Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Ο σύζυγος της Καινής Διαθήκης

Ο σκοπός του είναι να ηγείται και να βρίσκεται σε θέση εξουσίας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν αγαπάει κι ενδιαφέρεται πραγματικά για την οικογένειά του. Δεν μπορείς να οδηγήσεις την οικογένεια ή την εκκλησία, αν πρώτα δεν την αγαπάς όπως ο Κύριος μας αγαπάει.

Ο σύζυγος είναι υπόλογος στο Θεό για το πώς συμπεριφέρεται στην οικογένειά του και για το τι επιτρέπει να συμβαίνει μέσα στο σπίτι του. Δεν μπορεί ενώ κακομεταχειρίζεται την οικογένεια να περιμένει και τις ευλογίες απ’ το Θεό. Η Γραφή λέει ότι οι προσευχές μερικών εμποδίζονται (Α’ Πετρ.γ:7) και το κείμενο μέσα στο οποίο βρίσκεται αυτό το εδάφιο μιλάει για την οικογένεια. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις γυναίκες όταν κακομεταχειρίζονται τους άντρες τους.

Εξαρτάται απ’ τον σύζυγο, αν το σπίτι διατηρηθεί ένας καθαρός και θεοσεβής τόπος. Καλό είναι κάθε τόσο να ελέγχονται τα βιβλία των παιδιών αν έχουν γραμμένα πράγματα που θα πρέπει να μας ανησυχήσουν (συγκροτήματα κτλ). Ακόμα πρέπει να ελέγχονται τα βιβλία που διαβάζουν τα παιδιά γιατί μπορεί να μην είναι αισχρά αλλά όμως να βλάπτουν την πνευματική τους υγεία.

Είναι ευθύνη του πατέρα να κρατήσει μέσα στο σπίτι ατμόσφαιρα ευσέβειας, προσευχής, πίστης κι εμπιστοσύνης στο Θεό. Εδώ περικλείεται και το θέμα της τηλεόρασης.

Εφεσ. ε:25-29  Ο Ιησούς εξασκεί την εξουσία του στην εκκλησία με αγάπη που φτάνει τα όρια της θυσίας χωρίς ιδιοτέλεια, δίνοντας ολόκληρο τον Εαυτό Του. Ενεργώντας έτσι οι άντρες, οι γυναίκες δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα υποταγής και υπακοής όπως δεν έχουμε πρόβλημα να υποταχτούμε στον Κύριο. Νιώθουμε την αγάπη Του, ξέρουμε ότι μας αγαπάει. Έτσι κάνουμε ό,τι μας λέει επειδή Τον αγαπάμε αφού πρώτα Αυτός μας αγάπησε κι εξέφρασε αυτή την αγάπη Του.

5 τρόποι που ο άντρας μπορεί να εκφράσει την αγάπη του

1.  Με αγάπη ευθύνης ενδιαφερόμενος γι’ αυτήν Κολ.γ:19  Α’ Πετρ.γ:7

2.  Με αγάπη άνευ όρων (όπως είναι για ό,τι είναι) Ρωμ.ε:8 

3.  Αποκλειστική αγάπη, μόνο γι’ αυτήν μετά απ’ τον Κύριο  Εφεσ.ε:31  Η αγάπη για τα παιδιά δεν πρέπει να καλύπτει την αγάπη των συζύγων. Το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει κανείς στα παιδιά του είναι η ασφάλεια που προέρχεται απ’ τη γνώση, ότι ο πατέρας κι η μητέρα έχουν αγάπη μεταξύ τους. Μπορεί ν’ αγαπάς τα παιδιά σου, τους αδελφούς, τους συγγενείς, κάποιους φίλους σου ή όλους τους ανθρώπους, αλλά όχι όπως αγαπάς τη γυναίκα σου ή τον άντρα σου. Για το Χριστό η εκκλησία είναι το #1.

4.  Ουσιαστική αγάπη. Έτοιμος να θυσιαστείς γι’ αυτήν. Δεν εννοούμε να πεθάνεις γι’ αυτήν-αν κι αυτό αν χρειαστεί-αλλά να θυσιάσεις κάτι που θα ήθελες πολύ για να κάνεις κάτι που αυτή θα ήθελε!

5.  Χωρίς ιδιοτέλεια ή σκέψη εκμετάλλευσης.

Η ηγεσία κι η εξουσία απαιτούν ευθύνη και πρέπει πάντα να δίνουν το παράδειγμα. Όπως ο Χριστός είναι υπεύθυνος για την πνευματική ευημερία της εκκλησίας, ο άντρας είναι υπεύθυνος για την πνευματική αύξηση της γυναίκας του και των παιδιών. Πρέπει να είναι πνευματικός, να προσεύχεται, ν’ αφιερώνει χρόνο στο λόγο του Θεού και να οδηγεί την οικογένεια σε λατρεία. Αν κάποιος δεν μπορεί να οδηγήσει πνευματικά το σπίτι του, δεν μπορεί ούτε την εκκλησία. Οι γυναίκες αισθάνονται ασφάλεια κι εμπιστεύονται εύκολα τους άντρες τους όταν είναι πνευματικοί. Ακόμα κι όταν προκύψουν προβλήματα στο σπίτι, η σύζυγος θα στηριχτεί στον άντρα της όταν ξέρει ότι αυτός θα προσευχηθεί, ότι ξέρει το Θεό κι ο Θεός θα τον ακούσει.

Υπάρχει ένας πνευματικός πόλεμος ενάντια στις οικογένειές μας. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα προβλήματα ξεκινάνε συνήθως μέρες που υπάρχει συνάθροιση και ιδιαίτερα την ώρα που πρέπει να πάτε στη συνάθροιση; Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Ο διάβολος χρησιμοποιεί το κάθε τι για να κάνει κακό και να φέρει σύγχυση και απέναντι σ’ αυτό το γεγονός εμείς πρέπει να σταθούμε σωστά πνευματικά για να μπορέσουμε να νικήσουμε. Η ευθύνη του άντρα είναι να προστατεύει την οικογένεια πνευματικά όπως και φυσικά.

Για να μπορέσει η οικογένεια να προχωρήσει σωστά πνευματικά, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες γι’ αυτό. Αν στο σπίτι αφήνεις ν’ αναπτύσσεται το κουτσομπολιό ή να επικρατεί κοσμικό φρόνημα, μην περιμένεις καλό. Αν τα θέματα των συζητήσεων δεν είναι πνευματικά αλλά καθημερινά, αν τα τραγούδια που ακούγονται δεν είναι χριστιανικά αλλά κοσμικά, μην περιμένεις πνευματικό προχώρημα. Ο,τι σπείρεις, αυτό θα θερίσεις. Αν δημιουργήσεις ευχάριστο πνευματικό περιβάλλον, θα δεις γρήγορα και τους καρπούς του. Περιβάλλον καθαρό, αγάπης και ταπεινής υπηρεσίας δεν μπορεί να μη συγκινήσει τα άλλα μέλη της οικογένειας.

Εφεσ.ς:4

1. Οι πατέρες οφείλουν ν’ αγαπούν τα παιδιά τους. Κάθε παιδί χρειάζεται αγάπη, που φυσιολογικά τη ζητάει απ’ τους γονείς του. Αν ο πατέρας κι η μητέρα του αρνηθούν αγάπη και τρυφερότητα, τότε το παιδί θα γεμίσει οργή. Όποιος έχει δει ανήλικα παιδιά που έχουν πρόβλημα με το νόμο, δεν μπορεί παρά να έχει διαπιστώσει την επιθετικότητα που τα διακατέχει εξαιτίας της απόρριψης και της αδιαφορίας που έχουν δοκιμάσει απ’ τους γονείς τους. Ο πατέρας μπορεί να εκδηλώνει την αγάπη του στα παιδιά του με το να βρίσκει χρόνο για να τα νουθετεί, άσχετο με το πόσο πολυάσχολος είναι, και θα απολαύσει τον κόπο του όταν μεγαλώσουν. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι αυτά τα παιδιά ποτέ δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα ή δεν θα εκδηλώσουν την ανθρώπινη φύση τους (Παρ.κβ:15). Η διαφορά είναι ότι το πρόβλημα θα είναι σύντομης διάρκειας.

2. Ο πατέρας πρέπει να νουθετεί τα παιδιά του. Μια περιοχή που συστηματικά παραμελείται, ακόμα κι από ευσυνείδητους γονείς, είναι η ευθύνη που έχουν να διδάξουν και να νουθετήσουν τα παιδιά τους. Επειδή η μητέρα είναι εκείνη που εκπαιδεύει και νουθετεί τα παιδιά στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, πολλοί άντρες ποτέ δεν αναλαμβάνουν τον εκπαιδευτικό τους ρόλο, όταν τα παιδιά τους μεγαλώσουν. Ιδιαίτερα το αγόρι, επειδή περνάει τα περισσότερα παιδικά του χρόνια  με την επίβλεψη της μητέρας του και των γυναικών που είναι συνήθως δασκάλες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, χρειάζεται τη δυναμική παρουσία του πατέρα μέσα στο σπίτι. Χρειάζεται ένα πατέρα που να μπορεί να σέβεται, με τον οποίο να μπορεί να ταυτιστεί και να παίρνει κατευθύνσεις. Διαφορετικά θ’ αναπτύξει βασικές αδυναμίες, και θα εξαρτάται από γυναίκες σ’ όλη του τη ζωή. Θα διαλέξει ακόμα και για σύζυγο μια γυναίκα που θα αποφασίζει για εκείνον. Ένας τέτοιος άντρας είναι ακατάλληλος για ηγέτης. Ακόμα και το κορίτσι χρειάζεται ένα δυναμικό πατέρα στα παιδικά του χρόνια. Έρευνες και μελέτες έχουν αποδείξει ότι ένας μεγάλος αριθμός νεαρών γυναικών που απέτυχαν στο γάμο τους κι έχουν παράνομες σχέσεις δεν είχαν ποτέ τους  σε μεγάλη υπόληψη τον πατέρα τους.

Τα παιδιά απ’ τη φύση τους δεν λένε την αλήθεια, δεν έχουν τη διάθεση να μοιραστούν τα πράγματά τους με άλλους, δεν συμπεριφέρονται υπεύθυνα. Αυτές είναι αρχές που οι γονείς πρέπει να ενσταλάξουν μέσα τους με τη νουθεσία και το παράδειγμα. Πρέπει ακόμα ο πατέρας να είναι παράδειγμα πίστης, παράδειγμα στο να δίνει, να αγαπάει, να μην χάνει συναθροίσεις της εκκλησίας.

Ακόμα, τα παιδιά πρέπει να διδαχτούν επιδεξιότητες ανάλογες της ηλικίας και του φύλου τους. Αν ο πατέρας διαθέτει χρόνο να μάθει στα παιδιά του διάφορες δεξιοτεχνίες, σπορ και κοινωνικά θέματα, με ευκολία θα τον ακούσουν όταν τους διδάξει τις αρχές του χαρακτήρα και το νόμο του Θεού.

Είναι ευθύνη του πατέρα να διαβάζει και να εξηγεί τη Γραφή μέσα στην οικογένεια. Στο Δευτ.ς δεν διαβάζουμε μόνο το εδάφιο 4 αλλά και το 6 ή το 7 όπου η έννοια είναι “όλη την ημέρα”. Όταν καθιερώθηκε το Πάσχα, ο Μωϋσής είπε στους Ισραηλίτες ότι θα ήταν υπεύθυνοι να διδάξουν στα παιδιά τους τη σημασία αυτής της γιορτής. Η ευθύνη του πατέρα συνεπάγεται ακόμα την πρωτοβουλία στη λατρεία σαν ιερέας της οικογένειας. Κάνει μεγάλη εντύπωση στα παιδιά η προσευχή του πατέρα μπροστά τους. Α’ Τιμ.β:8 εδώ ασφαλώς συμπεριλαμβάνεται και το σπίτι. Ο πατέρας είναι ακόμα υπεύθυνος να θέσει αρχές, τι είναι σωστό, τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται, αυτός είναι η τελική εξουσία.

3. Ο πατέρας πρέπει να πειθαρχεί τα παιδιά του, όσο κι αν αυτό είναι δύσκολη δουλειά. Η αυτοπειθαρχία, η αυταπάρνηση και ο αυτοέλεγχος είναι τελείως απαραίτητες προϋποθέσεις για μια ώριμη ενηλικίωση. Ένας πατέρας βέβαια δεν μπορεί να δώσει όλα όσα χρειάζεται ένα παιδί, ένα όμως πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να το βοηθήσει να προετοιμαστεί για κάθε αβεβαιότητα που το περιμένει στο μέλλον, με άλλα λόγια να το μάθει πειθαρχία. Το παιδί που πειθαρχείται με αγάπη στο σπίτι, θα μπορέσει πιο εύκολα να προσαρμοστεί και να ζήσει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες όταν μεγαλώσει. Το παιδί όμως που μεγαλώνει χωρίς πειθαρχία, όχι μόνο θα εξοργίζεται συχνά, αλλά κι η έλλειψη αυτοελέγχου θα το οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή.