Γέν.δ:10 Και είπεν ο Θεός, Τι έκαμες; η φωνή του αίματος
του αδελφού σου βοά προς εμέ εκ της γής·
η φωνή του αίματος του αδελφού σου βοά πρός εμέ εκ της γής: Αναφέρεται μεταφορικά στο ότι έπρεπε να γίνει κρίση γι’ αυτή τη ζωή που
χάθηκε, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Εβρ.ιβ:24 Το αίμα του Άβελ μιλούσε, αλλά του
Χριστού μιλάει καλύτερα. Η φωνή του αίματος του Άβελ έκραζε για δικαιοσύνη, ενώ
η φωνή του αίματος του Χριστού κράζει για συμφιλίωση και αποκατάσταση!
τί έκαμες; Αν κάνεις κάτι ενάντια στο Θεό και μείνεις
αμετανόητος, η αμαρτία σου θα σε βρει (Αριθ.λβ:23).
Ο Θεός εδώ θέλει να πει στον Κάιν ότι δεν έκανε κακό μόνο στον Άβελ,
αλλά και στον εαυτό του.
Όλοι θα σταθούμε μπροστά στο θρόνο του Χριστού για να πληρώσουμε μέχρι
το έσχατο λεπτό (Ματθ.ι:26).
Ο Άβελ σαν τον Χριστό ήταν σιωπηλός και άφωνος όταν δολοφονήθηκε όμως η
φωνή του αίματος κράζει σ’ όλη την αιωνιότητα.
Γέν.δ:11,12 και τώρα επικατάρατος να ήσαι από της γης, ήτις
ήνοιξε το στόμα αυτής διά να δεχθή το αίμα του αδελφού σου εκ της χειρός σου· όταν
εργάζησαι την γην, δεν θέλει εις το εξής σοι δώσει τον καρπόν αυτής· πλανήτης και
φυγάς θέλεις είσθαι επί της γης.
Ο δρόμος του Κάιν είναι ο δρόμος της υπερηφάνειας. Τώρα έκανε εχθρό του
όχι μόνο το Θεό αλλά και τη γη. Η γη τώρα δεν θα βγάζει καρπό. Αυτός είναι ο
λόγος που ο άνθρωπος σήμερα αγωνίζεται τόσο πολύ να κάνει αυτή τη γη να δώσει
τον καρπό της με τα λιπάσματα. Ζώντας σ’ αυτή την καταραμένη γη δεν μπορούμε να
καταλάβουμε τί σημαίνει να είναι η γη ευλογημένη απ’ το Θεό.
πλανήτης και φυγάς: Σε μια συνεχή εξορία, ο
κόσμος δεν θα τον δεχόταν, θα ένιωθε ανασφάλεια, χωρίς επικοινωνία. Είναι ένας
τύπος της αιώνιας κόλασης, του δεύτερου θανάτου.
Γέν.δ:13 Και είπεν ο Κάϊν προς τον Κύριον, Η αμαρτία μου
είναι μεγαλητέρα παρ' ώστε να συγχωρηθή·
Η αμαρτία μου είναι μεγαλυτέρα παρ’ ώστε να συγχωρηθή: Υπάρχουν άνθρωποι που τους
αρέσει να δίνουν αλλά ποτέ δεν δέχονται να πάρουν κάτι από κάποιον εξ αιτίας
του εγωισμού τους. Έτσι είναι και ο άνθρωπος που δεν δέχεται τη συγχώρεση του
Θεού.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό, η καρδιά τους είναι
κλειστή, κι όταν τους μιλήσεις για το δώρο του Θεού, αποφασίζουν μόνοι τους ότι
είναι πολύ αμαρτωλοί για να τους δεχτεί ή να τους ακούσει ο Θεός. Κι ο Θεός απ’
τη μεριά Του λέει ότι δεν υπάρχει αμαρτία τόσο μεγάλη που να μην μπορεί να
συγχωρεθεί!
Ο Κάιν λοιπόν συνεχίζει να βλέπει τα πράγματα εγωιστικά και όχι όπως ο
Θεός θέλει, αποφασίζει αυτός για την αμαρτία του αρνούμενος να δεχθεί τη χάρη
και το έλεος του Θεού.
Ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρέσει αμαρτία που ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζει.
Και αναγνωρισμένη αμαρτία καλύπτεται μόνο με αιματηρή θυσία! Ο Κάιν ήθελε να
κάνει κάτι για το Θεό - και το έκανε - αλλά όμως κατάντησε στη λίμνη του πυρός.
Πόσοι άνθρωποι δεν βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τον Κάιν, κάνουν πράγματα
για το Θεό, αλλά όμως θα έχουν την ίδια κατάληξη!
Παρατηρώντας από την αρχή της δημιουργίας τον άνθρωπο βλέπουμε μια
φθίνουσα πορεία και εξέλιξη, αντίθετη απ’ αυτή του Δαρβίνου. Και δεν υπάρχει
άλλος τρόπος να σταματήσει κανείς αυτό το κατρακύλισμα προς τον αιώνιο θάνατο
παρά μόνο δια πίστεως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Έτσι ενώ ο κόσμος βαδίζει
στο σκοτάδι, ο λόγος του Θεού λέει ότι αυτός που πιστεύει βαδίζει από δόξα σε
δόξα (Β’ Κορ.γ:18).
Γέν.δ:14 ιδού, με διώκεις σήμερον από προσώπου της γης,
και από του προσώπου σου θέλω κρυφθή, και θέλω είσθαι πλανήτης και φυγάς επί της
γής· και πας όστις με εύρη, θέλει με φονεύσει.
με διώκεις σήμερα από προσώπου της γής: Αυτό που λέει εδώ ο Κάιν είναι υπερβολή γιατί ο Θεός δεν τον έδιωξε απ’
όλη τη γη αλλά επειδή βρίσκεται σε απόγνωση αισθάνεται έτσι.
Και βέβαια ο Κάιν μετά απ’ αυτή τη συμπεριφορά του απέναντι στον Άγιο
Θεό, χάνει την ανέμελη ζωή και μπαίνει σε μια ζωή μιζέριας γεμάτη κινδύνους και
λύπες. Ξαφνικά γίνεται δειλός, φοβάται τα πάντα.
από του προσώπου σου: Δηλαδή από την παρουσία του Θεού, αποχωρισμός
από το Θεό, δηλαδή ο δεύτερος θάνατος.
φυγάς: Ο αμαρτωλός άνθρωπος δεν έχει σκοπό στη ζωή του
(Ιουδ.13). Αν και ζει, έχει πεθάνει δύο φορές. Σαν τους πλανήτες αστέρες που
δεν έχουν μια θέση στο στερέωμα, δεν έχει τάξη στη ζωή του δεν έχει σειρά,
όραση, σκοπό. Αντίθετα ο Θεοσεβής οδηγείται απ’ το Πνεύμα του Θεού.
πας όστις με εύρει, θέλει με φονεύσει: Ποιος θα
σκότωνε τον Κάιν; Υποτίθεται ότι δεν υπήρχε άλλος απ’ τον Αδάμ και την Εύα τώρα
που ο Άβελ είναι νεκρός!
Ο Adam Clark υπολογίζει - πάντα με υποθέσεις - ότι αν ο Κάιν σκότωσε τον
Άβελ το 125 μετά την πτώση (ο Αδάμ ήταν 130 χρονών όταν γέννησε τον Σηθ
Γέν.ε:3,4) κι αν ο Κάιν και ο Άβελ γεννήθηκαν αμέσως μετά την πτώση και άρχισαν
να έχουν παιδιά σε ηλικία 19 χρονών, με περίπου 8 παιδιά κατά γενιά, θα ήταν
περίπου 421.000 άνθρωποι χωρίς να υπολογίσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω
από 17 χρονών. Αν δεν έκαναν παιδιά μέχρι τα 65 τους, τότε πάλι θα υπήρχαν
περίπου 1.200 άνθρωποι, αρκετοί για μερικά χωριά.
Αυτό που το Πνεύμα του Θεού θέλει να μας περιγράψει είναι το σπέρμα της
διαθήκης, από πού βγήκε ο Χριστός, δίνοντάς μας τα σπουδαιότερα γεγονότα να τα
έχουμε σαν παραδείγματα. Αυτό το κεφάλαιο που εξετάζουμε δεν έχει σκοπό να μας
αποδείξει ιστορικά την αύξηση του πληθυσμού της γης γιατί αυτό έγινε
φυσιολογικά.
