Είναι παγκόσμια γιορτή και έχει αρχαιοελληνική
προέλευση. Ηταν παγανιστική γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η
μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η
κόρη της, η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών
και που ήταν η θεά της γονιμότητας.
Η Μητέρα Γη λοιπον υπήρχε σαν θεότητα και η γιορτή της στην πραγματικότητα αναβιώνει σήμερα.. Στην θεογονία του Ησιόδου,
πρϋπάρχει το Χάος, η Γαία και ο Έρως.
Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως
γιορτή αφιερωμένη στη θεά Κυβέλη. Γιορτή
που γινόταν κάθε Μάρτιο. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στο χρόνο, θα φτάσουμε στην
Αγγλία του 15ου - 16ου αιώνα μ.Χ. όπου η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι
αφιερωμένη στις μητέρες και ονομάζεται Κυριακή της Μητέρας. Ο καθολικισμός συντηρούσε
αυτό το περιβάλλον αφού είχε ενσωματώσει μια κουλτούρα από αγίους, βωμούς, αφιερώσεις,
ξόρκια και μάγια.
Τον 20ό αιώνα αναβίωσε
από το αγγλικό και το αμερικάνικο κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria
Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers
Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings.Η δεύτερη
Κυριακή του Μάη καθιερώθηκε σαν γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό
διάταγμα.
Στη χώρα μας γιορτάστηκε για 1η φορά στις 2 Φεβρουαρίου του 1929,
θέλοντας να συνδυάσει τη Γιορτή της Μητέρας με τη «χριστιανική» γιορτή της
Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60, η γιορτή μεταφέρθηκε
από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαίου. Στην «αθειστική» βόρεια Κορέα
γιορτάζεται την Μητέρα Γη, κάθε βράδυ.
Πρόσφατα σε επισκοπική εκκλησία γιορτάστηκε μαζί με
νεοπαγανιστές η εαρινή ισημερία σαν
γιορτή της θεάς Μητέρας!!
Όπως και με την βασίλισσα του ουρανού (παναγία επί το «χριστιανικότερον»)
ο στόχος είναι άνθρωποι όλων των λατρευτικών παραδόσεων να γιορτάζουν τη θηλυκή θεά.
Οι πρώτοι οπαδοί αυτής της θρησκείας (Wicca) λάτρευαν δύο
θεότητες, μια από κάθε φύλο, τη Μητέρα θεά, τη ζωοδότρα, που δίνει ζωή σε
όλα τα όντα και τον Κερασφόρο θεό, έναν άνδρα κυνηγό, που πέθαινε
και ανασταινόταν κάθε χρόνο. Σ' όλη την αρχαία Ευρώπη, οι άνθρωποι έκαναν
ομοιώματα της Θεάς, μερικές φορές δείχνοντας την να γεννάει το "θεϊκό
Παιδί", το σύντροφο της, γιο και σπόρο. Την ήξεραν σαν μια τριπλή θεά.
Οι πιστοί της σήμερα συνήθως αναφέρονται σ' αυτή σαν παρθένο, μητέρα, γριούλα, αλλά βασικά την βλέπουν σαν μια θεότητα. Ακόμα έχουν ενσωματώσει και προϊόντα της μασονίας, όπως κάλυψη των ματιών, μύηση, μυστικότητα και βαθμούς ιεροσύνης.
