Ο Θεός φανερώνει πολύ περισσότερο τον εαυτό Του σε κάποιους
ανθρώπους απ’ ό, τι σε κάποιους άλλους — όχι επειδή έχει ευνοούμενους, αλλά
επειδή είναι αδύνατον να φανερωθεί σε έναν άνθρωπο του οποίου όλος ο νους και ο
χαρακτήρας είναι σε λάθος κατάσταση. Ακριβώς όπως ο ήλιος, ενώ δεν
προσωποληπτεί, δεν μπορεί να αντανακλάσει σε ένα σκονισμένο καθρέφτη τόσο λαμπερά
όσο σε ένα καθαρό.
Ο Θεός παντού είναι φως (Α’ Ιωάν.α:5), αλλά εμείς πρέπει να
επιλέξουμε να ζήσουμε στο φως Του:
Εφεσ.ε:8-10 Διότι ήσθε ποτέ σκότος, τώρα όμως φως εν
Κυρίω· περιπατείτε ως τέκνα φωτός· διότι ο καρπός του Πνεύματος είναι εν πάση
αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία· εξετάζοντες τι είναι ευάρεστον εις τον
Κύριον.
Όταν δεν είμαστε σε σωστή σχέση με τον Θεό, είμαστε σαν
σκονισμένοι καθρέφτες.
Όταν «γυαλίζουμε τον καθρέπτη της ζωής μας» λάμπουμε σαν
αστέρια, αντανακλώντας το φως του Θεού, δίδοντας δόξα σ’ Αυτόν και δίνουμε το
φως Του στον σκοτεινό κόσμο μας (Ματθ.ε:16, Φιλιπ.β:14-16).
Ας γυαλίσουμε τον καθρέπτη μας ώστε να λάμπουμε σήμερα!
