Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Ο λόγος του Θεού (8)

VI. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΣΗ.

Προφητείες για τον ερχομό του Μεσσία.

1. Ο Χριστός είναι «το σπέρμα της γυναικός» (γ:15 & Γαλ.δ:4)
2.  Ο Μεσαίας θα έλθει από την γενιά του Σηθ.(δ:25)
3.  Ο Θεός θα κατοικήσει στις σκηνές του Σημ (ιθ:27)
4.  Θα είναι απόγονος του Αβραάμ.(ιβ:3)
5.  Θα είναι απόγονος του Ισαάκ.(κα:12)
6.  Θα είναι απόγονος του Ιακώβ.(κε:23)
7.  Θα είναι απόγονος της φυλής του Ιούδα.(μθ:10)

Ο Χριστός διαγράφεται τυπολογικά. Τον βλέπουμε σαν τύπο μέσα σε ιστορικά γεγονότα, δηλ. αντικείμενα, πρόσωπα, τόπους που φανερώνουν κάποια πνευματική αλήθεια κ.α.


1.   Ο   Αδάμ είναι τύπος αυτού που επρόκειτο να έλθει σαν έσχατος Αδάμ (Ρωμ.ε:14). Και οι δύο ήρθαν στον κόσμο εξ αιτίας ειδικής ενέργειας που έκανε ο Θεός, σαν αναμάρτητοι άνθρωποι. Ο Αδάμ είναι η κορωνίδα της παλαιός υλικής δημιουργίας, ενώ ο Χριστός είναι η κεφαλή της νέας κτίσης.


2.  Το αίμα της θυσίας που πρόσφερε ο Άβελ είναι τύπος της θυσίας του Χριστού, (Γέν.δ:4-7 με Εβρ.ια:4)


3.  Ο Μελχισεδέκ που σημαίνει «βασιλεύς δικαιοσύνης» είναι αφομοιωμένος με τον Υιό του Θεού (Eβρ.ζ:3 με Γέν.ιδ:18-20). Αυτός ήταν Ιερεύς του Θεού του Υψίστου.(Eβρ.δ:14).


4.  Η Κιβωτός του Νώε είναι τύπος του Χριστού.


5.  Ο Ιωσήφ είναι τύπος του Χριστού σε περισσότερο από 100 τρόπους.


·  Και οι δύο ήταν αντικείμενα ιδιαίτερης αγάπης από τον Πατέρα τους
·  Και οι δύο μισούντο από τα αδέλφια τους
· Και οι δύο απορρίφθηκαν από το να είναι Κύριοι πάνω στα αδέλφια τους
·  Και για τους δύο έγινε συνωμοσία και πώληση για αργύρια
· Και οι δύο καταδικάστηκαν παρά την αθωότητά τους
· Και οι δύο ανυψώθηκαν από την ταπείνωση στην δόξα με την δύναμη του Θεού.

VII.      ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ.

ΓΕΝΕΣΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Ο παράδεισος χάθηκε (γ:23)
Ο παράδεισος αποκαταστάθηκε (κα:25)
Μπήκε κατάρα (γ:17)
Η κατάρα δεν υπάρχει πλέον (κβ:3)
Ο δρόμος για το δέντρο της ζωής κλείστηκε (γ:24)
Ο δρόμος για το δέντρο της ζωής αποκαταστάθηκε (κβ:14)
Ο θάνατος και η θλίψη ξεκινάνε (γ:16-17)
Ο θάνατος και η θλίψη τελειώνουν (κα:4)
Θρίαμβος του Σατανά (γ:13)
Ηττημένος για πάντα (κ:10)
Η κοινωνία με τον Θεό χάθηκε (γ:8,23)
Η κοινωνία με τον Θεό αποκαταστάθηκε (κα:2)

VIII.    ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΗΣ.

Α. Γένεση. (κεφ.α-β)
1. Δημιουργία του σύμπαντος
2. Δημιουργία του ανθρώπου.

Β. Διαφθορά (γ-ια)
1. Του ατόμου (κεφ.γ)
2. Της οικογένειας.(δ-ε)
3. Της κοινωνίας.(ς-ι)
4. Των εθνών.(κεφ.ια)

Γ. Αναγέννηση (ιβ-ν)
1. Του ατόμου (Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ)
2. Της οικογένειας (Η οικογένεια του Αβραάμ)
3. Της κοινωνίας (Δια μέσου του Ισραήλ)
4. Του έθνους και των εθνών. (Του Ισραήλ, και δια μέσω αυτού όλα τα υπόλοιπα έθνη).

Α. Προϊστορία (α-ια)

Στα κεφάλαια αυτά περί γράφεται η ιστορία της αρχής του ανθρώπινου γένους (Ιστορικά κεφάλαια)
Πτώση του ανθρώπου
Κατακλυσμός
Πύργος της Βαβέλ

Β. Πατριαρχική ιστορία (12-50)

Αβραάμ
Στα κεφάλαια αυτά περιγράφεται η αρχή και η βιογραφία του Εβραϊκού      λαού (Βιογραφικά κεφάλαια)
Ισαάκ
Ιακώβ
Ιωσήφ

IX. ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ.

Τα κεφάλαια α-ια βάζουν, το θεμέλιο πάνω στο οποίο είναι χτισμένη όλη η υπόλοιπή Γραφή έχοντας σαν κέντρο τέσσερα σημαντικά γεγονότα.

 


   1. Την δημιουργία. Ο Θεός είναι Κυρίαρχος, Άναρχος και Δημιουργός της ύλης, της ενέργειας, του χώρου και του χρόνου. Ο άνθρωπος είναι ο κολοφώνας της δημιουργίας Του.


  2. Την πτώση. Η δημιουργία ακολουθείται από την διαφθορά, η οποία άρχισε με την παρακοή των πρωτοπλάστων. Όμως παρά την τρομερή κατάρα εξ αιτίας της αμαρτίας, ο Θεός δίνει την ελπίδα της απολύτρωσης δια μέσου του σπέρματος της γυναικός (Γέν. γ:15).


   3. Tον Κατακλυσμό. Καθώς ο άνθρωπος πολλαπλασιάζεται, μαζί μ’ αυτόν πολλαπλασιάζεται και η αμαρτία, σε τέτοιο βαθμό που ο Θεός αναγκάζεται να καταστρέψει την ανθρωπότητα εκτός από τον Νώε και την οικογένειά του. Ο Νώε βρήκε χάρη μπροστά στον Θεό (ς:8) γιατί έκανε το θέλημά Του και ήταν δίκαιος.(ς:22, ζ:15, η:20, Eβρ.ια:7). Ο λόγος του Θεού λέει ότι ο κατακλυσμός αυτός ήταν παγκόσμιος (ζ:11,21-23, Β' Πέτρ.γ:4-7).


   4. Ο πύργος της Βαβέλ, (καταγωγή των εθνών).  Η Γένεση διδάσκει την ενότητα του ανθρώπινου γένους, γιατί είμαστε όλοι παιδιά του Αδάμ και του Νώε. Επειδή όμως ο άνθρωπος αποστάτησε από τον Θεό και επαναστάτησε χτίζοντας τον πύργο της Βαβέλ, ο Θεός σκόρπισε το ανθρώπινο γένος πάνω στο πρόσωπο της γης, με το να συγχίσει τις γλώσσες τους, και από εκεί δημιουργήθηκαν τα διαφορετικά έθνη (ια:1-9).


Τέσσερεις μεγάλοι άνδρες. (κεφ.ιβ-ν)

Αφότου τα έθνη σκορπίστηκαν στο πρόσωπο της γης, ο Θεός συγκεντρώνει την προσοχή Του πάνω σ’ έναν άνθρωπο και στους απογόνους του, δια μέσου του οποίου θα ευλογηθούν όλοι οι λαοί της γης. Από τους απογόνους του θα δημιουργηθεί ο λαός Ισραήλ και από αυτούς θα εξέλθει ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου.

1. Ο ΑΒΡΑΑΜ. Το κεφ.ιβ είναι ο κεντρικός άξονας του βιβλίου, γιατί σ’ αυτό ο Θεός καλεί τον Αβραάμ. Οι υποσχέσεις που έκανε ο Θεός στον Αβραάμ είναι το θεμέλιο του προγράμματος που έθεσε ο Θεός για να φέρει την Σωτηρία στην γη. Το κύριο χαρακτηριστικό της ζωής του Αβραάμ είναι η ζωή της πίστης που ζούσε μπροστά στον Θεό.

α. Εμπιστεύθηκε στην θεία οδηγία,
β. Πίστεψε στις θείες υποσχέσεις,
γ. Έλαβε θείες διαβεβαιώσεις,
δ. Κληρονόμησε θείες επαγγελίες.

Όλα αυτά έλαβαν χώρα ανάμεσα σε δυνατές δοκιμασίες τις οποίες ο Αβραάμ ξεπέρασε με την πίστη στον Κύριο.

2. Ο ΙΣΑΑΚ. Ο Θεός διαβεβαιώνει την διαθήκη Του με τον Ισαάκ ο οποίος ήταν και ο πνευματικός σύνδεσμος με τον Αβραάμ. Όταν ο Αβραάμ πέθανε, η ευλογία του Θεού συνέχισε στην ζωή του Ισαάκ.(Γέν.26:2Α-25). Στον Ισαάκ βλέπουμε την ζωή της υιοθεσίας.

α. Ήταν γιος ειδικής υπόσχεσης του Θεού.
β. Ήταν γιος που γεννήθηκε θαυματουργικά.
γ. Ήταν ο μόνος γιος της μητέρας του.
δ. Ήταν ο μόνος κληρονόμος του Πατέρα του.

3. Ο IAKΩB. Ο Θεός μεταμόρφωσε αυτόν τον άνθρωπο από εγωιστή σε ένα ταπεινό υπηρέτη. Αλλάζει το όνομά του από Ιακώβ που θα πει «υποσκελιστής» και τον ονομάζει «Ισραήλ» που σημαίνει «ισχύσας μετά του Θεού», ή «πρίγκιψ μετά του Θεού» και γίνεται ο πατέρας 12 φυλών. Στην ζωή του Ιακώβ βλέπουμε ένα συνεχή ακατάπαυστο αγώνα, αντάλλαξε το φαγητό του για να πάρει τα πρωτοτόκια του αδελφού του και εργάσθηκε σκληρά για να αποκτήσει την αγαπημένη του.

4. Ο ΙΩΣΗΦ. Ο πολυαγάπητος γιος του Ιακώβ υποφέρει από την ζήλεια και την κακία των αδελφών του, πωλείται σκλάβος από τους ίδιους και οδηγείται στην Αίγυπτο. Αφού πρώτα φυλακίστηκε άδικα ο Θεός τον ανύψωσε δίπλα στον Φαραώ, με αποτέλεσμα ο Ιωσήφ να σώσει την οικογένειά του από την πείνα και την δυστυχία, φέρνοντας τους από την Χαναάν κάτω στην Αίγυπτο, στην γη Γεσέν. Στον Ιωσήφ βλέπουμε την ζωή της δοκιμασίας αλλά και της δόξας. Νίκησε και κυβέρνησε την Αίγυπτο (η οποία είναι και τύπος του Κόσμου) (Ρωμ.η:16-18, και Φιλιπ.γ:10).

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Η ενότητα των εθνών διδάσκεται καθαρά από την Αγία Γραφή. Όλα τα έθνη είναι απόγονοι των υιών του Νώε, και φυσικά όλοι προήλθαν από τον Αδάμ.

1. ΣΗΜ (ι:21-31)
2. ΧΑΜ
3. ΙΑΦΕΘ
ΕΛΑΜ (Ιράν)
ΧΟΥΣ (Αιθίοπες)
ΓΟΜΕΡ (Γερμανία)

Σεβά (Β.Α. Αφρική Β.Δ. Αραβία)
Ασχενάζ (Αρμενία Γερμανία)
ΑΣΣΟΥΡ (Ασσύριοι)
Αβιλά (Α. Αραβία)
Ριφάθ (Ρωσία Ουγγαρία)


Θωγαρμά (Τουρκία Αρμενία)
ΑΡΦΑΞΑΔ (Χαλδαίοι)
Σαβθά (Ν. Αραβία)
ΙΑΥΑΝ (Ελλάδα)
Σαλά (Β. Μεσοποταμία)
Ρααμά (Ν. Αραβία)
Ελεισά (Ελλάδα)
Εβερ (Μεσοποταμία)
Σεβά (Αραβία Περσία)

Φαλέγ (Μεσοποταμία)
Δαιδάν (Αραβία)
Θαρσείς (Ισπανία)
Ιοκτάν (Αραβία)
Νεμβρώδ (Βαβυλώνα)
Κιττείμ (Τουρκία, Κύπρος Ελλάδα)
Αλμωδάδ (Αραβία)
ΜΙΣΡΑΙΜ (Αίγυπτος)
Δωδανείμ (Τουρκία)
Σαλέφ (Αραβία)
Λουδείμ (Αίγυπτος)
ΜΑΓΩΓ (Ρωσία)
Ασαρμαβεθ (Αραβία)
Αναμείμ (Αίγυπτος)
ΜΑΔΑΙ (Μηδοι)
Ιαράχ (Αραβία)
Λεαβείμ (Αίγυπτος, Λιβύη)
ΘΟΥΒΑΛ (Ρωσία Ισπανία)
Αδωράμ (Αραβία)
Ναφθουχείμ (Αίγυπτος)           
ΜΕΣΕΧ (Ρωσία Μόσχα)
Ουζάλ (Αραβία)
Πατρουσείμ (Αίγυπτος)
ΘΕΙΡΑΣ (Ιταλία Σκανδιναβία)
Δικλά (Αραβία)
Χασλουχείμ (Αίγυπτος)

Οβάλ (Αραβία)
Φιλιστείμ (Παλαιστίνη)

Αβιμαηλ (Αραβία)
Καφθορείμ (Κρητη)

Σεβά (Αραβία)
ΦΟΥΘ (Β. Αφρική)

Οφείρ (Αραβία)
ΧΑΝΑΑΝ (Παλαιστίνη)

Αβιλά (Αραβία)
Σιδών (Συρία)

Ιωβάβ (Αραβία)
Χετταίος (Χετταίοι)

ΛΟΥΔ (Λύβιοι)
Ιεβουσαίος (Ν. Παλαιστίνη)

ΑΡΑΜ (Σύριοι)
Αμοραίος (Παλαιστίνη, Β. Μεσοποταμία)

Ουζ (Αραβία)
Γεργεσαίος (Παλαιστίνη)

Ουλ (Συρία)
Ευαίος (Παλαιστίνη)

Γεθέρ (Αραβία)
Αρουκαίος (Συρία)

Μας (Συρία, Μεσοποταμία)
Ασενναίος (Συρία)


Αρβάδιος (Συρία)


Σαμαραίος (Συρία)


Αμαθαίος (Συρία)