Γένεση (027)

Γέν.β:18 Και είπε Κύριος ο Θεός, Δεν είναι καλόν να ήναι ο άνθρωπος μόνος· θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν.

Παρατηρούμε πως ο Θεός δεν είπε “Ο άνθρωπος χρειάζεται παιδιά, θα φτιάξω σ’ αυτόν μια σύζυγο”. Η πρώτη και σημαντικότερη αιτία για τη δημιουργία της γυναίκας ήταν το γεγονός ότι ο άνδρας θα έπρεπε να έχει ένα βοηθό και σύντροφο. Αυτό αντιβαίνει στις ιδέες για την απελευθέρωση της γυναίκας ή της πολυγαμίας. Σε μερικές χώρες ακόμα και σήμερα τα κορίτσια πουλιούνται κι αγοράζονται, και μια γυναίκα είναι φτηνότερη από μια αγελάδα. Την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο της Γένεσης, κάτι τέτοιο ήταν συνηθισμένο σε όλο τον κόσμο. Μόνο οι Γραφές των Εβραίων έδειχναν τη σωστή σχέση ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες.

Όταν τελείωσε η 6^η μέρα της δημιουργίας η Εύα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί γιατί ο Θεός βλέποντας στη δημιουργία λέει ότι όλα ήσαν καλά λίαν (α:31). Στο εδάφιο όμως που εξετάζουμε λέει ότι ο Θεός είδε ότι “δεν είναι καλόν” να είναι ο άνθρωπος μόνος. Αλλά δεν μπορεί να είναι όλα και “καλά λίαν” και κάτι να “μην είναι καλόν”. Που σημαίνει ότι την 6η μέρα δημιουργήθηκε και ο Αδάμ και η Εύα, και δεν πήρε πολύ χρόνο για να διαπιστώσει ο Θεός ότι δεν ήταν καλό να είναι ο άνθρωπος μόνος του.

Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να ζει μόνος του. Χρειάζεται μια βοηθό, κάποιο άλλο πρόσωπο που να του μοιάζει ώστε να μπορεί να μοιραστεί τα πάντα μαζί του. Τις ελπίδες, τις χαρές, τις λύπες, τα αισθήματα της ζωής.

Γέν.β:19 Έπλασε δε Κύριος ο Θεός εκ της γης πάντα τα ζώα του αγρού και πάντα τα πετεινά του ουρανού, και έφερεν αυτά προς τον Αδάμ, διά να ίδη πως να ονομάση αυτά· και ό,τι όνομα ήθελε δώσει ο Αδάμ εις παν έμψυχον, τούτο να ήναι το όνομα αυτού.

Αυτό το εδάφιο δεν έρχεται σε αντίθεση με το α:24  που λέει πως τα ζώα και τα πουλιά δημιουργήθηκαν πριν απ’ τον άνθρωπο. Η Εβραϊκή γλώσσα δεν έχει υπερσυντέλικο χρόνο ρημάτων κι έτσι πρέπει εμείς να τον δημιουργήσουμε, ώστε να βρούμε άκρη στη γλώσσα μας.

Εναλλακτικά, μερικοί μελετητές πιστεύουν πως ο Θεός δημιούργησε μερικά πουλιά και ζώα στον κήπο, για τον κήπο, θα λέγαμε εκατοντάδες μάλλον παρά χιλιάδες.

Γέν.β:20 Και έδωκεν ο Αδάμ ονόματα εις πάντα τα κτήνη και εις τα πτηνά του ουρανού και εις πάντα τα ζώα του αγρού· εις δε τον Αδάμ δεν ευρίσκετο βοηθός όμοιος με αυτόν.

Βλέπουμε ότι ο Θεός βάζει τον άνθρωπο να έχει εξουσία πάνω σ’ ένα μέρος της δημιουργίας σαν τύπος του Θεού που εξουσιάζει πάνω σε κάθε τι.

Ο Αδάμ έκανε κάτι που κανένας άλλος δεν έχει κάνει ούτε πρόκειται να κάνει: Εφεύρε ονόματα τουλάχιστον για 3500 θηλαστικά, 8600 είδη πουλιών, και 5500 ερπετά και αμφίβια και θυμόταν πώς τα ονόμασε!

Ο Αδάμ ήταν ένας άνθρωπος καλύτερος από εμάς, έτσι είχε καλύτερο μυαλό. Ήταν καλύτερος επειδή ήταν τέλειος - χωρίς αμαρτία. Η αμαρτία δεν στιγματίζει μόνο τα σώματά μας με την αρρώστια και την παρακμή, φθείρει ακόμα και τις δυνατότητές μας για μάθηση, μνήμη, φαντασία κι εφευρετικότητα.

Η γλώσσα του Αδάμ θα πρέπει να είχε φυτευτεί στο μυαλό του απ’ την αρχή σαν ένα ένστικτο.

Μπορούσε ο Αδάμ να δώσει ονόματα σ’ όλα τα ζώα και τα πουλιά μέσα σε μια μέρα;

·     Η απάντηση είναι ότι η Βίβλος είναι ένα “συμπυκνωμένο βιβλίο” και θα πρέπει πολλές φορές να χρησιμοποιούμε την κοινή λογική στην εξήγησή της. Όταν διαβάζουμε ότι ο Σολομών “ελάλησε 3000 παροιμίες κι ότι οι ψαλμοί του ήταν 1005 ...και μιλούσε για δέντρα, θηρία, πουλιά, ερπετά και ψάρια” δεν μπορούμε να φανταστούμε να απαγγέλλει επί βδομάδες ολόκληρες! Σημαίνει ότι ο Σολομών ήξερε όλα αυτά και μιλούσε γι’ αυτά από καιρού εις καιρόν. Το ίδιο ίσως σημαίνει το εδάφιο που εξετάζουμε, ο Αδάμ άρχισε να ονομάζει τα ζώα την 6η μέρα, όμως λίγο πιο πριν  είχε καταλάβει την ανάγκη της συζύγου. Έπειτα πλάστηκε η Εύα κι ύστερα ο Αδάμ συμπλήρωσε το έργο της ονοματοδοσίας των ζώων.

Η εξουσία του Αδάμ στα ζώα και τα πουλιά υπονοείται εδώ (όλα ήταν ήρεμα) όπως επίσης και η πρόθεση του Θεού να τα παρουσιάσει με τάξη στον Αδάμ (σύγκρινε το ς:20 όταν ο Θεός έκανε το ίδιο για το Νώε).

Γέν.β:21,22 Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και εκοιμήθη· και έλαβε μίαν εκ των πλευρών αυτού και έκλεισε με σάρκα τον τόπον αυτής. Και κατεσκεύασε Κύριος ο Θεός την πλευράν, την οποίαν έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα και έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ.

Εδώ έχουμε την πρώτη μαιευτική εγχείρηση στην ιστορία: Ο ασθενής ήταν ο άνδρας, ο χειρούργος αναισθησιολόγος ήταν ο Θεός και το αποτέλεσμα ήταν μια τέλεια γυναίκα!

Τα αναισθητικά εφευρέθηκαν μόλις τη δεκαετία του 1840, περισσότερο από 3000 χρόνια από τότε που γράφτηκε η Γένεση. Η βασίλισσα Βικτορία ήταν η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που γέννησε, μετά από αναισθησία με χλωροφόρμιο το 1853.

Σήμερα ξέρουμε ότι η αναισθησία είναι ένας βαθύς ύπνος που προκαλείται με τεχνητό τρόπο. Επομένως, τότε, μόνο ο Θεός θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο, και το έλεος του Θεού φαίνεται από το ότι απάλλαξε τον Αδάμ από τον μη απαραίτητο πόνο. Κι ακόμα, μόνο ο Θεός θα μπορούσε να πει στον Αδάμ πώς έγινε.

Όπως ο Θεός κοίμισε τον Αδάμ για να δημιουργήσει από την πλευρά του την Εύα, έτσι κι ο Χριστός πεθαίνοντας πάνω στο σταυρό βγήκε από την πλευρά Του -όταν Τον λόγχισαν- αίμα από το οποίο έχει την αρχή και τη ζωή η εκκλησία.

μία εκ των πλευρών αυτού: Δεν αναφέρεται μόνο στο κόκαλο, αλλά μάλλον και σε σάρκα μαζί (εδ.23). τσελά= πλευρά. Μόνο σ’ αυτή την περίπτωση ερμηνεύεται πλευρά. Συνήθως αναφέρεται στη δοκό που αποτελεί πλευρά του πλοίου.

Η γυναίκα είναι μια πλευρά της φύσης του άνδρα, χωρίς την οποία ο άνδρας δεν είναι πλήρης. Ένα μέρος του άνδρα έχει αφαιρεθεί και δεν το έχει μέχρι να ενωθεί με τη γυναίκα του.

Ο Θεός πήρε μια πλευρά από τον Αδάμ και του έδωσε ολόκληρη νύμφη! Το ίδιο και ο Χριστός με το θάνατό Του κέρδισε τη Νύμφη Του.

Ο άνδρας έχει χρωμοσώματα των τύπων Χ και Υ, ενώ η γυναίκα έχει μόνο Χ. Έτσι, τμήμα από σώμα γυναίκας ποτέ δεν θα μπορούσε να χτιστεί (με πολλαπλασιασμό των κυττάρων) σε ανδρικό σώμα επειδή θα έλειπαν τα χρωμοσώματα Υ. Ενώ, τμήμα από σώμα του άνδρα μπορούσε να χτιστεί σε γυναικείο σώμα, επειδή έχει κάθε τι που χρειάζεται ένα τέτοιο σώμα.

κατεσκεύασε: Μπανά, που σημαίνει κτίζω, ανεγείρω σπίτι, ναό, πόλη. Η γυναίκα δεν είναι μια βιαστική ή τυχαία δημιουργία που έκανε ο Θεός, αλλά είναι φτιαγμένη προσεκτικά για τον άνδρα. Ο απόστολος Παύλος λέει: «επειδή δεν εκτίσθη ο ανήρ διά τη γυναίκα, αλλ’ η γυνή διά τον άνδρα» (Α’Κορ.ια:9).

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ό,τι είμαστε-άνδρας ή γυναίκα-είναι το καλύτερο για μας κι ότι εκπληρώνουμε τύπους και κηρύττουμε ένα ξεχωριστό κήρυγμα. Ο σωστός, ο αφιερωμένος στον Κύριο άνδρας, συμβολίζει το Χριστό και η υποταγμένη γυναίκα συμβολίζει την εκκλησία. Κι έτσι μέσα στο ανδρόγυνο, ο Θεός έχει κρύψει το μυστήριο της σχέσης του Χριστού με την εκκλησία, το αιώνιο σχέδιό Του.

Όπως ο Θεός ανέγειρε και έκτισε την Εύα από την πλευρά του Αδάμ, το ίδιο τώρα ανεγείρει και κτίζει την εκκλησία Του δια του αίματος του Ιησού Χριστού που χύθηκε από την τρυπημένη πλευρά Του. Η εκκλησία είναι ο οίκος του Κυρίου, ο ναός Του και η πόλις Του.

έφερε αυτήν προς τον Αδάμ: Το ίδιο θα γίνει με την εκκλησία την ώρα της αρπαγής. Α’ Θεσ.δ:13...θέλει φέρει...

Όπως η πλευρά είναι κοντά στην καρδιά, έτσι και η γυναίκα πρέπει να είναι κοντά στην καρδιά του άνδρα της. Να αγαπάει ο άνδρας τη γυναίκα του και να της αποδίδει την εύνοια που της αξίζει (Α’ Πετρ.γ:7).

Όπως η θέση της πλευράς είναι κάτω από τον βραχίονα, έτσι και η γυναίκα πρέπει να κρατιέται κοντά στον άνδρα κάτω από την προστασία, τη θαλπωρή και την αγάπη του.

Η γυναίκα είναι πλευρά του άνδρα και όχι κεφαλή. Έχει τη θέση του βοηθού και μάλιστα με στάση υποταγής προς αυτόν (Γέν.β:18 & γ:16). Αυτό είναι το ευαγγέλιο, και δεν πρέπει ν’ αφήνουμε κοσμικά φρονήματα να κάνουν κακό στη ζωή μας και στο έργο του Θεού.

Τώρα που ο Θεός έδωσε στον Αδάμ την Εύα, ο Αδάμ είχε αυτό που πραγματικά ποθούσε. Είχε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να έχει κοινωνία και επαφή, ν’ ανταλλάξει ιδέες, να έχει αγάπη. Ο Αδάμ όταν ξύπνησε γνώρισε αμέσως το δεύτερο μέρος του εαυτού του (β:23).