Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ο κρυφός μαθητής


Ιωάν.ιθ:31-42

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, μας δίνει σε τρία σύντομα σκίτσα, τη βιογραφία του Νικόδημου. Στο γ:2, διαβάζουμε τη δίψα του να συναντηθεί με το Χριστό. Στο ζ:50, διαβάζουμε για τη χλιαρή του υποστήριξη στο συνέδριο για το Χριστό. Και στο σημερινό ανάγνωσμα, διαβάζουμε για τη φροντίδα του στην ταφή του Χριστού.


Όμως, αν προσεκτικότερα διαβάσεις τις τρεις αυτές περικοπές, θα δεις και στις τρεις, μια ίδια λέξη να επαναλαμβάνεται- η ΝΥΧΤΑ.

«Ήλθε τη νύχτα στο Χριστό» (γ:1). «Ο ελθών προς Αυτόν την νύχτα» (ζ:50). «Ο ελθών προς Αυτόν την νύχτα» (ιθ:39).

Νύχτα... Νύχτα... Νύχτα...

Τι κρίμα!


Όμως, άνθρωπος, που δειλά ξεκινάει την πίστη του τη νύχτα και που φοβισμένη εξακολουθεί να τη στρατεύει στο σκοτάδι, κάποτε, σαν τον Νικόδημο, θα κληθεί να την κηδέψει.


Γι’ αυτό, φίλε μου, αν τούτα τ’ αναγνώσματα σε έπεισαν ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας σου, αν Του άνοιξες με μετάνοια και πίστη την καρδιά σου, μη φοβηθείς και την πίστη σου αυτή, μη τη σκεπάσεις στο μανδύα της νύχτας. Αντίθετα, δώσε στο περιβάλλον σου τη μαρτυρία σου. Μίλησε, για το Σωτήρα σου. Μη κρύψεις το φως, κάτω από το μόδιο.


Μη γίνεις, ένας φοβισμένος Νικόδημος...


Προσευχή: Κύριε, Εσύ μ’ έσωσες και μ’ έφερες από το σκοτάδι στο φως. Ας περπατώ λοιπόν στο φως. Κι ας είναι όλη η πνευματική μου ζωή, φωτεινή κι άκρυφτη. Φως και μαρτυρία.