Φωτισμός από...περιττώματα ζώων!

Πώς τα σκυλίσια περιττώματα μετατρέπονται σε μεθάνιο, που, με τη σειρά του, ανάβει την φλόγα της λάμπας.

Ήταν φθινόπωρο του 2010 όταν ο μεταπτυχιακός φοιτητής του ΜΙΤ και καλλιτέχνης Matthew Mazzotta τοποθέτησε μια πρωτοποριακή εγκατάσταση-εφεύρεση στο πάρκο Spark του Cambridge, έξω από τη Βοστώνη, η οποία μετατρέπει τις ακαθαρσίες των σκύλων σε μεθάνιο. Αυτό, με τη σειρά του, ανάβει ένα ρετρό φανάρι. 

Το πρότζεκτ του Mazzotta, ο οποίος ασχολείται με την αρχιτεκτονική δημόσιων χώρων, χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το συμβούλιο τεχνών του ΜΙΤ και του Cambridge.

Ο τρόπος που δουλεύει είναι απλός: Κάθε ιδιοκτήτης σκύλου μαζεύει (όπως οφείλουμε να κάνουμε όλοι εξάλλου) τα περιττώματα του σκύλου του μέσα σε μια βιοδιασπώμενη σακούλα (την προμηθεύεται από ειδικό χώρο δίπλα στην εγκατάσταση) και την τοποθετεί μέσα σε μια δεξαμενή «χώνευσης». 

Κάθε οργανική ύλη που μπαίνει σε αεροστεγές δοχείο παράγει μεθάνιο. Με έναν ειδικό μοχλό, ο ιδιοκτήτης ανακατεύει το περιεχόμενο βοηθώντας το μεθάνιο να συγκεντρωθεί στο άνω μέρος της. Στη συνέχεια και μέσω ενός σωλήνα υπερχείλισης, το αέριο μεταφέρεται σε μια διπλανή δεξαμενή. Από εκεί διοχετεύεται στη λάμπα, όπου καίγεται με τη βοήθεια οξυγόνου.

 Έτσι, όπως υποστηρίζει ο Mazzotta, έχουμε «αιώνια φλόγα». Αιώνια γιατί το καύσιμό της είναι μια πρώτη ύλη που… ποτέ δεν τελειώνει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ένας μεσαίου μεγέθους σκύλος «παράγει» 124 κιλά κάθε χρόνο! «Είναι μια ευκαιρία να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας με νέους τρόπους, όπως το να χρησιμοποιήσουμε την “αιώνια φλόγα” για να ζεστάνουμε νερό για καφέ, να ψήσουμε ψωμί, να φωτίσουμε μια σκοτεινή γωνιά του δρόμου ή για οτιδήποτε άλλο μας έρθει στο νου», σημειώνει ο καλλιτέχνης.

Βασικό μέλημα του Mazzotta, σύμφωνα με τα λεγόμενά του αλλά και με όλα τα πρότζεκτ του, εκτός από τη δραστηριοποίηση των πολιτών, είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Και το μεθάνιο που παράγεται, ούτως ή άλλως, (και) από τα περιττώματα των ζώων σε όλο τον πλανήτη είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα αέρια του θερμοκηπίου (30 – 70 φορές πιο ισχυρό στο να παγιδεύει τη θερμότητα από το διοξείδιο του άνθρακα). Με την επεξεργασία που προτείνεται -για να θυμηθούμε λίγο και τη χημεία που κάναμε στο σχολείο-, το μεθάνιο (CH4), όταν καίγεται παρουσία οξυγόνου (Ο), μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα (Co2) και νερό (H2O).

Η εγκατάσταση χρειάζεται καθαρισμό δυο-τρεις φορές το χρόνο από τα υπολείμματα (που μπορούν να γίνουν κομπόστ για τους κήπους). Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι περιορισμοί. Για παράδειγμα, για να λειτουργήσει το όλο σύστημα, χρειάζονται σχετικά υψηλές θερμοκρασίες – άρα δεν αποδίδει καλά το χειμώνα.

Εντούτοις, η ιδέα του Mazzotta ενέπνευσε και άλλες σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ, όπως το Cosmo Dog Park στο Gilbert της Αριζόνα. Επίσης, εξετάζεται η δυνατότητα εγκατάστασης αντίστοιχης «συσκευής» σε ένα προάστιο της Μελβούρνης.

πηγή: trihes.gr