Γέν.γ:23 Όθεν Κύριος ο Θεός εξαπέστειλεν
αυτόν εκ του παραδείσου της Εδέμ, διά να εργάζηται την γην εκ της οποίας ελήφθη.
Ο άνθρωπος διώχθηκε απ’ τον κήπο της Εδέμ κι έχασε τον γήινο παράδεισο,
το όμορφο αυτό περιβάλλον μέσα στο οποίο τον είχε βάλει ο Θεός. Τώρα τον
στέλνει να εργάζεται τη γη, κάτι που σημαίνει κόπο, κούραση. Όμως το έκανε αυτό
ο Θεός για να κρατά τον άνθρωπο κάπου απασχολημένο. Τι θα γινόταν αν ο άνθρωπος
με την πονηριά τώρα πλέον μέσα του, είχε τα πάντα έτοιμα και όλη την μέρα στη
διάθεσή του; Ένας λόγος που το κακό έχει αυξηθεί σήμερα είναι γιατί οι άνθρωποι
δεν δουλεύουν.
Γέν.γ:24 Και εξεδίωξε τον Αδάμ· και κατά
ανατολάς του παραδείσου της Εδέμ έθεσε τα Χερουβείμ, και την ρομφαίαν την φλογίνην,
την περιστρεφομένην, διά να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής.
Χερουβίμ: εδώ αναφέρονται σε αγγελικές υπάρξεις που αντιπροσωπεύουν το Θεό ώστε
να προστατεύουν το δρόμο προς το δένδρο της ζωής απ’ αυτούς που επιμένουν να
ζουν μέσα στην αμαρτία.
“Χερουβίμ” είναι ο πληθυντικός της λέξης “χερούβ” που σημαίνει “φορέας”,
άμαξα που κάποιος χρησιμοποιεί να πάει κάπου. Είναι μέσο μεταφοράς, και η
μεγαλύτερη εκπλήρωσή του είναι στους αγίους του Θεού που είναι οι φορείς της
παρουσίας του Θεού. Σήμερα το δένδρο της ζωής είναι ο Ιησούς Χριστός, και τα
χερουβίμ είναι οι άγιοι που φυλάσσουν το δρόμο. Ο λόγος του Θεού λέγει ότι
είμαστε οικονόμοι της θείας χάρης.
η ρομφαία η φλογίνη η
περιστρεφομένη: αναφέρεται στο λόγο του Θεού και στο Πνεύμα του
Θεού (Εβρ.δ:12 Εφεσ.ς:17).
Ο λόγος του Θεού είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε να κρατάει το δρόμο προς
το δένδρο της ζωής κλειστό σ’ όποιον δεν πάει με ανοικτή καρδιά μπροστά στο
Θεό. Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν το λόγο του Θεού για να βρουν
αντιξοότητες, για να κατακρίνουν τον Κύριο Ιησού Χριστό. Τον ανοίγει όμως σ’
αυτούς που ταπεινά Τον δέχονται. Ο Κύριος, εξ αιτίας της “μωρίας” του σταυρικού
θανάτου Του σαν μέσω σωτηρίας, προστατεύει το δρόμο απ’ τους απειθείς.
περιστρεφομένη: ο χρόνος αυτού του ρήματος στα Εβραϊκά είναι ο Χιθπαήλ που δηλώνει
ένταση και αυτοπάθεια. Φανερώνει ταχύτατη κίνηση μπρος - πίσω, ή περιστροφή
γύρω απ’ τον εαυτό της έτσι ώστε όποιος πλησιάζει να είναι αδύνατον να μην
κοπεί (Εβρ.δ:12 Β’Τιμ.γ:16).
Ο Θεός λοιπόν «εξαπέστειλε τον
άνθρωπον εκ του παραδείσου» σ’ ένα κόσμο που παντού έδειχνε τα φοβερά
αποτελέσματα της πτώσης του. Τα χερουβίμ και η ρομφαία απαγόρευαν στον άνθρωπο
να πάρει απ’ τον καρπό του δένδρου της ζωής, ενώ ο Θεός προσπαθούσε να τους κάνει
να καταλάβουν τη θέση τους, να δουν το θάνατο, αλλά και την ανάσταση του
σπέρματος της γυναίκας σαν την πηγή της ζωής, μιας ζωής έξω απ’ τη δύναμη του θανάτου.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μετά την τροπή που πήραν τα πράγματα μετά την
πτώση, ο άνθρωπος είναι καλύτερα έξω απ’ τον κήπο παρά μέσα. Αν τα χερουβίμ και
η ρομφαία έκλεισαν το δρόμο του παραδείσου, ο Κύριος Ιησούς άνοιξε «μίαν νέαν ζώσαν οδόν» που οδηγεί στον
Πατέρα, στα Αγια των Αγίων (Ιωάν.ιδ:6 Εβρ.ι:20).
Με τη γνώση αυτών των πραγμάτων, ο χριστιανός προχωράει τώρα μέσα σ’ ένα
καταραμένο κόσμο που τα ίχνη της αμαρτίας είναι παντού. Έχει βρει όμως δια της
πίστεως το δρόμο που θα τον οδηγήσει στον Πατέρα και χαίρεται στη μακαρία
ελπίδα ότι Εκείνος που τον οδηγεί έχει πάει να του ετοιμάσει ένα τόπο και θα
επιστρέψει να τον παραλάβει για να είναι πάντοτε μαζί Του!!!
Συμπεράσματα των τριών πρώτων κεφαλαίων
1) Η Βίβλος είναι η μόνη πηγή που δίνει τη σωστή εξήγηση για την ύπαρξη του
ανθρώπου και την κατάστασή του σήμερα. Ο Σατανάς αντίθετα θέλει να κάνει τον
άνθρωπο να πιστεύει ότι είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης. Κι αν δεν υπάρχει Θεός,
δεν υπάρχει και ευθύνη απέναντί Του, δεν υπάρχει τιμωρία, δεν υπάρχει αμαρτία.
Πολύ συχνά ακούγεται ότι εμείς ορίζουμε τι είναι κακό και τι καλό κι ότι στην
ουσία δεν υπάρχει καλό και κακό. Στην Α’Κορ.ιε:22 διαβάζουμε τι πρόκειται να
γίνει με το ανθρώπινο γένος. Όσοι έχουν να κάνουν με τον πρώτο Αδάμ, μέλλουν να
αποθάνουν. Όσοι με τον δεύτερο μέλλουν να ζωοποιηθούν.
Η Γένεση
μας φανερώνει την αληθινή αιτία του θανάτου και των δεινών που υπάρχουν στον
κόσμο που είναι η αμαρτία
Ο Θεός από έλεος και χάρη επιτρέπει το θάνατο στον άνθρωπο. Σταματάει τη
ζωή του εδώ στη γη, δεν τον αφήνει να ζήσει πολλά χρόνια, για να τον πάρει
κοντά Του μέσα στην παρουσία Του γιατί αυτός είναι ο τόπος που του ανήκει και
είναι ετοιμασμένος γι’ αυτόν. Ακόμη και η κατάρα είναι έλεος του Θεού γιατί μας
αναγκάζει να εκζητήσουμε το δεύτερο δένδρο της ζωής τον Ιησού Χριστό
(Ρωμ.η:19-25).
2) Ο κύριος σκοπός του Σατανά είναι να μπει σαν
φραγμός ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο. Πάντα εργάζεται απ’ έξω προς τα μέσα.
Πειράζει τη σάρκα για να διαφθείρει την ψυχή. Χρησιμοποιεί εξωτερικά
ερεθίσματα, πράγματα του κόσμου. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος λέει ότι «πέθανα
ως προς τον κόσμο» για να μην μπορεί ο Σατανάς να τον πειράξει. Αντίθετα ο Θεός
εργάζεται από μέσα προς τα έξω. Μπαίνει μέσα στον άνθρωπο ο Θεός - όταν Του
επιτραπεί - και φυτεύει τον σπόρο της ζωής που βλαστάνει, μεγαλώνει και φέρνει
στον καιρό του τον καρπό του Πνεύματος που φαίνεται προς τα έξω.
Αντιπαραβολή μεταξύ του πρώτου και του έσχατου Αδάμ
|
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΔΑΜ
|
Ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΑΔΑΜ
|
|
Ατίμασε την αγάπη του Θεού
Ατίμασε την αλήθεια του Θεού
Τράβηξε το δικό του δρόμο
Αρνήθηκε την εξουσία του Θεού
Ατίμασε το μεγαλείο του Θεού
|
Φανέρωσε την αγάπη και το έλεος του Θεού
Εξύψωσε την αλήθεια του Θεού
Υποτάχθηκε στο δρόμο του Θεού
Δέχθηκε την εξουσία του Θεού
Δέχθηκε το μεγαλείο του Θεού
|
Ο Χριστός πήρε πάνω Του όλη αυτή την κατάρα του Θεού για μας. Και είναι
πλάνη να πιστεύει κανείς ότι το προπατορικό αμάρτημα μένει.
·
Ο Θεός καταράστηκε τη γη.
Ο Χριστός έγινε κατάρα για μας (Γαλ.γ:13)
·
Με λύπη θα τρώγεις τον άρτο εκ της γης
Ο Χριστός ήταν άνθρωπος θλίψεων (Ησ.νγ:3)
·
Ο Θεός καταράστηκε τη γη να βλαστάνει αγκάθια
Ο Χριστός φόρεσε ακάνθινο στεφάνι (Ιωάν.ιθ:2)
·
Θα τρώγεις τον άρτο σου με ιδρώτα
Ο Χριστός 40 μέρες δεν έφαγε (Ματθ.δ:2) και ο
ιδρώτας του έγινε αίμα (Λουκ.κβ:44)
·
Ο άνθρωπος επιστρέφει στο χώμα
Ο Χριστός πήγε στον τάφο (Ψαλμ.κβ:15)
·
Η ρομφαία των χερουβίμ προστατεύει το δένδρο της
ζωής
Ο Χριστός έπρεπε να πεθάνει για να μπορούμε να
ξαναφάμε από το δένδρο της ζωής (Ζαχ.ιγ:7).
·
Η κατάρα αυτή επέφερε τον πνευματικό θάνατο
Ο Χριστός στο
σταυρό αντιμετώπισε τον πνευματικό θάνατο (Ματθ.κζ:46 & Εβρ.β:9)
Ο Χριστός ανέτρεψε τα αποτελέσματα της πτώσης. Ο άνθρωπος κέρδισε πολύ
περισσότερα με το Νέο Αδάμ σε σύγκριση μ’ αυτά που έχασε από την παρακοή του πρώτου
Αδάμ (Ρωμ.η:17,18)
|
Πριν την πτώση
|
Μετά την πτώση
|
|
Γήινος παράδεισος.
|
Ουράνιος παράδεισος
|
|
Είχε μια φυσική ζωή
|
Πνευματική ζωή
|
|
Ήταν απλώς αθώος
|
Δίκαιος, τέλειος, άγιος
|
|
Ο Αδάμ κύριος της Εδέμ
|
Κληρονόμοι των πάντων
|
|
Η αγάπη του Θεού φανερώθηκε στους υπάκουους.
|
Στους ανυπάκουους και αμαρτωλούς
|
|
Ο Αδάμ γιος του Θεού
|
Νύμφη του Ιησού Χριστού
|
|
Υπήρχαν ακόμη δοκιμασίες
|
Τελειώνουν για πάντα.
|
Συμπέρασμα : Ρωμ.ε:20
Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση
το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις
