Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Ο λόγος του Θεού (7)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ.

Η Γένεσις, η Έξοδος, το Λευιτικό, οι Αριθμοί, και το Δευτερονόμιο, είναι γνωστά με τα εξής ονόματα:

1. Ο ΝΟΜΟΣ

2. ΤΟΡΑ (Εβραϊκή λέξη για την αντίστοιχη Ελληνική «Νόμος»)

3. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

4. Η ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ (δηλ. βιβλίο που αποτελείται από 5 τεύχη).
 
Πολλοί αμφισβητίες του λόγου του Θεού σήμερα, αμφιβάλλουν ότι ο Μωυσής είναι ο συγγραφέας αυτών των 5 βιβλίων, χωρίς να έχουν έγκυρες αποδείξεις και στοιχεία. Υπάρχουν όμως πολλές αποδείξεις για το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται.

    · Αρχαίες Εβραϊκές πηγές και ντοκουμέντα αποδίδουν την συγγραφή της πεντάτευχου στον Μωυσή.

    · Οι παλαιότερες ιστορικές αναφορές και παραδώσεις των Ισραηλιτών διεκδικούν τον Μωυσή σαν συγγραφέα της.

    · Η πρώτη εκκλησία δέχθηκε ότι η Πεντάτευχος ήταν γραμμένη από τον Μωυσή.

    · Τα βιβλία της δείχνουν καθαρά μια ομογένεια στο περιεχόμενο της, στο θέμα της, στο σκοπό και στο στυλ της, πράγμα που φανερώνει ότι ο συγγραφέας της ήταν ένας και μόνον.

    · Ακόμη έχουμε την ομολογία του ίδιου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στο Ματθ.ιθ:7-9, Λουκ.κδ:27 και Ιωάν.ζ:19.



    ΓΕΝΕΣΙΣ

    I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ.
  
Το βιβλίο της Γένεσης είναι η περιγραφή των αρχών της υλικής και της πνευματικής δημιουργίας του Θεού. Τα πρώτα 11 κεφάλαια δίνουν μια σύντομη περιγραφή των προϊστορικών γεγονότων της ανθρωπότητας, δηλ. την δημιουργία, την πτώση του ανθρώπου, τον κατακλυσμό, τον πύργο της Βαβέλ, και την διασπορά των εθνών.

Από το 12ο κεφάλαιο και μετά παρατηρούμε μια απότομη αλλαγή, καθώς ο Θεός ξεχωρίζει ένα άτομο, τον Αβραάμ, δια μέσου του οποίου θα έρθει σωτηρία και θα ευλογηθούν όλα τα έθνη. Το υπόλοιπο του βιβλίου περιγράφει την ιστορία του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και του Ιωσήφ.

Αυτό το βιβλίο μας παρέχει το θεμέλιο όλης της ιστορίας και της θεολογίας της Αγίας Γραφής.

   II. Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Ο τίτλος «Γένεσις» δόθηκε στο βιβλίο αυτό για τον λόγο που είπαμε και παραπάνω, δηλ. ότι περιγράφει τις αρχές της δημιουργίας του Θεού. Ο Εβραϊκός τίτλος του είναι «Εν αρχή» και προέρχεται από την πρώτη λέξη του πρώτου κεφαλαίου, που είναι «μπερεσίθ». Οι Εβραίοι συνήθιζαν να χρησιμοποιούν την πρώτη λέξη κάθε βιβλίου σαν τίτλο του βιβλίου εκείνου.

Η λογοτεχνική δομή του βιβλίου της Γένεσις είναι απλή, και είναι χτισμένη γύρω από έντεκα τμήματα, που το κάθε ένα χρησιμοποιεί την λέξη «τολεδόθ» που θα πει «γένεσις ή γενεαλογία». Τα τμήματα αυτά είναι:

1. Εισαγωγή στις γενεαλογίες. (α:1 - β:3)
2. Γένεσις του ουρανού και της γης. (β:4 - δ:26)
3. Γενεαλογία του Αδάμ. (ε:1 - ς:8)
4. Γενεαλογία του Νώε. (ς:9 - θ:29)
5. Γενεαλογίες των υιών του Νώε. (ι:1 - ια:9)
6. Γενεαλογία του Σημ. (ια:10-26)
7. Γενεαλογία του Θάρα. (ια:27 - κε:11)
8. Γενεαλογία του Ισμαήλ. (κε:12-18)
9. Γενεαλογία του Ισαάκ. (κε:19 - λε:29)
10. Γενεαλογία του Ησαύ. (λς:1 - λζ:1)
11. Γενεαλογία του Ιακώβ. (λζ:2 - ν:26)

ΙΙΙ. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ

Ο χρόνος που καλύπτει ξεπερνά όχι μόνο κάθε άλλο βιβλίο της Βίβλου, αλλά και τον χρόνο που καλύπτουν όλα τα άλλα βιβλία μαζί.

Από το 1ο κεφάλαιο μέχρι το 11ο καλύπτει 2.000 χρόνια, (δηλ. από το 4.000 έως το 2.000 π.Χ.), και από το 11ο μέχρι το 50ο καλύπτει 200 χρόνια (δηλ. από το 2.000 έως το 1.800 π.Χ.)

Η Γένεση χωρίζεται πολύ όμορφα σε τρεις διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες :
   
   1. Στον εύφορο μηνίσκο της Μεσοποταμίας (κεφ.α-ια)
   2. Στην γη της Παλαιστίνης (κεφ.ιβ-λς)
   3. Στην Αίγυπτο.(κεφ.λζ-ν)

IV. ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ

Το θέμα είναι η εκλογή ενός έθνους δια μέσου του οποίου ο Θεός θα ευλογήσει όλα τα υπόλοιπα. Αυτό φαίνεται και από την εξής αντιπαραβολή.

Τα πρώτα 11 κεφάλαια καλύπτουν 2.000 χρόνια και αντιπροσωπεύουν το ένα πέμπτο του βιβλίου. Τα υπόλοιπα κεφάλαια από το 12ο μέχρι το 50ο καλύπτουν μόνον 200 χρόνια και αντιπροσωπεύουν τα τέσσερα πέμπτα του βιβλίου.

 

Αυτό δείχνει, ότι όλο το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στο 2ο μέρος του βιβλίου, που συγκεντρώνει την προσοχή στην ιστορία του απολυτρωτικού έργου του Θεού. Το βιβλίο της Γένεσης, δεν είναι μια ολοκληρωμένη παγκόσμια ιστορία, αλλά μάλλον η ιστορία για το πως ο Θεός εργάστηκε για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία.


Η Γένεση καταγράφει την αρχή από το κάθε τι εκτός από μία, την αρχή του Θεού. Καταγράφει την αρχή του Σύμπαντος, του ανθρώπου, του Σαββάτου, του γάμου, της αμαρτίας, της θυσίας, και της σωτηρίας, της οικογένειας, του πολιτισμού, της διαθήκης, των εθνών και του Ισραήλ. 

V. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΗΣ

Αποκαλύπτει την έχθρα του Σατανά προς τον Θεό και κατά συνέπεια την έχθρα του Σατανά προς τα πλάσματα του Θεού, τους ανθρώπους.

  Στην Γέν.γ:15 ο Κύριος λέει: «και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού». 

   Εδώ ο Θεός μιλάει στον όφι τον αρχαίο, το Σατανά, και στην Εύα, και λέει ότι θα στήσει ΕΧΘΡΑ μεταξύ του Σατανά και των αγγέλων του, και του ανθρώπινου γένους. Έχουμε λοιπόν έναν εχθρό, έναν αντίδικο, έναν δυνάστη κάποιον που ζητάει να καταστρέφει και χαίρεται όταν το κάνει.

«ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΣΟΥ» δηλ. του Σατανά, (βλ. Ματθ.γ:7, ιβ:3α, ιγ:38, κγ:53, Ιωάν.η44, Πράξ.ιγ:10, Α’ Ιωάν.γ:8 & 10).

«ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΑΥΤΗΣ» δηλ. της Εύας, (Α’ Πέτρ.α:23,  Α’ Ιωάν.γ:9).

   Γέν.ιβ:3 «και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντάς σε, και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης». Αυτή είναι η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ, και από εδώ αρχίζει η ιστορία της απολύτρωσης μέσω ενός έθνους με πατέρα τον Αβραάμ.

Η διαθήκη που έκανε ο Θεός με τον Αβραάμ (Γέν.ιβ:3), επικυρώνεται στο ιε:1-21, και έχει ειδικές υποσχέσεις όπως:

  • Υπόσχεση για ένα μεγάλο έθνος (ιβ:2) Αυτή η υπόσχεση είναι και η προϋπόθεση βάση της οποίας ελευθερώθηκε ο Ισραήλ από τα δεσμά της Αιγύπτου, για να κληρονομήσει στην συνέχεια την γη Χαναάν.

  • Υπόσχεση για μια μεγάλη γη που θα κληρονομήσουν (ιε:18). Από τον Νήλο ποταμό, μέχρι τον Ευφράτη (ιγ:14-16).

  • Υπόσχεση μεγάλης ευλογίας σ’ όλα τα έθνη (ιβ:2)

  • Υπόσχεση στο σπέρμα του Αβραάμ. (κβ:18) «και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γής· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου..». Πράξ.γ:25, Γαλ.γ:8-9, 14,16,29).