Αποκ.ια:15 Και ο έβδομος άγγελος σάλπισε και έγιναν φωναί
μεγάλαι εν τω ουρανώ λέγουσαι, Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και
του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων.
Όταν σάλπισε ο
έβδομος άγγελος έγιναν φωνές μεγάλες στον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν
ορισμένοι στον ουρανό που διακηρύσσουν ότι οι βασιλείς του κόσμου έγιναν του
Κυρίου και του Χριστού Αυτού. Και αυτοί είναι οι λυτρωμένοι άγιοι που ήδη
βρίσκονται στον ουρανό, οι άγιοι της Αρπαγής.
αι
βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.
Στο αρχαίο
ελληνικό κείμενο UBS η λέξη βασιλείαι είναι στον ενικό αριθμό και λέει η
βασιλεία του κόσμου έγινε του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.
Πρόκειται για
μια βασιλεία. Και αυτή η βασιλεία καταλαμβάνεται από το Βασιλιά των βασιλιάδων,
που παίρνει την εξουσία του και κυβερνά πάνω σε αυτή την βασιλεία. Αυτή η 7η
σάλπιγγα μας εισαγάγει στη Χιλιετή βασιλεία. Ο 7ος άγγελος σαλπίζει
τον καιρό της εγκαθίδρυσης της χιλιετούς βασιλείας, διότι ακριβώς τότε η βασιλεία
του κόσμου γίνεται βασιλεία του Κυρίου ημών και του Χριστού Αυτού. Ο Χριστός
έρχεται στη Δεύτερη Έλευση Του και εγκαθιδρύει τη βασιλεία Του και η βασιλεία
του κόσμου παραδίδεται στο Θεό. Έτσι εκπληρώνεται και η προσευχή του Ιησού, η
προσευχή που μας δίδαξε, ελθέτω η βασιλεία Σου.
Η 7η
φιάλη είναι η 7η σάλπιγγα από διαφορετική άποψη. Και βλέπουμε σε
παράλληλα κείμενα ότι και η 7η φιάλη μας εισαγάγει στη χιλιετή
βασιλεία, γιατί πρόκειται για το ίδιο πράγμα από διαφορετική άποψη.
Αποκ.ις:17-21 Ο έβδομος άγγελος εξέχεε την φιάλη και έγινε φωνή μεγάλη από τον
ουρανό, που είπε ότι ετελέσθη το μυστήριο του Θεού. Επίσης στην Αποκ.ι:7 λέει
ότι στις μέρες της φωνής του εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλει να σαλπίσει, τότε
θέλει τελεσθεί το μυστήριο του Θεού, καθώς εφανέρωσε προς τους εαυτού δούλους
τους προφήτας.
Και τώρα το
μυστήριο του Θεού και την βασιλείας Του ετελέσθει, γιατί η βασιλεία Του
εγκαθιδρύεται όταν ηχεί η 7η σάλπιγγα ή εκχέεται η 7η
φιάλη.
Αποκ.ιθ:11-16 Εδώ ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού Χριστό να έρχεται στη Δεύτερή Του
Έλευση και να εγκαθιδρύει την βασιλεία Του. Βλέπουμε λοιπόν ότι και η 7η
σάλπιγγα, και η 7η φιάλη και η Δεύτερη Έλευση του Χριστού μας
εισαγάγουν στη χιλιετή βασιλεία.
Αναφέρονται στο
ίδιο ακριβώς γεγονός από διαφορετική άποψη.
Η βασιλεία του
κόσμου γίνεται του Θεού και του Χριστού Αυτού. Όμως επίσης αυτό περιλαμβάνει
και τους αγίους εν Χριστώ γιατί αυτό που έχει εφαρμογή στο Χριστό, έχει
εφαρμογή και σε αυτούς που είναι δικοί Του. Επομένως η βασιλεία του κόσμου
γίνεται του Χριστού, του κεχρισμένου. Ο Θεός έχει μόνο έναν κεχρισμένο. Ο
Χριστός είναι η κεφαλή του σώματος της εκκλησίας. Επομένως αυτοί που είναι εν
Χριστώ πρόκειται να έχουν μέρος σε αυτή την θέση μαζί με το Χριστό. Έτσι η
βασιλεία του κόσμου γίνεται του Χριστού και των αγίων του. Οι άγιου είναι
εκείνοι που θα κυβερνήσουν μαζί με το Χριστό στη Χιλιετή βασιλεία.
Αποκ.ιβ:10 Μετά την αρπαγή του Υιού του άρσενα λέει σ’ αυτό το εδάφιο:
Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η
βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού. Αυτό πάλι περιλαμβάνει και το Χριστό και τους αγίους Του, τους
αγίους του Θεού εν Χριστώ, την εκκλησία της Αρπαγής.
Τώρα γίνεται η
εξουσία του Χριστού Αυτού. Όταν αρπάχθηκαν, τότε πήραν την εξουσία να
συμβασιλεύσουν με το Χριστό, αν και δεν έλαβαν την εξουσία αυτή πλήρως τότε. Ο
Χριστός παίρνει την εξουσία και πάνω στο θάνατο, και θα βασιλεύσει μαζί με τους
αγίους Του στους αιώνες των αιώνων.
Αποκ.ια:16-17 Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι καθήμενοι
ενώπιον του θεού επί τους θρόνους αυτών, έπεσον κατά πρόσωπον αυτών, και προσεκύνησαν
τον Θεόν λέγοντες, Ευχαριστούμεν Σοι Κύριε Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο
Ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας.
Ο Χριστός
αρχίζει να βασιλεύει όταν λαμβάνει τη δύναμή Του τη μεγάλη. Θα μπορούσε να είχε
υποτάξει τη γη σε οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας, εάν αυτό ήταν το θέλημά
Του. Όμως τώρα πλέον παίρνει όλη τη δύναμη και την εξουσία και εγκαθιδρύει τη
βασιλεία Του, επεμβαίνοντας ανοικτά στην ανθρώπινη ιστορία.
Έλαβε την δύναμή
Του την μεγάλη και εβασίλευσε. Αυτό σήμαινε ότι έχει αρχίσει η περίοδος της
Χιλιετούς βασιλείας στην 7η σάλπιγγα, ακριβώς όταν ο Θεός λαμβάνει
την βασιλεία και όλη την εξουσία.
Αποκ.ια:18 και τα έθνη ωργίσθησαν, και ήλθεν η οργή σου και ο καιρός των νεκρών διά
να κριθώσι και να δώσης τον μισθόν εις τους δούλους σου τους προφήτας και εις τους
αγίους και εις τους φοβουμένους το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και
να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην.
Και τα έθνη ωργίσθησαν
Είναι καιρός
πλέον να συμβούν αυτά τα γεγονότα, να δοθούν οι μισθοί και να γίνει κρίση. Τα
έθνη έχουν εξαφθεί από το πνεύμα του διαβόλου και είναι οργισμένοι και γεμάτοι
θυμό και έξαψη εναντίον του Θεού και των αγίων του. Και οργίστηκαν τόσο πολύ με
αποτέλεσμα να θανατώσουν τους αγίους του Θεού.
Τα έθνη
οργίστηκαν και γι’ αυτό έρχεται η οργή του Θεού. Και είδαμε αυτή την οργή του
θυμού του Θεού να εκχέεται με το άνοιγμα των 7 σφραγίδων και την έκχυση των 7
πληγών. Αποκαλούνται πληγές της οργής του θυμού του Θεού.
και ο καιρός των νεκρών δια να κριθώσι και να
δώσης τον μισθόν εις τους δούλους σου τους προφήτας.
Ο καιρός των
νεκρών για να κριθούν δεν έρχεται παρά στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας. Και
αυτό το βλέπουμε στην Αποκ.κ:7 όπου λέει ότι μετά τα χίλια έτη θα λυθεί ο
Σατανάς και πλανήσει πάλι τα έθνη για σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό θα γίνει
στο τέλος της Χιλιετούς βασιλείας.
Αποκ.κ:11-15 Αυτή η κρίση του μεγάλου λευκού θρόνου θα γίνει μετά την Χιλιετή
Βασιλεία. Αν και λέει ότι ήρθε ο καιρός των νεκρών για να κριθούν, αυτό δεν
σημαίνει ότι κρίθηκαν αμέσως, γιατί πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού δεν υπάρχει
καμία Γραφή που να αναφέρει ότι οι νεκροί θα κριθούν στη Δεύτερη Έλευση του
Χριστού ή στην αρχή της χιλιετούς βασιλείας.
Οι νεκροί θα
κριθούν κατά τα έργα τους μετά την Χιλιετή βασιλεία και όχι πριν. Όλη η
περίοδος της ημέρας του Κυρίου περιλαμβάνει και την Χιλιετή βασιλεία, γιατί η
Ημέρα του Κυρίου αρχίζει με την αρπαγή της εκκλησίας και τελειώνει με την κρίση
του μεγάλου λευκού θρόνου.
Για τον Κύριο
μια μέρα είναι σαν χίλια χρόνια σαν μια μέρα. Όταν λέει ότι ο καιρός των νεκρών
ήρθε για να κριθούν, αναφέρεται σε όλη αυτή την χρονική περίοδο, στην Ημέρα του
Κυρίου. Ο καιρός της κρίσης όμως έχει ήδη κρίνει τους ασεβείς και αμείβει τους
δίκαιους.
και εις τους αγίους και εις τους φοβουμένους το
όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και να διαφθείρης τους διαφθείροντας
την γην.
Αυτός ο μισθός
στους αγίους δείχνει ότι δίνεται σε αυτούς η θέση εξουσίας να συμβασιλεύσουν με
το Χριστό στη Χιλιετή Βασιλεία. Αυτό το βλέπουμε στην Αποκ.β:26-27
Αποκ.γ:21 Ο Χριστός λέει ότι όποιος νικά, θα δώσει σε αυτόν την εξουσία να
καθίσει μαζί Του στο θρόνο Του. Οι άγιοι λοιπόν λαμβάνουν αυτή τη θέση
συμβασιλείας με το Χριστό. Επίσης στην ίδια χρονική περίοδο στην Ημέρα του
Κυρίου, οι άγιοι λαμβάνουν το μισθό τους και την θέση τους στον ουρανό το νέο
και την νέα γη μετά την χιλιετή βασιλεία. Αυτή η δημιουργία θα παρέλθει, θα
καταστραφεί, θα παρέλθει με συριγμό, τα στοιχεία πυρακτούμενα θα χωνευτούν και
η γη και τα έργα της θα κατακαούν. Και εδώ ο Ιωάννης βλέπει ένα νέο ουρανό και
μια νέα γη και θέσεις δόξας να υπάρχουν τους αγίους σε αυτό το ουράνιο
βασίλειο.
και θέλεις
διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην.
Β’ Κορ.δ:16 Το Πνεύμα του Θεού
χρησιμοποιεί την ίδια λέξη και λέξη ότι αν κάποιος φθείρει το ναό του Θεού,
τούτον θέλει φθείρει ο Θεός.
Πρόκειται για
φθορά, καταστροφή και ερήμωση. Είναι ο καιρός πλέον που ο Θεός θα ενεργήσει
θαυμαστά για να διαφθείρει αυτούς που διαφθείρουν την γη και να τους
καταστρέψει.
Μια εκπλήρωση
αυτής της καταστροφής είναι το γεγονός ότι ο Α/Χ και ο ψευδοπροφήτης ακριβώς με
την Δεύτερη Έλευση του Χριστού, ζώντες ερρίφθησαν στη λίμνη του Πυρός την
καιομένην με πύρ και θείον (Αποκ.ιθ:20-21)
Αυτοί είναι οι
πρώτοι που ρίπτονται στη Λίμνη του Πυρός, στην κόλαση. Επίσης στην Αποκ.κ:15
βλέπουμε ποια είναι η κρίση και το τέλος των ασεβών.
Αποκ.ις:19 Είμαστε στην ίδια χρονική περίοδο της 7ης σφραγίδας. Και η
Βαβυλών, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης, το ψεύτικο θρησκευτικό
σύστημα καταστρέφεται. Και αυτό αποτελεί μέρος αυτής της διαφθοράς και της
κρίσης του Θεού πάνω στη γη.