Ο λόγος του Θεού (10)

VI. ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Μετά από 4 αιώνες σκλαβιάς, ο λαός του Θεού κράζει στον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ για απελευθέρωση από την καταδυνάστευση των Φαραώ.

Ο Θεός ήδη έχει ετοιμάσει τον Μωυσή γι' αυτό τον σκοπό και του αναθέτει αυτή την αποστολή στην καιόμενη βάτο, να σταθεί μπροστά στον Φαραώ σαν Μεσίτης για τον Ισραήλ.

Ο Φαραώ όμως σκληραίνει την καρδιά του και λέει: «Τις είναι ο Κύριος εις την φωνήν του οποίου θέλω υπακούσει...» Έξοδ.ε:2.

Ο Θεός σύντομα αποκαλύπτει τον Εαυτό Του μέσα από τις 10 πληγές.

Κάθε μια από τις πληγές αυξάνει σε ένταση, μέχρι που η 10^η επιφέρει τον θάνατο σε όλα τα πρωτότοκα κάθε οικογένειας της Αιγύπτου.

Ο Ισραήλ λυτρώνεται από αυτήν την πληγή, εξαιτίας της θυσίας του αμνού του Πάσχα και της πίστης στον Θεό. Αυτά τα δύο είναι η βάση της εθνικής τους απολύτρωσης.

Καθώς απομακρύνονται από την Αίγυπτο, ο Θεός τους οδηγεί την ημέρα με την νεφέλη και το βράδυ με τη στήλη της φωτιάς. Τους σώζει από τον Αιγυπτιακό στρατό μέσω μιας θαυμαστής ενέργειάς Του. Άνοιξε την θάλασσα, ο λαός πέρασε και ταυτόχρονα έπνιξε όλο τον στρατό του Φαραώ που τους καταδίωξε μέχρι εκεί.

Μέσα στην έρημο ο Κύριος προστατεύει και συντηρεί τον λαό Του σ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού τους από την Αίγυπτο μέχρι την γη Χαναάν.

Αφού ο Κύριος ελευθέρωσε τον λαό Του, τώρα είναι έτοιμος να τους διδάξει τους νόμους Του και την φύση  Του. Είναι έτοιμος να αποκαλύψει τον Εαυτό Του σ’ αυτούς που αγαπά, (κεφ.ιθ-μ).

Ο λαός που απολυτρώθηκε πρέπει να αγιαστεί, να ξεχωριστεί από το φρόνημα του κόσμου για να βαδίσει με τον       Θεό. Έτσι η έμφαση μεταφέρεται από την λύτρωση, στην νομοθεσία.

Πάνω στο όρος Σινά, ο Μωυσής έλαβε τους Νόμους του Θεού, όπως και το σχέδιο της σκηνής του Μαρτυρίου που έπρεπε να φτιαχτεί στην έρημο.

Αφού κρίθηκαν οι Ισραηλίτες επειδή λάτρεψαν το χρυσό μοσχάρι, κατασκευάζουν την σκηνή του Μαρτυρίου και κάνουν τα εγκαίνιά της. Αυτή η σκηνή          ήταν ένα αριστούργημα τέχνης και ομορφιάς, μέσα σε μια γη που ήταν έρημη.

VII.      ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

ΤΟ ΠΑΣΧΑ - Είναι τύπος του θανάτου του Χριστού και της Σωτηρίας που έχουμε όσοι πιστεύουμε σ’ Αυτόν. (Α’ Κορ.ε:7)

Στην   Έξοδ.ιβ:3 λέει: «Την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι' έκαστον οίκον....» (Ης.νγ:6, και Ιωάν.α:29). Η σωτηρία τους, δεν ήταν επειδή το αρνί ήταν τέλειο, αλλά επειδή αυτό το τέλειο αρνί θανατώθηκε και αυτός ο θάνατός έγινε σωτηρία.

Έτσι και με εμάς, δεν μας σώζει η τελειότητα του Χρίστου αλλά Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Αυτού του τέλειου και αναμάρτητου πάνω στον σταυρό, (Eβρ.θ:22 Α' Ιωάν.α:7,9, Αποκ.α:5).

Έξοδ.ιβ:22 «έπειτα θέλετε λάβει δέσμην υσσώπου και θέλετε εμβάψει αυτήν εις το αίμα, το οποίον θέλει είσθαι εις λεκάνην· και από του αίματος του εν τη λεκάνη θέλετε κτυπήσει το ανώφλιον και τους δύο παραστάτας των θυρών….» Αυτό το χτύπημα του ανωφλιού και του παραστάτη της πόρτας με το αίμα, συμβολίζει την προσωπική αποδοχή του αίματος της θυσίας του Χριστού από κάθε πιστό (Ιωάν.α:12, Eβρ.ι:22, Α’ Πέτρ.α:2). Ο ύσσωπος ήταν ένα συνηθισμένο χαμηλό θαμνάκι και συμβολίζει την ταπείνωση του Ιησού Χριστού.

Έξοδ.ιβ:8 «Και θέλουσι φάγει το κρέας την νύκτα εκείνην, οπτόν εν πυρί· με άζυμα, και με χόρτα πικρά θέλουσι φάγει αυτό».

Μετά την έκχυση του αίματος και το ράντισμα στο ανώφλι της καρδιάς, που συμβολίζει την αναγέννηση, έχει σειρά η πνευματική τροφή, η στήριξη με τον λόγο του Θεού. Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Κύριος όταν είπε «Εάν δεν φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε το αίμα αυτού, δεν έχετε ζωήν εν εαυτοίς» και φυσικά εννοούσε την πνευματική τροφή. Αυτός είναι «ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού». Αυτή είναι η κοινωνία που έχουμε μ’ Εκείνον, το να γνωρίζουμε και να πράττουμε τις εντολές Του (Ιωάν.ς:54-58).

Έξοδ.ιβ:15 «Επτά ημέρας θέλετε τρώγει άζυμα· από της πρώτης ημέρας θέλετε σηκώσει το προζύμιον εκ των οικιών σας· διότι όστις φάγη ένζυμα από της πρώτης έως της εβδόμης ημέρας, η ψυχή εκείνη θέλει εξολοθρευθή εκ του Ισραήλ».

Το προζύμι είναι πάντοτε τύπος της αμαρτίας (Ματθ.ις:6) και πρέπει να αφαιρεθεί για 7 ημέρες. Το 7 συμβολίζει την πνευματική πληρότητα και έτσι η αμαρτία και η υποκρισία πρέπει να αφαιρεθούν από την ζωή μας για πάντα ώστε να είμαστε τέλειοι καθώς Εκείνος είναι τέλειος. Ακόμη ο τύπος δηλώνει ότι αφού αναγεννηθήκαμε και έχουμε κοινωνία με τον Κύριο, πρέπει να καθαρίσουμε τα σκεύη μας από κάθε αμαρτία και ρυπαρότητα, (Α' Κορ.ε:7 και Ψαλμ.ρλθ:23-24).

Έξοδ.ιβ:8 «Και θέλουσι φάγει το κρέας την νύκτα εκείνην, οπτόν εν πυρί· με άζυμα, και με χόρτα πικρά θέλουσι φάγει αυτό». Τα πικρά χόρτα συμβολίζουν το πικρό ποτήρι της αμαρτίας που ήπιε ο Κύριος για μας πάνω στον σταυρό. Έτσι κι εμείς πρέπει να γευτούμε την πικρία αυτή ώστε να καταλάβουμε τι κόστισε στον Κύριο η αμαρτία μας. Όπως Εκείνος υπέφερε έτσι και εμείς θα υποφέρουμε, όχι για την αμαρτία μας γιατί την πήρε ο Κύριος πάνω στον σταυρό, αλλά για την ομολογία μας και την μαρτυρία μας. Αν χρειαστεί, να δώσουμε την ζωή μας για Κείνον όπως χρειάστηκε να την δώσουν όλοι εκείνοι που έζησαν τον καιρό των διωγμών (Eβρ.ιβ:11).

Το αρνίο έπρεπε να ψηθεί στην φωτιά και αυτό συμβολίζει την κρίση της αμαρτίας (Έξοδ.ιβ:8) που υπέστη ο Κύριος πάνω στον σταυρό (Α' Πέτρ.γ:18).

Έξοδ.ιβ:11 «Και ούτω θέλετε φάγει αυτό· Εζωσμένοι τας οσφύας σας, έχοντες τα υποδήματά σας εις τους πόδας σας και την ράβδον σας εις την χείρα σας· και θέλετε φάγει αυτό μετά σπουδής· είναι πάσχα του Κυρίου». Εδώ δείχνει βιασύνη. Έπρεπε να φάνε γρήγορα για να φύγουν μέσα από την Αίγυπτο, μέσα από τον κόσμο της αμαρτίας και της ειδωλολατρίας. Έτσι και εμείς πρέπει να βιαστούμε να φύγουμε μέσα από τον κόσμο της αμαρτίας και της ειδωλολατρίας. (Β' Κορ.ς:17, Α' Πέτρ.β:11, Αποκ.ιη:4).