Επισκόπηση της Βίβλου (13)

 

ΛΕΥΙΤΙΚΟ

 

Α. ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Το τρίτο βιβλίο του Μωυσή, το Λευιτικό, έχει πάρει τ’ όνομα του από τους Λευίτες, οι οποίοι ήταν η φυλή των ιερέων στον λαό Ισραήλ. Το βιβλίο αυτό είναι βασικά η καταγραφή των νόμων που αφορούν στους Λευίτες και την υπηρεσία τους.

 

Β. ΘΕΜΑ

Η κεντρική ιδέα του Λευιτικού είναι η λατρεία. Μας λέει πώς ένας λυτρωμένος λαός μπορεί να πλησιάσει τον Άγιο Θεό στην λατρεία και πώς η κοινωνία που δημιουργείται μ’ αυτόν τον τρόπο ανάμεσα τους μπορεί να διατηρηθεί.

Το μήνυμα του βιβλίου είναι δυνατό και καθαρό: Η πρόσβαση προς τον Θεό είναι μόνο δια του αίματος κι αυτή η προσέγγιση που επιτυγχάνεται με τον Άγιο Θεό απαιτεί αγιασμό απ’ τη μεριά του λατρευτή.

Το βιβλίο αυτό έχει επίσης ένα πρακτικό σκοπό. Αυτός ο θείος κώδικας νόμων είχε σκοπό να ξεχωρίσει τον Ισραήλ από τα υπόλοιπα έθνη.

Αυτός ο ξεχωρισμός επηρέασε τον Ισραήλ πνευματικά, ηθικά, διανοητικά και φυσικά. Έπρεπε να είναι ένα άγιο ή ξεχωρισμένο έθνος, αφιερωμένο στην υπηρεσία του μόνου αληθινού Θεού.

ΛΕΥΙΤΙΚΟ

Α. ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Το τρίτο βιβλίο του Μωυσή, το Λευιτικό, έχει πάρει τ’ όνομα του από τους Λευίτες, οι οποίοι ήταν η φυλή των ιερέων στο λαό Ισραήλ. Το βιβλίο αυτό είναι βασικά η καταγραφή των νόμων που αφορούν στους Λευίτες και την υπηρεσία τους.

Β. ΘΕΜΑ

Η κεντρική ιδέα του Λευιτικού είναι η λατρεία. Μας λέει πώς ένας λυτρωμένος λαός μπορεί να πλησιάσει τον Άγιο Θεό στη λατρεία και πώς η κοινωνία που δημιουργείται μ’ αυτό τον τρόπο ανάμεσα τους μπορεί να διατηρηθεί. Το μήνυμα του βιβλίου είναι δυνατό και καθαρό: Η πρόσβαση προς το Θεό είναι μόνο δια του αίματος κι αυτή η προσέγγιση που επιτυγχάνεται με τον Άγιο Θεό απαιτεί αγιασμό απ’ τη μεριά του λατρευτή.

Ο λόγος του Θεού (13)

ΣΚΟΠΟΣ

Ο σκοπός του βιβλίου είναι να δείξει πώς ο λαός Ισραήλ μπορεί να είναι άγιος και να έχει σωστή επικοινωνία με τον Θεό, ώστε μετά να γίνει φως για τα υπόλοιπα έθνη χωρίς φυσικά να έχει κοινωνία με τις αμαρτίες τους.

Να δείξει την αγιότητα του Θεού. Αυτό φαίνεται από το σύστημα των θυσιών που δείχνει ότι η αμαρτία του ανθρώπου χρειάζεται εξιλέωση. Ακόμα, από τις εντολές του νόμου που φανερώνουν μόνον ένα τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Τελικά, από τις τιμωρίες για όσους παρακούν τους νόμους Του, πράγμα του φανερώνει ότι ο Θεός δεν εμπαίζεται.

Ο λόγος του Θεού (12)

ΛΕΥIΤIΚΟΝ

Το βιβλίο του Λευιτικού έχει σαν επίκεντρο την λατρεία και το πνευματικό βάδισμα του λαού με τον Θεό. Στην Έξοδο ο Ισραήλ λυτρώθηκε και εδραιώθηκε σαν ο άγιος λαός του Κυρίου. Στο Λευιτικό φανερώνει πως πρένει αυτός ο λαός να εκπληρώσει την ιερατική αποστολή του. Οδηγήθηκαν έξω από τα δεσμά και την δουλεία της Αιγύπτου (Έξοδος) και τώρα μπαίνουν στο Αγιαστήριο του Θεού (Λευιτικό). Τώρα πρέπει να προχωρήσουν από την λύτρωση στην υπηρεσία, και από την απελευθέρωση στην αφιέρωση.

Το Λευιτικό είναι το εγχειρίδιο του Θεού για τον λυτρωμένο λαό Του, που τους δείχνει πως να λατρεύσουν, να υπηρετήσουν, και να υπακούσουν έναν άγιο Θεό.

4 αμαρτίες που είναι επίσης εντάξει αν αγνοήσουμε τι λέει το Λευιτικό σχετικά με την ομοφυλοφιλία

Οι υποστηρικτές των ΛΟΑΤ, επιχειρούν να μειώσουν τη σημασία του Λευιτικού ιη σαν ανεφάρμοστο στους Χριστιανούς σήμερα, αλλά το κεφάλαιο αυτό περιέχει πληθώρα ηθικών νόμων που λίγοι θα αμφισβητούσαν σήμερα.

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ 12 - Λευιτικό

Α. ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Το τρίτο βιβλίο του Μωϋσή, το Λευιτικό, έχει πάρει τ’ όνομα του από τους Λευίτες, οι οποίοι ήταν η φυλή των ιερέων στο λαό Ισραήλ. Το βιβλίο αυτό είναι βασικά η καταγραφή των νόμων που αφορούν στους Λευίτες και την υπηρεσία τους.

Β. ΘΕΜΑ

Η κεντρική ιδέα του Λευιτικού είναι η λατρεία. Μας λέει πώς ένας λυτρωμένος λαός μπορεί να πλησιάσει τον Άγιο Θεό στη λατρεία και πώς η κοινωνία που δημιουργείται μ’ αυτό τον τρόπο ανάμεσα τους μπορεί να διατηρηθεί. Το μήνυμα του βιβλίου είναι δυνατό και καθαρό: Η πρόσβαση προς το Θεό είναι μόνο δια του αίματος κι αυτή η προσέγγιση που επιτυγχάνεται με τον Άγιο Θεό απαιτεί αγιασμό απ’ τη μεριά του λατρευτή.

Το βιβλίο αυτό έχει επίσης ένα πρακτικό σκοπό. Αυτός ο θείος κώδικας νόμων είχε σκοπό να ξεχωρίσει τον Ισραήλ από τα υπόλοιπα έθνη. Αυτός ο ξεχωρισμός επηρέασε τον Ισραήλ πνευματικά, ηθικά, διανοητικά και φυσικά. Έπρεπε να είναι ένα άγιο ή ξεχωρισμένο έθνος, αφιερωμένο στην υπηρεσία του μόνου αληθινού Θεού.