Ιωάν.κ:22 Και τούτο ειπών, ενεφύσησε και λέγει προς αυτούς· Λάβετε Πνεύμα Άγιον.
Λένε, ότι αυτό έγινε χωρίς το σημείο της γλωσσολαλιάς,
άρα κι εμείς έχουμε το Άγιο Πνεύμα χωρίς να μιλήσουμε σε άγνωστες γλώσσες.
Ο Ιησούς μιλούσε στους μαθητές Του για το Πνεύμα που επρόκειτο
να λάβουν. Το βλέπουμε στο Ιωάν.ζ:37-39 όπου ο Κύριος λέει:
«Κατά δε την
τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν
τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη. Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν
η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι
πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο
Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη»
και εξηγεί ότι το ζωντανό νερό είναι το Άγιο Πνεύμα
που επρόκειτο να πάρουν όσοι θα πιστέψουν σ’ Αυτόν. Αυτά τα αναφέρει ο Ιωάννης
που έγραψε και το κ:22 και δεν μπορεί να μην γνωρίζει αυτός και να γνωρίζουν
κάποιοι σήμερα.
Στη συνέχεια μας λέει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν
ακόμη δοσμένο γιατί ο Κύριος δεν είχε δοξαστεί ακόμη. Έτσι, φαίνεται ότι ο
Κύριος πρώτα θα δοξαζόταν και μετά θα ερχόταν το Άγιο Πνεύμα.
Πότε δοξάστηκε ο Κύριος; Μας λένε ότι αυτό έγινε
αμέσως μετά την ανάσταση και συνεπώς οι μαθητές στο κ:22 έλαβαν το Άγιο Πνεύμα.
Στο Ιωάν.ιβ:23 ο Κύριος λέει «Ήλθεν η ώρα διά να δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου». Πότε όμως πριν ή
μετά το θάνατο; Στο ιγ:31 μας λέει: «τώρα
εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου». Υπάρχει όμως η δόξα Του πριν αναστηθεί; Στο
ιζ:5 ο Κύριος λέει πάλι: «και τώρα
δόξασόν με συ, Πάτερ». Επίσης στο ιζ:1 «Πάτερ,
ήλθεν η ώρα· δόξασον τον Υιόν σου».
Ποια ώρα όμως ήρθε; Ήρθε η ώρα που θα εκπληρωνόταν η
θυσία του αναμάρτητου για τους αμαρτωλούς. Η ώρα της εξαγοράς της αμαρτίας ολόκληρης
της ανθρωπότητας από το μονογενή Υιό. Έτσι αυτό που ζητά ο Κύριος στο ιζ:5 από
τον Πατέρα δεν είναι για εκείνη τη στιγμή αφού η σταύρωση δεν έχει γίνει ακόμη.
Άρα η δόξα αυτή που ζητά ο Ιησούς, ανήκει στο μέλλον.
Στο ις:7 μας διευκρινίζει ο ίδιος ο Κύριος και λέει «συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν
δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω
πέμψει αυτόν προς εσάς». Το ΘΕΛΩ
ΠΕΜΨΕΙ εμπεριέχει μια αοριστία, δεν μας λέει ούτε ώρα ούτε ημέρα, ούτε
καμιά χρονική διάρκεια προς το παρόν. Κατά συνέπεια, για να έρθει η δόξα (ζ:39),
πρέπει πρώτα να απέλθει για να πέμψει τον Παράκλητο.
Αν ο Ιησούς μόλις αναστήθηκε ανέβηκε στον ουρανό, την
ίδια μέρα κατέβηκε και είπε στους μαθητές, «Λάβετε
πνεύμα άγιο» γιατί είχε δοξαστεί;
Αν ναι, δεν έρχεται σε αντίθεση με το ις:7 που είπε,
αφού θα φύγω θα σας στείλω τον Παράκλητο; Ο Ιησούς φάσκει και αντιφάσκει; Όμως
ο Ιησούς δεν απήλθε εκείνη τη μέρα γιατί εμφανίσθηκε ξανά στους μαθητές Του. Ο Ιησούς
απήλθε και δεν ξαναεμφανίστηκε, στην ανάληψη Του. Αυτό σημαίνει ότι η δόξα
έγινε μετά την ανάληψη. Το βλέπουμε καθαρά στην Α’ Τιμ.γ:16 καθώς και στην Εφεσ.α:20-23.
Έτσι, μέσα από τα λόγια του Πνεύματος του Θεού, βγάζουμε το συμπέρασμα που δεν αμφισβητείται,
πότε δοξάστηκε ο Ιησούς.
Και ρωτάμε, πως έλαβαν οι μαθητές το Άγιο Πνεύμα στο
κ:22 αφού έρχεται κόντρα σ’ αυτά που παραθέσαμε παραπάνω μέσα από το λόγο του
Θεού;
Λουκ.κδ:49 Και
ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ' υμάς· σεις δε καθήσατε εν
τη πόλει Ιερουσαλήμ εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους.
Αυτά τα λέει στους μαθητές λίγο πριν αναληφθεί και όχι
την πρώτη μέρα που αναστήθηκε και τους είπε αυτά που λέει το Ιωάννη κ:22. Να
λοιπόν γιατί δεν το έλαβαν την πρώτη μέρα της ανάστασης το Άγιο Πνεύμα. Το ίδιο
βλέπουμε στις Πράξεις α:4-5 ότι ο Ιησούς παραγγέλλει στους μαθητές να μην
απομακρυνθούν από την Ιερουσαλήμ αλλά να περιμένουν την επαγγελία. Στο α:9 λέει
«Και αφού είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη».
Θα ρωτήσει κάποιος, και γιατί τότε ενεφύσησε ο Χριστός
και είπε «Λάβετε Πνεύμα Άγιο»;
Έτσι τους έδειξε αφενός μεν ποιος θα τους βαπτίσει
όπως βλέπουμε στις Πράξ.β:2 «Και εξαίφνης
έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον
οίκον όπου ήσαν καθήμενοι» και αφετέρου πως θα τους βαπτίσει. Το φύσημα του
Ιησού στο κ:22 ήταν σαν προφητεία για το φύσημα των Πράξ.α:2 που ήταν εκ του
ουρανού.
Τέτοιες προφητικές μαρτυρίες έχουμε στο λόγο του Θεού
όπως με τον Α- γαβο στις Πράξ.κα:10-14.Το ίδιο βλέπουμε στον Ιερεμία, ο Θεός
του φόρεσε ένα ζυγό, για να δείξει πως οι Ιουδαίοι θα αιχμαλωτίζονταν στον ζυγό
των Βαβυλωνίων. Έτσι ο Κύριος έκανε μια προφητική ενέργεια για το πως θα
ελάμβαναν το Άγιο Πνεύμα οι απόστολοι.
Λένε, ότι οι μαθητές το έλαβαν κατά ένα μέρος στο κ:22
και κατόπιν ολοκληρώθηκε την Πεντηκοστή. Όμως, ο Θεός τις επαγγελίες Του τις
δίνει με δόσεις; Δεν αποδείξαμε ότι το Άγιο Πνεύμα δόθηκε μετά που δοξάστηκε ο
Κύριος;
Πράξ.β:33 «Αφού λοιπόν υψώθη δια της δεξιάς του Θεού (έλαβε δόξα) και έλαβε παρά του Πατρός την επαγγελίαν του
αγίου πνεύματος εξέχεε τούτο (τώρα σαν παράκλητος και όχι σαν άνθρωπος
Ιησούς) το οποίον τώρα εσείς βλέπετε και
ακούετε».
Ιωάν.κα:15-17 «Αφού λοιπόν εγευμάτισαν, λέγει προς τον Σίμωνα Πέτρον ο Ιησούς· Σίμων
Ιωνά, αγαπάς με περισσότερον τούτων; Λέγει προς αυτόν· Ναι, Κύριε, συ εξεύρεις
ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν· Βόσκε τα αρνία μου. Λέγει προς αυτόν πάλιν
δευτέραν φοράν· Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; Λέγει προς αυτόν· Ναι, Κύριε, συ
εξεύρεις ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν· Ποίμαινε τα πρόβατά μου. Λέγει προς
αυτόν την τρίτην φοράν· Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; Ελυπήθη ο Πέτρος ότι είπε προς
αυτόν την τρίτην φοράν· Αγαπάς με; και είπε προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις τα
πάντα, συ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Βόσκε τα πρόβατά
μου».
Ποιο ποίμνιο είχε ο Πέτρος εκείνη τη στιγμή; Η εντολή
είναι στην προστακτική του ενεστώτα, για κείνη την ώρα. Να όμως άλλη μια
προφητική μαρτυρία που ανάγεται στο μέλλον και ειδικότερα μετά την πλήρωση των
μαθητών με το Άγιο Πνεύμα. Και πράγματι βλέπουμε τον Πέτρο στις Πράξ.β:14 να
υψώνει τη φωνή του και να κατευθύνει τα πρόβατα του Κυρίου στον δρόμο που
οδηγεί στην εκπλήρωση των επαγγελιών Του.
