Ο υψηλότερος στόχος για το Θεό και τον άνθρωπο

«Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπό την νεφέλην,  και πάντες διά της θαλάσσης διήλθον, και πάντες εις τον Μωυσήν εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση, και πάντες την αυτήν πνευματικήν βρώσιν έφαγον, και πάντες το αυτό πνευματικόν ποτόν έπιον· διότι έπινον από πνευματικής πέτρας ακολουθούσης, η δε πέτρα ήτο ο Χριστός· αλλά δεν ευηρεστήθη ο Θεός εις τους πλειοτέρους εξ αυτών· διότι κατεστρώθησαν εν τη ερήμω» (Α΄ Κορ.ι:1-5).

Το να διαβάζει ή καλύτερα να μελετάει το λόγο του Θεού κάποιος δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. Ειδικά για το Βιβλίο του Θεού, χρειάζεται επέμβαση θεϊκή «άνωθεν», αποκάλυψη Θεού για να καταλάβουμε, ερμηνεύσουμε, αντιληφθούμε όσα ο Θεός θέλει να μας πει, να μας χαρίσει. 

Τη δουλειά αυτή την κάνει το Άγιο Πνεύμα.

Μία προσέγγιση είναι διαβάζω, καταλαβαίνω ή προσπαθώ να καταλάβω όσα λέει αυτό που διαβάζω και μετά τα επεξεργάζομαι στη σκέψη μου και στην καρδιά μου. Υπάρχει όμως και άλλη προσέγγιση. Υπάρχουν νοήματα, αλήθειες, αποκαλύψεις, που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά ή με μία επιπόλαιη ανάγνωση. Χρειάζεται να κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, να επιμείνουμε, να σταθούμε, να εμβαθύνουμε, και να θελήσουμε το Πνεύμα του Θεού να μας πάει πιο βαθιά στις αποκαλύψεις του Κυρίου. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο σωστός και γνήσιος μελετητής της Αγίας Γραφής είναι να δει τον εαυτό του μέσα στις αλήθειες και τις αποκαλύψεις του Κυρίου, να δει πρακτικά τι ο Κύριος ζητάει από αυτόν, να δει πώς αυτά που του λέει το Πνεύμα του Θεού θα τα ζήσει, θα τα περπατήσει, θα τα εφαρμόσει.

Ας δούμε όλα όσα είπαμε πιο πάνω, πώς εφαρμόζονται και πού μας οδηγούν σε σχέση με τα εδάφια που αναφέραμε στην αρχή.

• Ξέρεις γιατί είχε η βρύση σου νεράκι φρέσκο και καθαρό σήμερα να πιείς, να ξεδιψάσεις; Για να ζήσεις ευάρεστα στο Θεό!

• Ξέρεις γιατί η κατσαρόλα στην κουζίνα σου και το πιάτο σου στο τραπέζι είχε φαγάκι και σήμερα και μάλιστα ομορφομαγειρεμένο, υγιεινό και όπως σου αρέσει να το τρως; Για να ζήσεις ζωή ευάρεστη στο Θεό, που δίνει τη ζωή, την πνοή και τα πάντα!

• Ξέρεις γιατί σήμερα είχες υγεία και δυνάμεις και όρεξη να ζήσεις και να αξιοποιήσεις τη μέρα σου; Για να ζήσεις μία ζωή που να αρέσει και να δοξάζει το Θεό!

• Ξέρεις τι ζητάει ο Κύριος από εσένα που έχεις 5-10 ευρώ στην τσέπη σου, ίσως και σε κάποια τράπεζα, αν και οι μέρες είναι τόσο δύσκολες; Για να ζήσεις ζωή που αρέσει στο Θεό, την εγκρίνει, την χαίρεται.

• Ξέρεις γιατί έχεις σπίτι, οικογένεια, παιδάκια ίσως, δουλειά; Γιατί στα έδωσε ο Κύριος και τα συντηρεί ο Κύριος. Και ξέρεις γιατί; Γιατί περιμένει να σε δει να ζεις μία ζωή ευάρεστη σ’ Αυτόν!

• Ξέρεις γιατί έχει φροντίσει ο Κύριος να έχουμε ειρήνη στον τόπο μας και στα σύνορά μας, ενώ δίπλα μας υπάρχει και κίνδυνος και εχθρός και απειλή; Γιατί δικαιούται να Του πεις ευχαριστώ με την άγια και καθαρή ζωή σου, την υπακοή σου, την αγάπη Σου!

• Ξέρεις γιατί σήμερα ξεκίνησες τη μέρα σου, τώρα βρίσκεσαι εδώ και μάλλον έχεις προγραμματίσει την αυριανή ή και τη μεθαυριανή; Γιατί περιμένει ο Κύριος να ζήσεις σύμφωνα με το θέλημά Του, που είναι σοφό και τέλειο και γεμάτο αγάπη για σένα!

• Ξέρεις τι περιμένει ο Κύριος από σένα να κάνεις στη ζωή που Εκείνος σου δίνει; Να ζήσεις μία ζωή που να Του αρέσει. Να ζήσεις με πίστη στο πρόσωπό Του, στη δύναμή Του, στην αγάπη Του για σένα, στην αγαθή Του καρδιά. Κι ας μην καταλαβαίνεις όλα τα σχέδιά Του, κι ας μην μπορείς να εξηγήσεις όλες τις ενέργειές Του στη ζωή σου. Εσύ να πιστεύεις και να ησυχάζεις, να αναπαύεσαι να μένεις πιστός σε Εκείνον.

Το υψηλότερο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για το Θεό είναι να ζει μία ζωή ευάρεστη σ’ Αυτόν κάθε μέρα, κάθε ώρα. Το υψηλότερο που μπορεί ο Θεός να ζητήσει από τον άνθρωπο είναι να ζήσει μία ζωή ευάρεστη σ’ Αυτόν. Ποια είναι η ζωή η ευάρεστη στο Θεό; Είναι πολύ απλό:

Βήμα 1^ο : Σ’ ευχαριστώ Κύριε.

Βήμα 2^ο : Τι θέλεις Κύριε;

Να είναι πραγματικός κύριος στη ζωή μας ο Ιησούς.  Αρκετοί Τον αποκαλούν Κύριο από συνήθεια. Άλλοι Τον αποκαλούν Κύριο, αλλά δεν το αξιοποιούν στη ζωή τους, γιατί έχουν άλλο κύριο ή είναι οι ίδιοι κύριοι στη ζωή τους.

Ήταν ο δικός Του, αγαπημένος λαός. Πορεύονταν κάτω από τη νεφέλη Του νύχτα-μέρα. Τους τάιζε, τους προστάτευε, ήταν μαζί τους, άκουγε τις επιθυμίες τους, τα παράπονά τους, έκανε υπομονή μαζί τους, τους περιποιόταν, τους είχε σαν παιδιά Του και περίμενε απ’ αυτούς μόνο ένα, να είναι ευάρεστη η ζωή τους ενώπιόν Του. Να Τον αναγνωρίζουν, να σέβονται το νόμο Του, να αγαπούν το θέλημά Του, να Τον πιστεύουν σε όσα τους έλεγε και τους είχε υποσχεθεί. Άδικα περίμενε. 

Εύκολα μπορεί να πει κάποιος ότι αυτά αφορούν  το λαό του Θεού στη Παλαιά Διαθήκη. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Θυμίζω μόνο δύο σημεία από το ίδιο μέρος της ίδιας επιστολής προς Κορινθίους, στα εδάφια 6 και 11:

«Ταύτα δε έγιναν παραδείγματα ημών, διά να μη ήμεθα ημείς επιθυμηταί κακών,  καθώς και εκείνοι επεθύμησαν.

Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών,  εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.»

Δεν θα ήθελα να το αναφέρω αυτό το τελευταίο σημείο, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω εκεί που ο Κύριος δεν σταματάει ή να αποσιωπήσω μέρος της αλήθειας του λόγου Του. Τι γίνεται όταν η ζωή μας δεν είναι ευάρεστη στο Θεό, ενώ Εκείνος μας παρέχει πλουσιοπάροχα δώρα, μας αντιμετωπίζει με υπομονή, μακροθυμία, καλοσύνη, συγχωρητικότητα;

Υπάρχει η απάντηση και είναι πραγματικά τραγική: «αλλά δεν ευηρεστήθη ο Θεός εις τους πλειοτέρους εξ αυτών· διότι κατεστρώθησαν εν τη ερήμω». Κανένας τους δεν μπήκε στη γη την υποσχεμένη και την χαρισμένη από τον Θεό. Έμειναν έξω και πέθαναν στην έρημο περιπλανώμενοι 40 ολόκληρα μαρτυρικά χρόνια.

Τολμώ να πω ότι αυτό το ευάρεστοι στο Θεό είναι το κορυφαίο του ανθρώπου. Γι’ αυτό γεννήθηκε ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Γεννήθηκε ανάμεσά μας, ταπεινώθηκε, φορτώθηκε την αμαρτία όλων μας, σταυρώθηκε μαρτυρικά, αναστήθηκε δοξασμένα, είναι στον ουρανό και μας περιμένει. Για να γίνουμε καινούργιοι άνθρωποι, με ζωή ευάρεστη σ’ Αυτόν. Να περπατάμε και να Του αρέσει η ζωή μας, να Τον δοξάζει, να Τον φανερώνει με μεγαλείο ανάμεσα στους ανθρώπους της αμαρτίας και του σκοταδιού.

Ευάρεστα τα λόγια μας, οι αντιδράσεις μας, το άκουσμα των αυτιών μας, το περιεχόμενο της ημέρας μας, το πού και το τι κοιτάζουν τα μάτια μας. Ευάρεστα αυτά που επεξεργάζεται η σκέψη μας, αυτά που προκρίνει η καρδιά μας. Αν η σωτηρία του Ιησού Χριστού στη ζωή μας δεν έχει φέρει αυτό το αποτέλεσμα, είναι άκυρη, είναι χαμένη υπόθεση κι εμείς είμαστε χαμένοι μαζί της αιώνια.

Υπάρχει κάποιος, που μπορείς να μην φοβάσαι το πώς πορεύεται, το πού θα καταλήξει… Μπορείς να είσαι 100% σίγουρος γι’ αυτόν.  Υπάρχει κάποιος, που είναι πραγματικά εξασφαλισμένος μέσα στη σωτηρία του Ιησού Χριστού, πραγματικά σίγουρος, πραγματικά ευλογημένος του Θεού. Είναι αυτός, που η καρδιά του έχει καθημερινή προσευχή, καθημερινό στόχο, καθημερινή διάθεση αυτά που λέει το παρακάτω εδάφιο:

«Ας ήναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου, και η μελέτη της καρδίας μου, ενώπιόν σου,Κύριε, φρούριόν μου, και Λυτρωτά μου» (Ψαλμός ιθ:14)

Έχεις αυτό; Έχεις τα πάντα!