Η ανωνυμία του διαδικτύου είναι μια ελευθερία σεβαστή και
πρέπει να διατηρηθεί με νύχια και με δόντια. Δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι μέσα της
μπορεί να κρύβονται λασπολόγοι.
Λόγος χυδαίος, προσβολές, ύβρεις, ξεκατινιάσματα, έχουν αντικαταστήσει τα επιχειρήματα.
Ασύνταχτα, ανορθόγραφα, ανόητα σχόλια, γεμάτα προσβολές,
οχετοί δήθεν αποκαλύψεων, αποτελούν το άκρως αντίθετο της έρευνας, της καταγγελίας με στοιχεία, με
αποδείξεις.
Υπάρχουν, δυστυχώς, δύο
είδη ανδρών, αυτοί που φορούν παντελόνια για να μην κρυώνουν και
αυτοί που φορούν παντελόνια διότι τα αξίζουν.
Οι ανώνυμοι ελεεινολόγοι, οι θρασύδειλοι δραγάτες δεν με
φόβισαν ποτέ. Τους προκαλώ να δανειστούν λίγο ανδρισμό και να με επικρίνουν
επώνυμα, αντί να βυσσοδομούν καλυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία. Μόνον οι
κοινές γυναίκες αλλάζουν την ταυτότητά τους όταν διαβαίνουν το σύνορο της ηθικής.
Η σιωπή, ενίοτε, δείχνει αδιαφορία, απαξίωση, ενδεχομένως
και φόβο. Επειδή, όμως, στους καιρούς που ζούμε, η κοινωνία μας δεν αντέχει το παραμικρό ίχνος αδιαφορίας – πολύ περισσότερο, δε,
φόβου– ουδείς δικαιούται να σιωπά πλέον.
