βλάψουν κάποια στιγμή ο ένας τον άλλο. Κάθε
άντρας, αν είναι ειλικρινής με τον εαυτό του, θα ομολογήσει ότι πολλές φορές
ενεργεί εγωιστικά, χωρίς υπομονή ή απερίσκεπτα και κάθε γυναίκα αφήνει πολλές
φορές τους συναισθηματισμούς της να την επηρεάζουν.
Για
να έχουμε μια ευτυχισμένη χριστιανική οικογένεια, πρέπει να ξέρουμε τους ρόλους
μας, τις ευθύνες μας και φυσικά να τις εκπληρώνουμε.
Όπως
στην εκκλησία υπάρχει τάξη και θέσεις εξουσίας, έτσι και στην οικογένεια
υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες και ρόλοι. Ο Θεός σχεδίασε για την εκπλήρωση του
σχεδίου Του, να είναι ο άντρας η πρώτη εξουσία μέσα στο χριστιανικό σπίτι
(Εφεσ.ε:22-24 & Α’ Κορ.ια:3) κι αυτή η εξουσία θα πρέπει να είναι σεβαστή
απ’ τα υπόλοιπα μέλη.
Στη
δημιουργία, βλέπουμε τον άντρα να είναι πάνω από κάθε τι, κυρίαρχος. Η εξουσία
του λοιπόν είναι δοσμένη απ’ το Θεό. Απ’ την άλλη μεριά, η γυναίκα
δημιουργήθηκε μετά τον άντρα, διαφορετική, και η Βίβλος μας λέει ποιος είναι ο
ρόλος της. Ήταν βοηθός. Αυτή θα υποστήριζε τον άντρα της, θα τον βοηθούσε, θα
τον ενθάρρυνε και θα τον δυνάμωνε. Ακόμα στη γυναίκα ανατέθηκε η τεκνογονία.
Αυτή η δύναμη της αναπαραγωγής είναι δοσμένη στη γυναίκα, όχι στον άντρα.
Έχοντας
υπόψη μας ότι ο Θεός αγαπάει, σέβεται και ανταμείβει το ίδιο τους άντρες και
τις γυναίκες, αλλά οι ρόλοι τους και οι ευθύνες τους στη Βασιλεία του Θεού
είναι τελείως διαφορετικοί, συνεχίζουμε.
Η
κύρια διαφορά ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα είναι ότι ο ένας είναι
πλασμένος για να ηγείται και να επιβλέπει, ενώ η άλλη για να βοηθάει, να
στηρίζει και να δυναμώνει. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η εξουσία δεν
προέρχεται απ’ τον άντρα, αλλά απ’ το Θεό (Ρωμ.ιγ:1-2). Ο Θεός εξουσιοδοτεί
τον άντρα να ενεργήσει την εξουσία Του. Όποιος αντιστέκεται σε μια εξουσία που
έχει δοθεί από το Θεό, δεν αντιστέκεται σε άνθρωπο, αλλά στον ίδιο το Θεό. Όταν
δεχόμαστε κάποιες εξουσίες απ’ το Θεό, πρέπει ν’ αποδεχόμαστε και τις συνέπειες
απ’ αυτές. Η Βίβλος λέει ότι οι καλώς
προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής αλλά απ’ την άλλη μεριά
αν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους υπάρχουν συνέπειες. Αυτός είναι ο χρυσός
κανόνας. Είναι μεγάλη ευθύνη να είσαι ηγέτης, είτε στο σπίτι είτε στην
εκκλησία.
Ο
Ιησούς μας έδωσε ένα πολύ καλό παράδειγμα εξουσίας (Λουκ.κβ:24-26). Οι μαθητές
μάλωναν για το ποιος είναι μεγαλύτερος. Ο Ιησούς προσπάθησε να τους δώσει ένα
καλό παράδειγμα για το τι σημαίνει να είσαι ο πιο μεγάλος και να έχεις εξουσία.
Τους έδωσε να καταλάβουν ότι όποιος είναι σε τέτοια θέση, αν θέλει να
κυβερνήσει σωστά, πρέπει να υπηρετήσει.
Ματθ.κ:25
Η εξουσία πρέπει να εξασκείται με πνεύμα αγάπης και υπηρεσίας. Ο Κύριος τους
έδειξε τη διαφορά ανάμεσα στην κοσμική και τη χριστιανική εξουσία. Τους είπε
ότι αν και είχε όλη την εξουσία και τη δύναμη, δεν την εφάρμοσε τυραννικά αλλά
μάλλον υπηρετώντας τους με αγάπη. Η κοσμική εξουσία λέει: “Κάνε αυτό, κάνε το
άλλο”, κι εσύ πρέπει να το κάνεις. Ο Ιησούς όμως είπε ότι αυτό δεν ισχύει στη δική
Του Βασιλεία. Κανείς δεν αμφισβητεί τη δύναμη και την εξουσία του Ιησού μέσα
στην εκκλησία. Αυτός είναι ο Μεγάλος Ποιμένας, είναι Αυτός που μας λέει τί να
κάνουμε. Παρόλα αυτά, εξασκεί την εξουσία Του με αγάπη κι ευγένεια. Δεν μας
πιέζει, δεν απαιτεί και δεν παραβιάζει το θέλω μας. Μας λέει τί πρέπει να
κάνουμε, κι αν Τον αγαπάμε θα το κάνουμε.
Στην
οικογένεια της Καινής Διαθήκης ο Θεός έχει δώσει την εξουσία στον άντρα που
πρέπει να την εξασκήσει σωστά, με αγάπη και εγκράτεια (Β’ Κορ.ε:14). Είναι
σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο άντρας δεν υπερέχει της γυναίκας στα μάτια του
Θεού, αν και τον βλέπει σαν κεφαλή της συζύγου και της οικογένειας.
