Μία από τις
πιο κοινές εναντιώσεις που έχουν γίνει στις απόλυτες αξιώσεις του Χριστιανισμού,
είναι ότι οι Χριστιανοί είναι αλαζόνες. Οι Χριστιανοί είναι αλαζόνες ισχυριζόμενοι
ότι έχουν δίκιο, είναι αλαζονικό να ισχυρίζονται ότι όλοι οι άλλοι είναι λάθος,
αλαζονικό να ισχυρίζονται ότι μπορεί κανείς να γνωρίσει την αλήθεια.
Δυστυχώς, εν
μέσω τέτοιων κατηγοριών, κανείς δεν νοιάζεται να ζητήσει τον ορισμό της
ταπεινοφροσύνης που χρησιμοποιείται. Με τα χρόνια, ο ορισμός της
ταπεινοφροσύνης έχει υποστεί μια σταδιακή και τελικά μια ριζική αλλαγή. Ειδικά ανάμεσα
σ’ αυτούς που λένε ότι είναι πνευματικοί.
Στις μέρες μας,
η ταπείνωση έχει ουσιαστικά γίνει συνώνυμη με την λέξη αβεβαιότητα. Αν δεν είσαι
βέβαιος, τότε είσαι ταπεινός. Αν είσαι σίγουρος, τότε είσαι αλαζόνας. Έτσι, η
θεμελιώδης αμαρτία στον πνευματικό κόσμο είναι να ισχυρίζεσαι ότι γνωρίζεις κάτι
στα σίγουρα.
Φυσικά, αυτή η
μετατόπιση παρουσιάζει ένα πραγματικό πρόβλημα για τον Χριστιανισμό. Οι μονοθεϊστές
πιστεύουν ότι ο Θεός αποκάλυψε τον εαυτό Του με σαφήνεια στο λόγο Του. Έτσι,
όταν πρόκειται για σημαντικές θεολογικές ερωτήσεις (ποιος ήταν ο Ιησούς; ποιος
είναι ο Θεός; Πώς μπορεί κανείς να σωθεί;), οι μονοθεϊστές πιστεύουν ότι έχουν την
βάση, εξαιτίας της οποίας, μπορούν να διεκδικήσουν βεβαιότητα: την αποκάλυψη
του Θεού. Πράγματι, το να ισχυριζόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε την αλήθεια για
τέτοια θέματα, ισοδυναμεί με άρνηση του Θεού, και του λόγου Του. (Αυτό δεν
σημαίνει, φυσικά, ότι οι μονοθεϊστές είμαστε βέβαιοι για τα πάντα, αλλά μπορούμε
να είμαστε βέβαιοι για αυτές τις βασικές χριστιανικές αλήθειες).
Έτσι, για τους
μονοθεϊστές, η ταπείνωση και η αβεβαιότητα δεν είναι συνώνυμα. Κάποιος μπορεί
να είναι σίγουρος και ταπεινός την ίδια στιγμή. Πώς; Για τον απλούστατο λόγο:
οι μονοθεϊστές πιστεύουν ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια μόνο και μόνο επειδή ο
Θεός τους το αποκάλυψε (Α’ Κορ.α:26-30). Με άλλα λόγια, οι μονοθεϊστές είναι
ταπεινοί επειδή η κατανόησή τους για την αλήθεια δεν βασίζεται στη δική τους
νοημοσύνη, τη δική τους έρευνα, τη δική τους οξυδέρκεια. Μάλλον, εξαρτάται 100%
από τη χάρη του Θεού. Η χριστιανική γνώση είναι μια εξαρτημένη γνώση. Και αυτό
οδηγεί στην ταπείνωση (Α’ Κορ.α:31). Αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι όλοι οι
Χριστιανοί είναι προσωπικά ταπεινοί. Αλλά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι,
και έχουν πολλούς λόγους για να είναι.
