Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Γένεση (029)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

Εννοείται ότι ο Αδάμ και η Εύα έζησαν αρκετό καιρό μέσα στον κήπο της Εδέμ όμορφα και ταπεινά, μέσα στο θέλημα του Θεού και γίνονταν καθ’ ομοίωσή Του εφ’ όσον ζούσαν δια πίστεως.
Το κεφάλαιο αυτό του βιβλίου της Γένεσης μας φανερώνει την τέλεια καταστροφή της κατάστασης των πραγμάτων που μας απασχόλησε μέχρι εδώ. Εδώ περιέχονται αρχές ύψιστης σπουδαιότητας και βλέπουμε την κατάσταση που έφθασε ο άνθρωπος, αλλά και τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να τον ξανασηκώσει!

Γέν.γ:1 Ο δε όφις ήτο το φρονιμώτερον πάντων των ζώων του αγρού, τα οποία έκαμε Κύριος ο Θεός· και είπεν ο όφις προς την γυναίκα, Τω όντι είπεν ο Θεός, Μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;
Όφις: Στα Εβραϊκά είναι «Ναχάς» και προέρχεται από μια ρίζα που σημαίνει ψιθυρίζω, συρίζω. Ακόμη η ρίζα αυτή έχει την έννοια του κάνω μάγια και ξόρκια κι έχει να κάνει με τους ψιθυρισμούς των μάγων.

Εδώ δεν μιλάει γενικά για τα φίδια, αλλά για ένα συγκεκριμένο όφη και γι’ αυτό λέει «Ο» όφις, και αυτός είναι ο Σατανάς. Μπορούμε να πούμε ότι για 3 λόγους (μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι) πιστεύουμε ότι ο όφις ήταν ο Σατανάς:
1.   Φανέρωσε τον εαυτό του σε σχήμα φιδιού, όπως οι άγγελοι του Θεού για να γίνουν αντιληπτοί πρέπει να πάρουν κάποια ορατή μορφή.
2.   Ο Σατανάς μπορεί να μίλησε δια μέσου του όφη - όπως ο Θεός μίλησε μέσα απ’ ένα γάιδαρο (Αρ.κβ:28 )- μπαίνοντας μέσα του όπως τα δαιμόνια μπήκαν στους χοίρους (Μαρκ.ε).
3.   Ίσως να μην ήταν κανένα φίδι εκεί, αλλά μια παρουσία με κάποια άλλη μορφή και ονομάζεται όφις σαν αντίτυπο (Αποκ.ιβ:7).
φρονιμώτερον: Στα Εβραϊκά είναι “Αρούμ” και σημαίνει έξυπνος, πονηρός, πανούργος, φρόνιμος με την κακή έννοια, αλλά και πολλές φορές με την καλή δηλαδή του ανθρώπου που είναι σοφός και προσεκτικός.
Ο Σατανάς απ’ την αρχή είναι πανούργος και πονηρός. Συνεχώς ψεύδεται, διαστρεβλώνει και συγχύζει το λόγο του Θεού. Αυτός δημιούργησε τη Βαβυλώνα (Βαβέλ) που θα πει σύγχυση. Εφεύρε τη μυθολογία για την Ελλάδα, Αίγυπτο, Ινδία, Περσία, Βαβυλώνα με σκοπό να μπερδέψει τον άνθρωπο και να τον κάνει να πιστεύει ότι και η Βίβλος είναι ένα παραμύθι όπως τα υπόλοιπα. Εφεύρε τις ψευδοθρησκείες για να συγχύσει τον άνθρωπο και να κάνει τον χριστιανισμό να μοιάζει με μια ακόμη ανθρώπινη θρησκεία. Έτσι βγήκε το σκεπτικό ότι όπως εσύ λες ότι είσαι χριστιανός, έτσι ο άλλος είναι Μωαμεθανός, Βουδιστής, Βραχμάνος κτλ.
Ο Ιησούς μας λέει να είμαστε «φρόνιμοι ως οι όφεις» (Ματθ.ι:16). Τα φίδια έχουν μια φρονιμάδα, και μια ικανότητα να αποφεύγουν τις δυσκολίες και αυτό είναι μάλλον που ο Ιησούς μας προτρέπει να μιμηθούμε με την καλή πάντοτε έννοια.
Στη Β’ Κορ.ιβ:16 ο απόστολος Παύλος λέει «πανούργος ών, σας επίασα με δόλον». Η πανουργία αυτή του Παύλου δεν είναι πονηρή, αλλά με την καλή έννοια.
Β’ Κορ.ια:3 Υπήρχε μια απλότητα και αθωότητα στην Εύα. Όμως ο Σατανάς με πανουργία την εξαπάτησε κι έφυγε αυτή η απλότητα από μέσα της. Αυτό κάνει τον απόστολο Παύλο να προειδοποιεί τους χριστιανούς να προσέχουν να μην εξαπατηθούν απ’ το διάβολο κι εκπέσουν απ’ αυτή την απλότητα εν Χριστώ Ιησού. Η Εύα δεν φοβόταν τον όφη ούτε ήταν επιφυλακτική μαζί του επειδή ποτέ δεν είχε δει κακό, θάνατο, κίνδυνο, καταστροφή. Δεν είχε εμπειρίες ώστε να μπορεί να κρίνει. Ήξερε όμως η Εύα το Θεό, ήξερε ότι είναι Άγιος, ότι ήταν ευτυχισμένη και χαρούμενη εκεί που την έβαλε, κι αυτό έπρεπε να είναι αρκετό γι’ αυτήν. Γι’ αυτό δεν έπρεπε να δώσει καμιά σημασία σ’ αυτά που της είπε ο όφις. Μήπως εμείς που έχουμε εμπειρίες, μένουμε αναμάρτητοι όταν μας πειράζει ο Σατανάς;
Τω όντι είπεν ο Θεός;  Ο Σατανάς πρώτα αμφιβάλλει το λόγο του Θεού, μετά τον αντιστρέφει και τελικά τον αρνείται. Έρχεται με μια ύπουλη ερώτηση με την οποία προσπαθεί να ρίξει αμφιβολία στη θεία αποκάλυψη. Ο Θεός είπε: Με θάνατο θα πεθάνεις, και ο Σατανάς λέγει: Δεν θέλεις βεβαίως αποθάνει!
Το να δεχτεί κανείς αυτή την ερώτηση αποτελεί απιστία όταν γνωρίζει ότι ο Θεός έχει μιλήσει και τι έχει πει. Το γεγονός και μόνο της παραδοχής της ερώτησης κάνει το άτομο ανίκανο να την πολεμήσει!
Αυτή η ερώτηση είναι το τρομακτικό υπόδειγμα και ο πρόδρομος όλων των ασεβών και βλάσφημων ερωτήσεων που έχουν υποκινηθεί κατά καιρούς από τους πιστούς υπηρέτες του όφη, ερωτήσεις που μπορούν να καταπολεμηθούν μόνο με την εξουσία της Αγίας Γραφής.
Εάν ο λόγος Του Θεού είχε «κατοικήσει πλουσίως» στην καρδιά της Εύας (Κολ.γ:16) η απάντησή της θα ήταν απλή, σωστή και αποφασιστική. Δεν υπάρχει παρά ένας τρόπος να απαντάμε στις ερωτήσεις και τις εισηγήσεις του διαβόλου, και αυτός είναι να τις μεταχειριζόμαστε σαν ερχόμενες απ’ αυτόν, και να τις απωθούμε με το λόγο του Θεού. Αν τις προσέξεις έστω και μία στιγμή, κινδυνεύεις να χάσεις τη μόνη δύναμη με την οποία μπορείς να τις πολεμήσεις.
Ο διάβολος στρέφεται στην υπερηφάνεια του ανθρώπου, στους διαλογισμούς, και στην επιθυμία του να αξιολογεί μόνος του τα πράγματα. Εδώ βάζει την Εύα να γίνει κριτής των λόγων του Θεού.
·     Στα Εβραϊκά, η ερώτηση του Σατανά φανερώνει μεγάλη έκπληξη!
Μιλάμε σε μια ψυχή για τη σωτηρία, και λέμε ότι αν κάνει τον Ιησού Χριστό Κύριο στη ζωή της, θα της δώσει αιώνια ζωή, χαρά, ειρήνη και ευτυχία. Έρχεται μετά ο Σατανάς και αρχίζει να ψιθυρίζει: Αυτό θα σου στερήσει την καλοπέρασή σου, δεν θα μπορείς να απολαύσεις τίποτα σ’ αυτή τη ζωή, θα γίνεις καλόγερος ή καλόγρια κτλ, κτλ. Φυσικό είναι αυτός ο άνθρωπος να τα χάσει, αλλά ο διάβολος έχει κάνει την ίδια δουλειά που έκανε με την Εύα. Ο λόγος του Θεού δεν βρίσκει απήχηση στην καρδιά του μη αναγεννημένου γιατί βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση ώστε να είναι ανοικτή στο ψέμα του Σατανά, γι’ αυτό ο Κύριος είπε στο Νικόδημο «Πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν, εξ αρχής» (Ιωάν.γ:7).
Ο απόστολος Παύλος λέγει να υποτάσσουμε κάθε λογισμό στην υπακοή του Χριστού (Β’ Κορ.ι:5). Ένας άπιστος μπορεί να χαρακτηρίσει αυτή την υπακοή “τυφλή υπακοή”, ο Χριστιανός όμως την ονομάζει “υπακοή νοήμονα” γιατί στηρίζεται στη γνώση που έχει ότι υπακούει το λόγο του Θεού! Αυτό που μας χρειάζεται είναι να ξέρουμε ότι ο Θεός μίλησε, τότε η υπακοή γίνεται ό,τι πιο υψηλό στις δραστηριότητες του νου μας.
Κάθε πράξη υπακοής περιέχει μια ευλογία, όταν όμως αρχίσει κανείς να διστάζει, ο εχθρός υπερισχύει, και θα χρησιμοποιήσει αυτό το δισταγμό για να απομακρύνει το άτομο περισσότερο και περισσότερο απ’ το Θεό.
Όλη η ενέργεια του Σατανά είναι στραμμένη στο να διαβάλλει το Θεό στον άνθρωπο και καθένα που εργάζεται για το Θεό. Εμείς όμως πρέπει να τρεφόμαστε μόνο απ’ το δένδρο της ζωής κι ούτε καν να πλησιάζουμε ή να τριγυρνάμε γύρω απ’ το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού. τι δουλειά είχε η Εύα κοντά σ’ αυτό το δένδρο;
Πρέπει να μάθουμε να υπακούμε στο Θεό, ακόμη κι αν αυτό που απαιτεί ο Θεός από μας είναι αντίθετο με το θέλω μας, με τις σκέψεις μας ή με αυτό που βλέπουμε. Πρέπει να μάθουμε να υποτασσόμαστε στο γεγραμμένο, σ’ αυτό που ο Θεός μας έχει παραδώσει. Και μας το έχει παραδώσει με πιστά και άξια χέρια και με ζωές ανθρώπων που μέχρι την τελευταία τους πνοή κήρυτταν το Χριστό. Να μάθουμε να “κλείνουμε το τηλέφωνο” στο Σατανά και να μην περιεργαζόμαστε πράγματα που δεν είναι δικά μας. Ο Θεός βλέπει και κάνει πολύ περισσότερα απ’ ότι εμείς μπορούμε να δούμε ή να αντιληφθούμε, και να έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση Του παραδιδόμενοι στο θέλημά Του! Ο Ιησούς ποτέ δεν λογομάχησε με το Σατανά, απλώς τον επετίμησε. Ο Σατανάς δεν μπορεί να σε πιέσει, αν εσύ δεν ενδώσεις! (Ιακ.δ:7).
Σημείωση: Εκεί που λέει: «τω όντι είπεν ο Θεός» βλέπουμε ότι ο Σατανάς δεν ονομάζει το Θεό με το προσωπικό Του όνομα ΓΙΑΧΒΕ αλλά χρησιμοποιεί τον όρο ΕΛΟΧΙΜ. Ο κόσμος που δεν γνωρίζει το Θεό δεν Τον λέει ΙΗΣΟΥ, αλλά Θεό, μια ανώτερη δύναμη.