ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
Η Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία της λύτρωσης του ανθρώπου
από την αμαρτία και αποτελεί την βάση πάνω στην οποία είναι στηριγμένη η Καινή
Διαθήκη.
Στα γραπτά της Π.Δ. παρατηρούμε μια προοδευτική αποκάλυψη
και η προσδοκία της Παλαιάς, εκδηλώνεται και εξελίσσεται στην Καινή.
Η Π.Δ. στρέφεται στο μέλλον δηλ. στην απολύτρωση που
πρόκειται να έρθει δια Ιησού Χρίστου, ενώ η Κ.Δ. αναφέρεται στην Παλαιά, στο
κεντρικό και κύριο θέμα της που είναι η απολυτρωτική θυσία του Κυρίου Ιησού
Χρίστου, του Μεσσία.
Λίγα παραδείγματα για να δούμε καθαρά την σχέση Παλαιάς και
Καινής Διαθήκης:
· Οι θυσίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι τύποι και
σκιές του θανάτου του Ιησού (Λευιτ.ιζ:11).
· Ανάμεσα σ’ αυτές τις θυσίες, η θυσία του Αρνίου
είναι η πιο κοινή που προσφερόταν πρωί και βράδυ, κάθε μέρα, για να σκεπάσει
τις αμαρτίες του λαού. Το αρνίο έπρεπε να ήταν τέλειο, ολομελές και έπρεπε να
χυθεί το αίμα του (Ιωήλ α:19, Α’
Πέτρ.α:19).
· Δύο από τις μεγαλύτερες προφητείες για τον
θάνατο του Κυρίου Ιησού βρίσκονται στις σελίδες της Π.Δ. Στον Ψαλμ.κβ και στον
Ης.νγ.
Αρχικά η Π.Δ. ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη : 1) Τον Νόμο και
2) Τους προφήτες (Ματθ.ζ:12). Αργότερα τροποποιήθηκε σε τρία μέρη: 1) Τον Νόμο,
2) Τους Προφήτες και 3) Τα Γραπτά, (Λουκ.κδ:44).
