Έτυχε ποτέ να δείτε το άνθος του
κάκτου; Είναι να απορεί κανείς πώς μέσα από ένα τέτοιο αγκαθωτό στεγνό φυτό
μπορεί να προέλθει ένα τόσο λεπτό άρωμα, μια τόση ποικιλία και αρμονία
χρωμάτων, μια πανέμορφη παρουσία.
Πόσο μου θυμίζει το λουλούδι αυτό το λόγο του Θεού. Πόση
ομορφιά, πόση ανακούφιση, πόση ευγένεια κρύβει μέσα του! Σκορπά πλούσια το
λεπτό άρωμά του πάνω στις θλιμμένες ανθρώπινες καρδιές, ακριβώς όπως το
λουλούδι του κάκτου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στις θλίψεις, στην
πίεση, στις αγωνίες και τους φόβους αυτής της ζωής, ο λόγος του Θεού αποτέλεσε
στο παρελθόν αλλά και τώρα το στοιχείο εκείνο που προσέφερε ισορροπία,
ανάπαυση, γαλήνη.
Φυλλομετρώντας τη Γραφή μου, μερικές μέρες πριν, τα
μάτια μου σταμάτησαν στο τελευταίο εδάφιο του πρώτου κεφαλαίου της Β' Επιστολής
του απ. Παύλου στους Κορινθίους αδελφούς, "Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν
επί της πίστεώς σας, αλλ' είμεθα συνεργοί της χαράς σας...". Όχι
εξουσιαστές, αλλά συνεργάτες, όχι αφεντικά αλλά υπηρέτες, όχι πρώτοι αλλά
τελευταίοι.
Τι καταπληκτικός ο αποστολικός λόγος! Τι πολύτιμα
μαργαριτάρια κρύβει μέσα του και τι χαρά σου προξενεί όταν τα ανακαλύπτεις.
Ένας άνεμος ελευθερίας σου δροσίζει την καρδιά. Απολαμβάνεις την ευγένεια και
τον σεβασμό και μαθαίνεις και συ να φέρεσαι με την αρετή που αρμόζει στα
αληθινά παιδιά του Θεού.
Ο χριστιανισμός έχασε τη δύναμή του, όταν έχασε την
ποιότητα και τον αυτοσεβασμό του και κατάντησε ένα θλιβερό αντίγραφο των
κοσμικών συστημάτων που υπηρετεί το θεό αυτού του κόσμου και πρόκειται σύντομα να
καταργηθεί μαζί του.
Ο Κύριός μας είχε δείξει το δρόμο, αλλά είναι πάρα
πολλοί εκείνοι που τον έχασαν: "Εξεύρετε ότι οι άρχοντες των εθνών
κατακυριεύουσιν αυτά, και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτά ούτως όμως δεν θέλει
είσθαι εν υμίν αλλ' όστις θέλη να γείνη μέγας εν υμίν, ας ήναι υπηρέτης
υμών" (Ματθ.κ:25-26).
Βρισκόμαστε στις έσχατες μέρες. Και είναι φανερό αυτό
από την εικόνα των χριστιανικών εκκλησιών των ημερών μας, από το βιασμό της βασιλείας
του Θεού για να έλθει στα μέτρα τους. Από την καταπίεση και τον πειθαναγκασμό
των πιστών τους, από την περιχαράκωσή τους και τις φοβίες που τους δημιουργούν.
Όμως ο λόγος του Θεού μάς αποκαλύπτει:
ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς (Γαλ.ε:8).
Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί ποτέ τέτοια μέσα.
