ΛΕΥIΤIΚΟΝ
Το βιβλίο του Λευιτικού έχει σαν επίκεντρο την λατρεία και
το πνευματικό βάδισμα του λαού με τον Θεό. Στην Έξοδο ο Ισραήλ λυτρώθηκε και
εδραιώθηκε σαν ο άγιος λαός του Κυρίου. Στο Λευιτικό φανερώνει πως πρένει αυτός
ο λαός να εκπληρώσει την ιερατική αποστολή του. Οδηγήθηκαν έξω από τα δεσμά και
την δουλεία της Αιγύπτου (Έξοδος) και τώρα μπαίνουν στο Αγιαστήριο του Θεού (Λευιτικό).
Τώρα πρέπει να προχωρήσουν από την λύτρωση στην υπηρεσία, και από την απελευθέρωση
στην αφιέρωση.
Το Λευιτικό είναι το εγχειρίδιο του Θεού για τον λυτρωμένο
λαό Του, που τους δείχνει πως να λατρεύσουν, να υπηρετήσουν, και να υπακούσουν
έναν άγιο Θεό.
Το βιβλίο είναι εδραιωμένο πάνω σε δύο καίριες σκέψεις:
1. Πως να έχουν είσοδο στον Θεό (μέσα από θυσίες).
2. Πως να έχουν
κοινωνία με τον Κύριο (διαμέσου της υπακοής).
Ο ΤΙΤΛΟΣ
Τον τίτλο «Λευιτικό» τον έδωσαν οι Εβδομήκοντα επειδή οι
εντολές του Θεού δίνονται στους Λευίτες, τη φυλή που ξεχώρισε ο Θεός για να Τον
υπηρετήσει.
Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Γουαγικρά» του θα πει «Και
εκάλεσε» που είναι όπως είπαμε και για άλλα βιβλία, οι πρώτες λέξεις του βιβλίου.
Όπως είπαμε, από τις 12 φυλές ο Κύριος ξεχώρισε την φυλή του
Λευί για να Τον υπηρετήσουν και από αυτήν την φυλή ξεχώρισε τον Ααρών και την
οικογένειά του για να είναι Αρχιερέας και ιερείς στον Κύριο. Οι υπόλοιποι
Λευίτες θα ήταν βοηθοί στα καθήκοντα που απαιτούντο για να λειτουργεί σωστά η
σκηνή.
Ακόμη στους Λευίτες δόθηκαν 48 πόλεις της γης Χαναάν, για
να κατοικήσουν και ο Θεός όρισε το Δέκατο για να τρέφονται από αυτό (Αριθ.ιη:20-25,
λε:1-8, Ι. Ναυή κα:1-42.
ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ
ΒΙΒΛΙΟΥ.
Η κατάσταση μέσα στην οποία γράφτηκε το βιβλίο, είναι μετά
το πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας και αφού ο Μωυσής έλαβε τις εντολές και τις
οδηγίες για την κατασκευή της σκηνής.
Η περίοδος του καλύπτει το βιβλίο είναι περίπου ένας μήνας (Έξοδ.μ:17,
Αριθ.α:1).
Η χρονολογία του γράφτηκε το βιβλίο είναι το 1444 π.Χ.
Ο συγγραφέας είναι ο Μωυσής. 56 φορές μέσα στα 27 κεφάλαιά
του, αναφέρεται ότι αυτοί οι νόμοι δόθηκαν από τον Θεό στον Μωυσή.
ΠΟΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΛΕΥΙΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΞΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΜΑΤΟ
ΝΟΜΟΥΣ.
Λένε, ότι είναι αδύνατο να πάρει κανείς κάποια πνευματική τροφή
από νόμους ιεροτελεστίες και σύμβολα. Ότι τώρα δεν είμαστε κάτω από τον Μωσαϊκό
νόμο και γι’ αυτό τα διατάγματα αυτά δεν έχουν να κάνουν τίποτε με εμάς σήμερα.
Ακόμη λένε ότι μερικές από τις εντολές που είναι μέσα στο Λευιτικό, είναι πολύ
σκληρές, άλλες τόσο λεπτομερείς που δεν ταιριάζουν με το Πνεύμα του Θεού
σήμερα.
Το Λευιτικό είναι ένα πλούσιο ορυχείο από πνευματικές
αλήθειες για μας σήμερα. Είναι το πλουσιότερο βιβλίο της Π.Δ. σε τύπους και
σύμβολα που κηρύττουν το ίδιο ευαγγέλιο του κηρύττουμε εμείς σήμερα.
Ο Θεός δεν αλλάζει αλλά είναι ο ίδιος τόσο τότε όσο και σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι οι πνευματικοί κανόνες
που εκφράζονται στο Λευιτικό είναι και για μας σήμερα. Αυτό που καταργήθηκε
είναι ο τελετουργικός νόμος εξαιτίας της θυσίας του Χριστού, οι πνευματικοί
κανόνες όμως παραμένουν ανεξίτηλοι, γιατί μας δείχνουν μέσα σε τύπους πως κι
εμείς πρέπει να πλησιάσουμε και να λατρεύσουμε τον Άγιο και Ύψιστο Κύριο.
Οι νόμοι του Θεού στο Λευιτικό, δεν είναι καθόλου σκληροί όπως
λένε. Αντίθετα, δόθηκαν για να προστατεύσουν τον λαό από αμαρτία, ασυδοσία και
διαστροφή. Αν οι σημερινοί νομοθέτες τηρούσαν αυτούς τους νόμους, η ανθρωπότητα
θα ήταν πολύ διαφορετική.
Το βιβλίο εξάλλου έχει ένα σχέδιο και μια καθαρή γραμμή
τελείως προσιτή και κατανοητή, που δεν δικαιολογείται η άποψη ότι είναι ξερό
και ακαταλαβίστικο.
