Το Ρωμ.η:28-30 περιγράφει πέντε βήματα όσο αφορά στο αιώνιο σχέδιο του
Θεού για τη σωτηρία της πεσμένης ανθρωπότητας:
(1) Πρόγνωση. Ο Θεός προγνώριζε ότι ο άνθρωπος θα αμαρτήσει και θα χρειαζόταν
σωτηρία. Επίσης προγνώριζε ότι τη σωτηρία που θα προμήθευε, κάποιοι θα την
αποδεχόταν.
(2) Προορισμός. Επειδή ο Θεός
προείδε αυτή την ανταπόκριση, σχεδίασε από καταβολής κόσμου να προμηθεύσει
σωτηρία μέσα από την αντικαταστατική θυσία του Ιησού Χριστού (Α΄Πέτρ.α:18-20,
Αποκ.ιγ:8). Αυτοί που διαλέγουν το σχέδιο του Θεού, είναι προορισμένοι να
γίνουν σύμμορφοι της εικόνας του Χριστού. Η εκκλησία είναι προορισμένη να
νικήσει, αλλά ο καθένας χωριστά πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να είναι μέρος
αυτού του σχεδίου ή όχι.
(3) Κλήση. Ενεργώντας πάνω σ’ αυτό το σχέδιο, ο
Θεός καλεί κάθε άνθρωπο (όστις θέλει) να συμμετέχει σ’ αυτό. Το
Ρωμ.η μας μιλάει για μια δυναμική κλήση και μόνο όσοι ανταποκριθούν σ’ αυτή την
παγκόσμια κλήση του Θεού θα γίνουν πραγματικά μέλη της εκκλησίας, αυτοί που
έχουν καλεστεί έξω από…
(4) Δικαίωση. Μετά, ο Θεός δικαιώνει αυτούς που αποδέχονται την κλήση Του. Τους ανακηρύσσει δίκαιους, πράγμα που τους δίνει δικαίωμα σε όλα τα προνομία της σωτηρίας.
(5) Δόξα. Το τελευταίο στάδιο είναι η δόξα, το θεμελιώδες
έργο του αγιασμού. Στο Ρωμ.η μιλάει σε παρελθόντα χρόνο, επειδή για το Θεό αυτό
είναι απόλυτα σίγουρο, και κατ’ επέκταση, προορισμένο γεγονός, για την
εκκλησία. Τότε, είναι που θα πάρουμε τα ένδοξα σώματα, τα απόλυτα τέλεια και
χωρίς αμαρτία. Όταν το σχέδιο του Θεού τελειώσει, τότε θα είμαστε απόλυτα και
αιώνια ελεύθεροι από τη δύναμη και τις επιδράσεις της αμαρτίας.
Συμπέρασμα
Εξετάσαμε 4 σημαντικές πτυχές
της σωτηρίας μας:
(1) Δικαίωση, η
πράξη κατά την οποία ο Θεός μας ανακηρύσσει δίκαιους,
(2) Αναγέννηση, η πράξη με την οποία ξαναγεννιόμαστε, και παίρνουμε τη
νέα φύση,
(3) Υιοθεσία, η πράξη με την
οποία μπαίνουμε στην οικογένεια του Θεού, άρα και κληρονόμοι,
(4) Αγιασμός, η πράξη κατά την οποία
αποχωριζόμαστε από την αμαρτία και η διαδικασία με την οποία ουσιαστικά δικαιωνόμαστε.
Και τα τέσσερα αυτά έργα της σωτηρίας, ξεκινούν από
τη χάρη του Θεού, αγοράστηκαν με το αίμα του Χριστού και γίνονται κτήμα μας δια
πίστεως σ’ αυτό το έργο του Χριστού. Επιπλέον, όλα αυτά συμβαίνουν όταν
μετανοούμε, βαπτιζόμαστε στο νερό στο όνομα του Ιησού και παίρνουμε τη δωρεά
του Αγίου Πνεύματος. Έτσι λοιπόν, η μελέτη μας επαναβεβαιώνει δύο βασικές
αλήθειες:
(1) η σωτηρία είναι αποτέλεσμα χάρης και αποκτιέται δια πίστεως και
(2) το βάπτισμα στο νερό και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι μέρη της
εμπειρίας της σωτηρίας.
Η δικαίωση, η αναγέννηση, η υιοθεσία, και ο αρχικός
αγιασμός, όλα αυτά συμβαίνουν ταυτοχρόνως κατά την εμπειρία της αναγέννησης. Τα
έχουμε περιγράψει σαν στιγμιαία, αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Θεός
λογαριάζει την αναγέννηση σαν αδιάσπαστο σύνολο. Εφόσον η Γραφή διδάσκει την
ενότητα του βαπτίσματος στο νερό και στο Πνεύμα (κεφ.4), πιστεύουμε ότι το έργο
δεν έχει τελειώσει μέχρι να συμβούν και οι δύο βαπτισμοί. Το φυσιολογικό στο
βιβλίο των Πράξεων είναι να γίνουν και τα δύο συγχρόνως (Πράξ.β:38, ι:44-48,
ιθ:1-6).
Αν κάποιος έχει πίστη και διδαχτεί να περιμένει τη
δωρεά του Αγίου Πνεύματος κατά τη βάπτιση στο νερό, αυτό θα συμβεί, όπως στις
μέρες των αποστόλων. Μπορεί κάποιος να βαπτιστεί στο νερό, στο όνομα του Ιησού
και καθώς βγαίνει από το νερό να βαπτιστεί στο Άγιο Πνεύμα (Πράξ.ιθ:1-6), ή
μπορεί να λάβει το Άγιο Πνεύμα και αμέσως να υπακούσει στην εντολή της βάπτισης
στο νερό στο όνομα του Κυρίου (Πράξ.ι:44-48).
Υπό το φως όλων αυτών, είναι θαυμαστό το πως ο Θεός
τα σχεδίασε ώστε όλες τις πτυχές της σωτηρίας να εκπληρώνονται όταν κάποιος
υπακούει στο απλό μήνυμα του Ιωάν.γ:5 και Πράξ.β:38.
