Δεν υπάρχει τίποτα το κακό με τα σπορ καθαυτά. Μπορούν να είναι ωφέλιμες δραστηριότητες που συμβάλουν στη φυσική υγεία, τη φιλία, τη διασκέδαση και την ανάπτυξη του χαρακτήρα. Όταν παίζουμε σε μια απλή φιλική, χριστιανική ατμόσφαιρα ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ ή κάτι άλλο, είναι καλό. Όμως υπάρχουν μερικά προβλήματα σε σχέση με το να παίζεις ή να παρακολουθείς παιχνίδια στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή επαγγελματικά. Όλα αυτά απαιτούν τόσο χρόνο και αφιέρωση, που η σχέση του παίκτη με το Θεό υποφέρει. Σε αναγκάζει να μην παρακολουθείς κανονικά την εκκλησία, να προσεύχεσαι ή να έχεις κοινωνία με τους αδελφούς. Συχνά σημαίνει στενή σχέση με τους αμαρτωλούς που το στυλ της ζωής τους και οι ιδέες για διασκέδαση είναι αντίθετα με τις χριστιανικές αρχές. Αυτός που συμμετέχει, μπορεί να πρέπει να φορέσει μια ενδυμασία που είναι αντίθετη με τη χριστιανική διδασκαλία. Η πείρα έχει δείξει ότι, γι’ αυτούς τους λόγους, ένας μεγάλος αριθμός Χριστιανών που συμμετείχαν σοβαρά σε τέτοια σπορ, στο τέλος συμβιβάστηκαν και ακόμα έχασαν το Θεό.
