Ο λόγος του Θεού (15)

ΑΡΙΘΜΟΙ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το βιβλίο των Αριθμών είναι η ιστορία της καθοδήγησης του Ισραήλ από τον Θεό μέσα στην έρημο επί 40 χρόνια, για να τους φέρει στην γη Χαναάν. Το ταξίδι αυτό αρχίζει από το όρος Σινά για να καταλήξει στις πεδιάδες του Μωάβ, απέναντι στην Ιεριχώ.

Περιέχει δυο απογραφές, μία της γενιάς που βγήκε από την Αίγυπτο και μία της καινούργιας γενιάς. Περιέχει επίσης οδηγίες για την γη της επαγγελίας. Οι Αριθμοί λοιπόν είναι η περιγραφή των περιπλανήσεων του Ισραήλ μέσα στην έρημο.

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Ελληνικός τίτλος επινοήθηκε από τους Εβδομήκοντα γιατί το βιβλίο είναι γεμάτο με αριθμήσεις των δύο γενεών.

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Μπε μιδμπάρ» του θα πει «στην έρημο» και είναι η πέμπτη κατά σειρά λέξη του πρώτου κεφαλαίου στο Εβραϊκό κείμενο.                    

Ο συγγραφέας του βιβλίου φυσικά είναι ο Μωυσής, ο οποίος είναι ο κύριος χαρακτήρας του βιβλίου.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ.

Το βιβλίο καλύπτει 38 χρόνια και 9 μήνες και γράφτηκε από το 1444 έως το 1405 π.Χ.

ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ.

Το κύριο θέμα του βιβλίου είναι να δείξει ποιο είναι το αποτέλεσμα της απιστίας και της ανυπακοής στον Θεό.

1. Ο Θεός επανειλημμένα τιμωρεί και διαπαιδαγωγεί τους Ισραηλίτες μένοντας πάντοτε πιστός στην διαθήκη Του και στις υποσχέσεις Του παρά την ανυπόφορη αστάθεια του λαού.

2. Το βιβλίο εκθέτει την υπομονή, την αγιοσύνη, την δικαιοσύνη, το έλεος και την απόλυτη κυριότητα του Θεού πάνω στον λαό Του.

Ο σκοπός που γράφτηκε είναι να εξιστορήσει τις περιπλανήσεις του Ισραήλ από το Σινά στην Κάδης και από κει στον Μωάβ.

1. Οι αμαρτίες της πρώτης γενιάς καταγράφονται σαν προειδοποίηση και παράδειγμα προς αποφυγήν για την επόμενη γενιά.

2. Η αγάπη του Θεού είναι πλατιά και μεγάλη, αλλά μπορεί να γίνει και πολύ αυστηρή.

3. Ο Ισραήλ πρέπει να μάθει ότι μπορεί να πάει μπροστά μόνον εφόσον εμπιστεύεται και εξαρτάται απόλυτα από Αυτόν.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ «Περιπλανήσεις»

Το κρισιμότερο σημείο του βιβλίου βρίσκεται στο 14^ο κεφάλαιο όπου ο Ισραήλ αρνείται να υπακούσει στην φωνή του Θεού, που τους είτε να ανέβουν να πολεμήσουν τους λαούς της Χαναάν και να κατακτήσουν την γη.

1. Οι δυο από τους 12 κατάσκοπους που έστειλε ο Μωυσής είπαν: «Ας αναβώμεν ευθύς, και ας εξουσιάσωμεν αυτήν· διότι δυνάμεθα να κυριεύσωμεν αυτήν» Αριθ.ιγ:30. Οι υπόλοιποι 10 είπαν « ... Δεν δυνάμεθα να αναβώμεν επί τον λαόν τούτον, διότι είναι δυνατώτεροι ημών» Αριθ.ιγ:31. Και ο λαός απάντησε: «Ας κάμωμεν αρχηγόν και ας επιστρέψωμεν εις την Αίγυπτον» Αριθ.ιδ:1-4.

2. Έτσι ήρθε η κρίση του Θεου: «βεβαίως δεν θέλουσιν ιδεί την γην, την οποίαν ώμοσα προς τους πατέρας αυτών· ουδείς εκ των παροργισάντων με θέλει ιδεί αυτήν» ιδ:22-24 και «κατά τον αριθμόν των ημερών εις τας οποίας κατεσκοπεύσατε την γην, ημέρας τεσσαράκοντα, εκάστης ημέρας λογιζομένης δι' εν έτος, τεσσαράκοντα έτη θέλετε φέρει εφ' εαυτούς τας ανομίας σας, και θέλετε γνωρίσει την εγκατάλειψίν μου» Αριθ.ιδ:34.

Για τον Ισραήλ, ένα ταξίδι 10 ημερών, εξαιτίας της παρακοής και της απιστίας έγινε 40 χρόνια αγωνίας. Αυτό επεξηγεί την Ρωμ.ια:22, & Γαλ.ς:7-8

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ.

Η παλιά γενιά (κεφ.α-ιδ)

1. Όσοι ήταν από 20 χρόνων και άνω αναφέρονται στην πρωτή απογραφή.

2. Περιγραφή του ταξιδιού από το Σινά μέχρι την Κάδης.

Η μεταβατική περίοδος. (κεφ.ιε-κ)

1. Περιπλανήσεις μέσα στην έρημο.

2. Από την Κάδης πάλι στην Κάδης.

Η νέα γενιά.(κεφ.κα-λς)

1. Από την Κάδης στον Μωάβ.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ.

Η προς Εβραίους γ & δ, αναφέρεται στην χριστιανική ζωή σήμερα.

1. Ο Θεός πρόσφερε την κατάκτηση της Χαναάν στον λαό Του, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν πεισματικά να ακούσουν την φωνή Του εξ αιτίας της απιστίας τους (Eβρ.γ:19).

2. Σήμερα ο ίδιος Θεός προσφέρει στον Χριστιανό ανάπαυση που είναι η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα, εάν εκπληρώσει τους όρους που είναι πίστη και υπακοή (Εβρ.δ:9)

Διδασκόμαστε ότι δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό, ούτε άλλος δρόμος για τις ευλογίες Του παρά μόνον ο ένας που Εκείνος έχει χαράξει. Χρησιμοποιεί τις δοκιμασίες και τις θλίψεις για ιδικούς σκοπούς.

1. Η απιστία φέρνει παιδεία και σταματά την ευλογία του Θεού.

2. Ο Θεός δεν ανέχεται την απιστία (Ματθ.ιγ:58, Μάρκ.ς:5, Eβρ.ια:6)

ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Το χάλκινο φίδι στον πάσσαλο είναι η εικόνα της σταύρωσης του Χριστού (Αριθ.κα:4-9, Ιωάν.γ:14, Β' Κορ.ε:21)

Η πέτρα του ξεδίψασε πλήθη είναι τύπος του Χρίστου σαν το Ύδωρ της Ζωής (Αριθ.κ:8-11, Α' Κορ.ι:4, Ιωάν.ζ:37-39).

Το καθημερινό Μάννα συμβολίζει τον Κύριο Ιησού σαν τον Άρτο της Ζωής τον καταβάντα εξ ουρανού. (Αριθ.ια:6, Ιωάν.ς:31-33).

Η προφητεία του Βαλαάμ για τον Χριστό σαν τον αστέρα και το σκήπτρο, του συμβολίζει το φως και την Κυριότητα (Ιωάν.κδ:17, Αποκ.ιθ:11-16).

Η στήλη του νέφους και της φωτιάς αναφέρεται στην οδηγία και την παρουσία του Ιησού Χριστού ανάμεσα στον λαό Του (Αριθ.θ:15… Ματθ.κη:20).

Η θυσία της ξανθής δάμαλης (κεφ.ιθ), συμβολίζει την θυσία του Κυρίου δια μέσου της οποίας καθαρίστηκαν οι αμαρτίες της εκκλησίας (και του λαού Ισραήλ στην χιλιετή βασιλεία).