ΣΚΟΠΟΣ
Ο σκοπός του βιβλίου είναι να δείξει πώς ο λαός Ισραήλ μπορεί
να είναι άγιος και να έχει σωστή επικοινωνία με τον Θεό, ώστε μετά να γίνει φως
για τα υπόλοιπα έθνη χωρίς φυσικά να έχει κοινωνία με τις αμαρτίες τους.
Να δείξει την αγιότητα του Θεού. Αυτό φαίνεται από το
σύστημα των θυσιών που δείχνει ότι η αμαρτία του
ανθρώπου χρειάζεται εξιλέωση. Ακόμα, από τις εντολές του νόμου που φανερώνουν
μόνον ένα τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Τελικά, από τις τιμωρίες για όσους
παρακούν τους νόμους Του, πράγμα του φανερώνει ότι ο Θεός δεν εμπαίζεται.
Το κύριο εδάφιο είναι το Λευιτ.ια:44:
«Διότι εγώ είμαι
Κύριος ο Θεός σας· θέλετε λοιπόν αγιασθή και θέλετε είσθαι άγιοι, διότι άγιος
είμαι εγώ· και δεν θέλετε μιάνει τας ψυχάς σας δι' ουδενός ερπετού έρποντος επί
της γης».
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Α. Ο μόνος δρόμος για να πλησιάσουμε τον Θεό είναι δια μέσου
της θυσίας (κεφ.α-ιζ)
1. Οι προσφορές (κεφ.α-ζ)
2. Το Ιερατείο (κεφ.η-ι). (πώς να πλησιάσουμε σωστά τον Θεό).
3. Ο λαός (κεφ.ια-ις)
4. Το θυσιαστήριο (κεφ.ιζ)
Β. Η πνευματική μας στάση με τον Θεό είναι αυτή του αγιασμού
και του αποχωρισμού από την αμαρτία (κεφ.ιη-κζ).
1. Κανονισμοί
που αφορούν τον λαό (κεφ.ιη-20).
2. Κανονισμοί που αφορούν τους
ιερείς (κεφ.κα-κβ).
3. Κανονισμοί που αφορούν τους
εορτασμούς (κεφ.κγ-κδ).
4. Κανονισμοί που αφορούν την γη
Χαναάν (κεφ.κε-κζ).
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
Είναι η εδραίωση (κεφ.α-ιζ) και η διατήρηση (κεφ.ιη-κζ) της κοινωνίας
με τον Θεό.
Λευιτ.α:1 «Και εκάλεσε Κύριος τον Μωϋσήν και ελάλησε
προς αυτόν εκ της σκηνής του μαρτυρίου, λέγων…»
Λίγο πριν ο Θεός μιλούσε στον Μωυσή από το όρος Σινά, το οποίο
καιγόταν με φωτιά, και από το οποίο έβγαιναν καπνοί, αστραπές και βροντές. Τώρα
όμως ο Κύριος του μιλά μέσα από την σκηνή, από τα Άγια των Αγίων. Αυτό
φανερώνει την καινούργια επικοινωνία και επαφή του εδραίωσε ο ίδιος ο Κύριος με
τον λαό Του.
Το μήνυμα του Λευιτικού ερμηνεύει την Α’ Ιωάν.α:7 «εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν
κοινωνίαν μετ' αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει
ημάς από πάσης αμαρτίας»
Στα πρώτα 17 κεφάλαια του Λευιτικού βλέπουμε ότι
το αίμα της θυσίας μας καθαρίζει από την αμαρτία. Στα υπόλοιπα 10 βλέπουμε τους
όρους του πρέπει να εκπληρώσουμε για να γίνει
αυτός ο καθαρισμός και είναι ΤΟ ΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ. Αυτό, απαιτεί
να τις γνωρίζουμε και να τις πράττουμε.
Ακόμα, αποκαλύπτει την άγια φύση του Θεού. Η λέξη «ΑΓΙΟΣ» χρησιμοποιείται
πάνω από 80 φορές μέσα στο Λευιτικό.
Κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ. Κυριότερο
κεφάλαιο το ις, η ημέρα του εξιλασμού. Το καίριο θέμα του είναι η «κοινωνία με
τον Θεό μέσω του αγιασμού» και το κύριο μάθημα στο Λευιτ.ιθ:2 «...Άγιοι θέλετε είσθαι· διότι άγιος είμαι εγώ
Κύριος ο Θεός σας».
Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ.
Δόθηκε εξ αιτίας της διαθήκης που έκανε ο Θεός με τον
Αβραάμ.
1. Ο λόγος για τον οποίο ο Αβραάμ
έγινε δεκτός από τον Θεό, ήταν η
σοβαρή συνεχής στάση πίστης και δικαιοσύνης του κράτησε απέναντί Του (Γέν.ιζ:1-2).
2. Ο Νόμος δεν δόθηκε για να
αλλάξει την διαθήκη της πίστης και να την κάνει διαθήκη έργων, αλλά μάλλον για
να φανερώσει την αμαρτία και έτσι δια μέσου των θυσιών να φέρει τον άνθρωπο πιο
κοντά Του. Ο Ισραήλ όμως εξαιτίας της απιστίας του δεν έμεινε στην βάση του
νόμου που είναι ότι ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως (στην θυσία του αρνίου που
είναι ο Χριστός) αλλά παραδρόμησε πολύ σύντομα και έμεινε στα ξερά έργα χωρίς
το Πνεύμα του νόμου του δίνει ζωή. Προσπάθησαν να δικαιωθούν από τα έργα που
έκαναν και όχι δια της πίστεως (Ρωμ.ι:3).
Δόθηκε σαν κανόνας δικαιοσύνης.
Το έθνος αυτό χρειαζόταν έναν γραπτό κώδικα που θα έδειχνε
καθαρά το θέλημα του Θεού τόσο για την πνευματική τους κατάρτιση όσο και για
την καθημερινή κοινωνία με τους συνανθρώπους τους.
Δόθηκε για να φανερώσει και να κατακρίνει την αμαρτία, δείχνοντας
ότι είναι κάτι που ο Κύριος απεχθάνεται (Ρωμ.γ:20, ε:20, ζ:17)
Για να εκφράσει την άγια φύση του Θεού, που σημαίνει ότι
ο νόμος είναι αγαθός (Λευιτ.ιθ:2)
Για να μας οδηγήσει στον Χριστό ο οποίος είναι η σωτηρία.
Ο νόμος δόθηκε για να κατατοπίσει τον άνθρωπο και όχι να τον
σώσει, η σωτηρία γίνεται δια πίστεως στην θυσία του Χριστού (Γαλ.γ:24).
