Γέν.γ:17 Προς δε τον Αδάμ είπεν, Επειδή
υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου, και έφαγες από του δένδρου, από του οποίου
προσέταξα εις σε λέγων, Μη φάγης απ' αυτού, κατηραμένη να ήναι η γη εξ αιτίας σου·
με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου·
Βλέπουμε η κρίση να αρχίζει απ’ αυτόν που αμάρτησε πρώτα και που έκανε
την μεγαλύτερη αμαρτία.
·
Ο Σατανάς αμάρτησε πρώτα. Προσπάθησε με πλήρη
συνείδηση να καταστρέψει τον άνθρωπο από υπερηφάνεια και ζήλια.
·
Η Εύα αμάρτησε δεύτερη. Θέλησε να γίνει όπως ο
Ελοχίμ.
·
Ο Αδάμ αμάρτησε τρίτος. Όχι γιατί απατήθηκε, αλλά
από αγάπη προς την γυναίκα του.
Ο Θεός καταράστηκε τον όφη, αλλά και στον Αδάμ και στην Εύα έγινε κρίση
- ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος.
κατηραμένη η γη εξ αιτίας σου: Ζούμε σε μια γη που είναι καταραμένη εξ αιτίας της αμαρτίας. Έτσι, παρ’
όλο που αγαπάμε το Θεό και είμαστε πιστοί, αρρωσταίνουμε όπως όλοι οι άνθρωποι
θλιβόμαστε, κρυώνουμε, πεινάμε, και με τον ιδρώτα του προσώπου τρώμε τον άρτο
κάθε μέρα. Αυτή η κατάρα είναι για όλους. Αυτό που ο Θεός ήθελε να σηκώσει και
το κάνει είναι η κατάρα του δεύτερου θανάτου. Ο πρώτος θάνατος ισχύει ακόμη για
όλους και είναι αποτέλεσμα αυτής της αμαρτίας και της κατάρας του Θεού.
Γέν.γ:18,19 και ακάνθας και τριβόλους θέλει
βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού· εν τω ιδρώτι του προσώπου
σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης·
επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.
ακάνθας και τριβόλους: Η Εξέλιξη δεν διαθέτει καμιά εξήγηση για την ύπαρξη των αγκαθιών.
Μερικοί λένε ότι προστατεύουν το φυτό. Έτσι, τα τριαντάφυλλα προστατεύονται και
οι ντάλιες όχι. Όμως οι ντάλιες έχουν επιζήσει μέσα στους αιώνες, προφανώς όπως
και τα τριαντάφυλλα.
Το ίδιο τα βατόμουρα έχουν αγκάθια, ενώ οι φράουλες δεν έχουν. Και τα
δυο όμως αναπτύσσονται το ίδιο καλά, ακόμη και στην άγρια μορφή τους.
Για μια ακόμη φορά η Βιβλική εξήγηση συμφωνεί με τα γεγονότα. Ο Θεός
έβαλε τ’ αγκάθια σε μερικά φυτά, από έλεος όχι σε όλα, για να μας θυμίζει ότι
αυτός ο κόσμος βρίσκεται κάτω από την κατάρα Του.
Οι τρίβολοι ίσως αναφέρονται, γιατί προφανώς πρόκειται για τους πιο
δυσάρεστους και άχρηστους σπόρους. Ακόμη, όπως και τ’ αγκάθια, είναι γνωστοί
σχεδόν σε κάθε μέρος του κόσμου, κι ο Θεός προόρισε τη Βίβλο για όλο τον κόσμο.
άρτος: Στα Εβραϊκά είναι Λέχεμ, και αναφέρεται σε κάθε είδος τροφής αλλά και
στο ψωμί.
ιδρώτας: Εκτός απ’ τα αγκάθια και τους τριβόλους, πολλά άλλα πράγματα, σε
συνδυασμό, κάνουν σε πολλές χώρες σκληρή τη ζωή για τους αγρότες. Ακόμη και
κάτω από ιδανικές συνθήκες σ’ ένα ήπιο κλίμα, η αγροτική ζωή είναι σκληρός
μόχθος - δηλαδή το όργωμα, η σπορά, ο θερισμός, το αλώνισμα, η αποθήκευση.
Είναι όλα αυτά πολύ διαφορετικά από την απλή δουλειά του κήπου που αρχικά
δόθηκε στον Αδάμ. Ακόμα και όταν γίνει με επιτυχία η συγκομιδή του καρπού,
πρέπει ν’ αλεστεί, να περάσει από κόσκινο, ν’ αναμιχθεί με νερό, να ζυμωθεί και
να ψηθεί πριν είναι έτοιμο για φαγητό. τι διαφορά σε σύγκριση με το τράβηγμα
του φρούτου απ’ το δένδρο!
Η κατάρα του Θεού πάνω στη γη περιλαμβάνει κάθε τι που πολύ σωστά θα
ονομάζαμε κακό, όσον αφορά τον καιρό και τις φυσικές καταστροφές.
Συχνά διατυπώνεται η άποψη ότι ο άνθρωπος στην αρχή ήταν κυνηγός, έπειτα
αγρότης. Απ’ την άλλη πλευρά η Βίβλος υποστηρίζει ότι ο Αδάμ έγινε αγρότης
αμέσως μόλις εκδιώχθηκε απ’ την Εδέμ. «Κύριος
ο Θεός εξαπέστειλεν αυτόν εκ του παραδείσου της Εδέμ, δια να εργάζηται την
γήν....» (γ:23).
Όλα τα ιστορικά στοιχεία απ’ τους παλιούς πολιτισμούς δείχνουν πως ο
άνθρωπος ήταν απ’ την αρχή αγρότης στην Αίγυπτο, τη Βαβυλώνα, την Ινδία, την
Κίνα κλπ. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν κυνηγούσαν, όμως δεν εξαρτιόταν απ’
το κυνήγι και ήξεραν πώς να συλλέξουν καρπούς.
Οι χρονολογίες που δίδονται για τον προϊστορικό άνθρωπο δεν μπορούν ν’
αποδειχθούν και είναι λάθος. Όλες οι χημικές μέθοδοι υπολογισμού του χρόνου
εξαρτώνται από υποθέσεις (δέχονται κάτι σαν δεδομένο) και οι περισσότεροι
επιστήμονες θεωρούν δεδομένο το γεγονός ότι η ατμόσφαιρα της γης και οι
κλιματολογικές συνθήκες ήταν πάντοτε οι ίδιες όπως σήμερα.
Όμως άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν από τον κατακλυσμό η ατμόσφαιρά
μας ήταν πολύ διαφορετική, μ’ ένα “υδάτινο θόλο” να προστατεύει τη γη από τις
βλαβερές κοσμικές ακτίνες. Αυτό θα άλλαζε τον υπολογιζόμενο χρόνο στον οποίο
ανάγονται τα απολιθώματα από εκατοντάδες χιλιάδων σε μόλις μερικές χιλιάδες χρόνια.
Η χρονολογία σχηματισμού των βράχων με τη μέθοδο του Ουρανίου και του Καλίου
- Αργού έχει αποδειχθεί ολοκληρωτικά αναξιόπιστη. Οι βράχοι από λάβα που είναι
γνωστό ότι σχηματίστηκαν το 1800/1801 στο Κιουλαλάι της Χαβάης, παρουσιάζουν
μια ηλικία 160.000.000 ετών με τη μέθοδο του Καλίου - Αργού. Μια άλλη αναφορά
στο περιοδικό “Επιστήμη” στις 11/10/68 ανάγει τους ηφαιστειογενείς βράχους, που
υποτίθεται πως δεν ξεπερνούν τα 200 χρόνια, σε 12 με 21 εκατομμύρια χρόνια.
Ο Ηρόδοτος, ο “πατέρας της ιστορίας” γράφει για τους Θράκες (το 500
π.Χ.): “Θεωρούν τον γεωργό σαν εκείνον που είναι ο λιγότερο άξιος σεβασμού
ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι καλύτερες πηγές εισοδήματος είναι ο πόλεμος και η
λεηλασία” Περιττό να πούμε ότι αυτοί οι θράκες δεν δημιούργησαν αρχιτεκτονική,
γλυπτική, λογοτεχνία, θέατρο, μουσική, μαθηματικά ή φιλοσοφία, αν και ζούσαν
μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την Αθηναϊκή κουλτούρα και τον
πολιτισμό.
Κάτοικοι των σπηλαίων υπάρχουν σήμερα στο Νέο Μεξικό και στις Φιλιππίνες.
Πολλές φυλές της Ν. Αμερικής που σήμερα ζουν στη ζούγκλα, σε πρωτόγονες καλύβες
είναι απόγονοι των Μάγιας των Ατζέκων και των Ίνκας που ήταν έμπειροι κτίστες,
αστρονόμοι, καλλιτέχνες, πολεμιστές και αγρότες. Ήξεραν ακόμη πώς να
αφυδατώνουν τις πατάτες.
Αυτό αποδεικνύει πως δεν υπάρχει κανένας νόμος εξελισσόμενου ανθρώπου
από τη βάρβαρη κατάσταση προς τον πολιτισμό. Πολλές φορές συμβαίνει το
αντίθετο, δηλαδή ο άνθρωπος ξαναστρέφεται από την κατάσταση του πολιτισμένου
ανθρώπου στον άνθρωπο των σπηλαίων, από τον αγρότη στον κυνηγό, θα έλεγε κανείς
εκφυλίζεται.
Αυτό ακριβώς
συνέβηκε με τους απογόνους του Αδάμ.
Μερικοί χάθηκαν στις σπηλιές και τα δάση, ενώ άλλοι την ίδια στιγμή
ανέπτυξαν τις επιδεξιότητες με τις οποίες έκτισαν την Κιβωτό, τη Μεγάλη
Πυραμίδα και το Στόουνχεντς.
