Ο άνθρωπος καλπάζει προς την
επιτυχία !!! με σύμμαχο ποιόν; Τον ΕΥΑΤΟ του. Ξεπερνάει τα εμπόδια και
κατακτάει συνεχώς τον ένα μετά τον άλλον στόχο.
Δεν υπάρχει κανείς να τον
σταματήσει. Απλώνει το χέρι του και παίρνει ότι του αρέσει. Είναι στη διάθεσή
του τα πάντα.
Οι φτωχοί λαοί της γης; Δεν
μπορούν να σηκώσουν κεφάλι για να διαμαρτυρηθούν.
Οι αμέσως πλουσιότεροι;
Είναι πολύ απασχολημένοι με το να αποκτήσουν περισσότερα αγαθά.
Οι πιο πλούσιοι; Είναι πολύ
απασχολημένοι να δουλεύουν σκληρά γιατί τα «αγαθά κόποις κτώνται».
Ακόμα κι αν κάποιοι
αντιληφθούν ότι η πορεία της ανθρωπότητας οδηγεί στο ξεκλήρισμα του πλανήτη απ’
τους κατοίκους του, ουσιαστικά είναι ανίσχυροι ν’ αντιμετωπίσουν αυτό το
σκληροπρόσωπο κι ανελέητο σύστημα που εύκολα θα αφανίσει όποιον τολμήσει να του
αντισταθεί.
Οι ισχυροί αυτής της γης
είναι που καθορίζουν τη μοίρα των λαών. Έτσι οι λαοί θα πρέπει να σκύψουν
αδιαμαρτύρητα το κεφάλι. Οι φωνές τους
δεν ακούγονται. Και γιατί θα έπρεπε άλλωστε; Το προσωπείο του συστήματος
φανερώνεται αλτρουιστικό, και γεμάτο ελπίδα με καλές προθέσεις προς όλους ανά
τον κόσμο.
Ανθρωπιστικές βοήθειες
στέλνονται προς τους φτωχούς.
Ειρηνευτικοί στρατοί
σπεύδουν να επιβάλλουν την τάξη και να ειρηνεύσουν λαούς που έχουν διαφορές
μεταξύ τους ή με άλλους, ή και να πολεμήσουν εναντίον κάθε κακού εχθρικού
κράτους που θα τολμούσε να δείξει κάποια υπεροχή δύναμης και να απειλήσει την
ειρήνη του κόσμου. Οι πάντες θα πρέπει να υποταχθούν και να ασπαστούν την κοινή
παγκόσμια ιδέα της προόδου – της ειρήνης και την ευημερίας των λαών.
Όλοι οι ενάντιοι θεωρούνται απειλή για το σύστημα ή όπως λένε για
την πρόοδο των λαών. Όλα γίνονται για το καλό των λαών λοιπόν. Πώς ξέρουνε το
καλό των λαών αφού ποτέ δεν ρωτάνε τους λαούς; Αρκεί το ότι αυτοί αποφασίσανε
για το ποιο είναι το καλό των λαών. Αυτό αρκεί. Είναι η μεγάλη ιδέα της
Ενωμένης Ευρώπης σήμερα κι αύριο όλης της Υφηλίου.
Για την ιδέα αυτή έχει
δουλέψει αιώνες τώρα ορισμένη μερίδα ανθρώπων, που της υπαγόρεψαν ανώτερα
πνευματικής στάθμης όντα. Έχει ετοιμάσει για το σκοπό αυτό ατρόμητους στρατούς
για να επιβάλλουν την ειρήνη.
Η ευρηματικότητα του
ανθρώπου σε οπλικά συστήματα που μπορούν να αφανίσουν ολόκληρες Ηπείρους υπήρξε
τρομερή. Είναι πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν την κάθε απειλή αστραπιαία. Το
ερώτημα εδώ είναι, ποιος άνθρωπος αρχηγός κράτους θα τολμούσε μια τέτοια
αναμέτρηση μ’ αυτούς που διαθέτουν όλα τα μέσα της εξόντωσής του ανθρώπου;
Είναι απλό το να σκεφτεί
κανείς ότι αυτός που συνεχώς ενδιαφέρεται να αποκτήσει όλο και ισχυρότερα και
τρομερότερα όπλα, κάποιον φοβάται. Κάποιον αν όχι ισχυρότερό του τουλάχιστον
ισοδύναμό του. Για ποιον ετοιμάζει όλα αυτά τα όπλα ο άνθρωπος σήμερα; Ποιον
φοβάται να αντιμετωπίσει τόσο πολύ; Σίγουρα γνωρίζει εναντίον Ποιου βάδισε τόσα
χρόνια και φοβάται την αναμέτρηση μαζί Του. Τώρα ακόμα βρισκόμαστε στους
καιρούς των Εθνών την περίοδο αυτή που ο
άνθρωπος ενεργεί όπως θέλει.
Αλλά έρχεται η περίοδος που
ο λόγος του Θεού ονομάζει «Η ημέρα του Κυρίου» κατά την οποία θα ενεργεί ο
Θεός, και ο άνθρωπος τότε θα στηθεί υπόλογος για τα έργα του.
Κι αν τα έργα του είναι καλά
δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί θα δικαιωθεί, αλλά αν διαφέρουν από αυτό που ο Θεός
ζητάει, «να πιστέψουμε σ’ Αυτόν που Εκείνος απέστειλε», τότε ο λόγος του Θεού
προειδοποιεί πως είναι φοβερό να πέσεις στα χέρια Θεού Ζώντος, κι ακόμα πως η
Ημέρα του Κυρίου έρχεται επί πάντα υπερήφανο και αλαζόνα.
Ας μετανοήσει κι ας
επιστρέψει λοιπόν ο καθένας που θα ήθελε να δει το πρόσωπο του Θεού με ευμένεια
απέναντί του.
