Σπορ

Δεν υπάρχει τίποτα το κακό με τα σπορ καθαυτά. Μπορούν να είναι ωφέλιμες δραστηριότητες που συμβάλουν στη φυσική υγεία, τη φιλία, τη διασκέδαση και την ανάπτυξη του χαρακτήρα. Όταν παίζουμε σε μια απλή φιλική, χριστιανική ατμόσφαιρα ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ ή κάτι άλλο, είναι καλό. Όμως υπάρχουν μερικά προβλήματα σε σχέση με το να παίζεις ή να παρακολουθείς παιχνίδια στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή επαγγελματικά. Όλα αυτά απαιτούν τόσο χρόνο και αφιέρωση, που η σχέση του παίκτη με το Θεό υποφέρει. Σε αναγκάζει να μην παρακολουθείς κανονικά την εκκλησία, να προσεύχεσαι ή να έχεις κοινωνία με τους αδελφούς. Συχνά σημαίνει στενή σχέση με τους αμαρτωλούς που το στυλ της ζωής τους και οι ιδέες για διασκέδαση είναι αντίθετα με τις χριστιανικές αρχές. Αυτός που συμμετέχει, μπορεί να πρέπει να φορέσει μια ενδυμασία που είναι αντίθετη με τη χριστιανική διδασκαλία. Η πείρα έχει δείξει ότι, γι’ αυτούς τους λόγους, ένας μεγάλος αριθμός Χριστιανών που συμμετείχαν σοβαρά σε τέτοια σπορ, στο τέλος συμβιβάστηκαν και ακόμα έχασαν το Θεό.

Άλλο βασικό πρόβλημα που επηρεάζει και το θεατή και τον παίκτη είναι το πνεύμα, το φρόνημα και η ατμόσφαιρα των παιχνιδιών. Στα μεγαλύτερα παιχνίδια, υπάρχει ένα πνεύμα βίας και όχλου. Ο θεατής αρχίζει τους καβγάδες μέσω αντικειμένων, κατάρων, βωμολοχιών και στοιχημάτων. Οι παίκτες από τη μεριά τους έχουν ένα μίσος για τους αντιπάλους τους. Συχνά εκπαιδεύονται πώς να χτυπάνε και να αχρηστεύουν τον αντίπαλο επίτηδες. Μερικές φορές η στρατηγική ενός παιχνιδιού στηρίζεται στον τραυματισμό του αντίπαλου παίκτη. Το πλήθος πολλές φορές έρχεται ειδικά για να δει αίμα, τραυματισμούς και ατυχήματα. Το μποξ, το χόκεϊ στον πάγο, οι κούρσες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών είναι καλά παραδείγματα σπορ όπου συμβαίνουν όσα είπαμε παραπάνω. Τα πλήθη συνήθως βιάζουν τους παίκτες για πιο πολύ βία, σε σημείο να ξεπερνάνε την εποχή των Ρωμαίων μονομάχων. Σε πολλές περιπτώσεις το ακροατήριο βγαίνει εκτός ελέγχου και αρχίζει να παραληρεί. Όλο αυτό το φρόνημα είναι αντίθετο με το χριστιανισμό, και οι Χριστιανοί νιώθουν άβολα μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα.
 

Το συμπέρασμα είναι ότι η ατμόσφαιρα των περισσοτέρων οργανωμένων ανταγωνιστικών σπορ δεν είναι οικοδομητική για τη χριστιανική ζωή. Είναι δύσκολο να συμμετέχεις, ακόμα και σαν θεατής, και συγχρόνως να διατηρείς την πνευματικότητά σου. Όπως ήδη έχουμε πει, δεν θα υπάρχει πρόβλημα όταν οι διαθέσεις είναι ελεγχόμενες, οι αντίπαλοι είναι φιλικοί, και υπάρχει ένα καλό αθλητικό πνεύμα απ’ όλους. Ακόμα καλό είναι να μην ασχολούμαστε πολύ με τα κοσμικά σπορ για να μην παγιδευτούμε κάποια στιγμή από το πνεύμα τους.
 

Σε τελική ανάλυση, θέλουμε μια χριστιανική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία μπορούμε να ψυχαγωγηθούμε, ή τουλάχιστον μια οικογενειακή ατμόσφαιρα όπου η αμαρτία δεν θα έχει την πρώτη θέση. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί να μην προσάψουμε μώμο στους εαυτούς μας ή στην εκκλησία μας ή να γίνουμε πρόσκομμα σε άλλους συμμετέχοντας σε πράγματα που έχουν διαβολική εμφάνιση.
Μερικοί μπορεί να μην καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα των περιορισμών που πολλές φορές ο ποιμένας πρέπει να βάλει, ίσως επειδή άλλες εκκλησίες δεν έχουν τέτοιους. Όμως ας θυμηθούμε ότι υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα τελειότητας. Ο Θεός ξέρει τί κάνει, και μπορεί να οδηγήσει ένα ποιμένα να βάλει κάποια πρότυπα επειδή η εκκλησία έχει μια ιδιαίτερη ανάγκη, ή επειδή βρίσκεται σε κάποιο συγκεκριμένο τόπο, ή επειδή έχει ένα συγκεκριμένο έργο να κάνει μέσα στα σχέδιά Του. Δεν είμαστε για να συγκρινόμαστε μεταξύ μας, αλλά με το Λόγο του Θεού.