Γέν.β:10 Ποταμός δε εξήρχετο εκ της Εδέμ
διά να ποτίζη τον παράδεισον· και εκείθεν εμερίζετο εις τέσσαρας κλάδους.
Ψαλμ.ξε:9 «Επισκέπτεσαι
την γήν, και ποτίζεις αυτήν υπερπλουτίζεις αυτήν, ο ποταμός του Θεού είναι
πλήρης υδάτων».
Όταν ο Θεός αναπαυόταν από τα έργα Του, ολόκληρη η οικουμένη ευλογείτο
απ’ αυτό το γεγονός. Η επίδραση της ανάπαυσης, του Σαββάτου του Θεού απλωνόταν
σ’ όλη τη γη. Ο ποταμός του Θεού ήταν πλήρης υδάτων ευλογίας. Δυστυχώς όμως,
αυτή η όμορφη σκηνή διακόπηκε μόλις ο άνθρωπος αμάρτησε. Δεν σταμάτησε όμως η
αμαρτία το Θεό από το έργο Του, απλά ανοίχθηκε ένα καινούριο πεδίο ενέργειας,
και παντού όπου ο Θεός ενεργεί, εκεί βλέπουμε τον ποταμό να τρέχει!
Έτσι, όταν οδηγεί με χείρα κραταιά και βραχίονα εξηπλωμένον αυτούς που
εξαγόρασε από την Αίγυπτο κάνοντάς τους να περάσουν μέσα από την ξερή έρημο,
βλέπουμε πάλι τον ποταμό να ρέει μέσα στην έρημο, όχι από την Εδέμ, αλλά από
μια πέτρα που κτυπήθηκε. Εδώ δεν πρόκειται για δημιουργία, αλλά για απολύτρωση.
«Η δε πέτρα ήτο ο Χριστός»
(Α’Κορ.ι:4).
Όσο προχωρούμε στην ιστορία των οδών του Θεού, βλέπουμε τον ποταμό να
ακολουθεί ένα άλλο κανάλι. «Κατά δε την
τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραζε λέγων: Εάν
τις διψά, ας έρχηται πρός εμέ και ας πίνη. Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν
η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού»
(Ιωαν.ζ:27-28).
Βλέπουμε πάλι εδώ την ίδια πηγή, όμως τώρα ο πιστός καλείται να γίνει το
κανάλι αυτού του ποταμού. Η Εδέμ όφειλε να ποτίζει και να γονιμοποιεί τη γη,
μόλις κτυπήθηκε η πέτρα έδωσε δροσερό νερό στους διψασμένους Ισραηλίτες. Το
ίδιο συμβαίνει και τώρα: Όποιος πιστεύει στον Ιησού, καλείται να αφήνει να
ρέουν οι ευεργετικοί ποταμοί των οποίων αυτός είναι το κανάλι, για χάρη αυτών
που τον περιστοιχίζουν.
Τέλος, βλέπουμε πάλι “τον ποταμό του Θεού” στο τελευταίο κεφάλαιο της
Αποκάλυψης: «Και μοι έδειξε καθαρόν
ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του
Θεού και του Αρνίου» (Αποκ.κβ:1).
Γέν.β:11,12 Το όνομα του ενός, Φισών· ούτος
είναι ο περικυκλόνων πάσαν την γην Αβιλά· όπου ευρίσκεται το χρυσίον· το δε χρυσίον
της γης εκείνης είναι καλόν· εκεί είναι το βδέλλιον και ο λίθος ο ονυχίτης.
Φισών: σημαίνει πλημμυρίζω και φανερώνει ένα μεγάλο
ορμητικό ποτάμι.
Αβιλα: Υπάρχουν πολλές απόψεις ως προς το πού μπορεί να
είναι, αλλά δεν είναι καμία σίγουρη. Δεν υπάρχει τρόπος να ξέρουμε πού ακριβώς
ήταν αυτές οι περιοχές. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι ήταν κάπου στη
Μεσοποταμία.
Βδέλιον: Πάλι υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά αναφέρεται σε
κάποιο τύπο πολύτιμου λίθου που ή τον ξέρουμε σήμερα με άλλο όνομα, ή είναι άγνωστος.
Γέν.β:13 Και το όνομα του ποταμού του δευτέρου,
Γιών· ούτος είναι ο περικυκλόνων πάσαν την γην Χούς.
Γιών: σημαίνει ξεσπάω, και φανερώνει πάλι ορμητικό ποτάμι που ξεσπάει.
Χους: είναι η Αιθιοπία όπου μετανάστευσαν οι γιοι του Χους στη Β. Αφρική, και
η Αίγυπτος. Ορισμένοι λένε ότι ο Γιών είναι ο Νείλος - αλλά είναι αδύνατον να
γνωρίζουμε.
