Υπάρχει ένα σώμα, και ένα πνεύμα, ακόμη και ακόμα όπως λέγεται,
μια ελπίδα της προσκλήσεώς μας Εφες.δ:4.
Ξέρω ότι η διδασκαλία με την οποία θα ασχοληθούμε δεν είναι σε
αρμονία με κάποιες θεωρίες των τελευταίων ημερών που μας λένε ότι υπάρχουν
περισσότερα από ένα σώματα, και περισσότερες από μια εκκλησίες κ.λ.π.
Εντούτοις, δεν πιστεύω ότι έχουμε αφεθεί στην αμφιβολία για το
θέμα μας, γιατί έχουμε το θεμέλιο για την αλήθεια στον αποκεκαλυμμένο λόγο του
Θεού και ιδιαίτερα στο βιβλίο των Πράξεων και στις Επιστολές.
Εφαρμόζουμε τον κανόνα, ότι
αρνούμαστε κάθε ερμηνεία τύπων, σκιών, παραβολών και συμβόλων που δεν
εναρμονίζονται με τις Πράξεις και τις Επιστολές.
Καθώς εφαρμόζουμε αυτόν τον κανόνα σ’ αυτά τα απλά γραμμένα
εδάφια, δεν μπορούμε να βρούμε ούτε ένα που να υπονοεί ένα άλλο σώμα εκτός από
της εκκλησίας, το οποίο και θα Αρπαχτεί!
Αρχίζοντας με τις Πράξ.β:4
«καί επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος
Αγίου, καί ήρχισαν νά λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς τό Πνεύμα έδιδεν εις
αυτούς νά λαλώσιν» βρίσκουμε τους ανθρώπους του Θεού όλους μαζί να είναι
βαπτισμένοι σε ένα σώμα.
Θα ρίξουμε τώρα μια ματιά σε μερικά «ομοθυμαδόν» ή «μαζί»
στη Βίβλο, και στο φως όλων αυτών των εδαφίων, είναι δύσκολο να δούμε πως μπορεί
κανείς να βρει περισσότερα από ένα σώμα, της εκκλησίας.
ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ, Πράξ.β:44. «Καί πάντες οι
πιστεύοντες ήσαν ομού καί είχον τά πάντα κοινά». Εδώ διαπιστώνουμε ότι μετά
την ημέρα της Πεντηκοστής, όλοι οι πιστοί ήταν μαζί και είχαν τα πάντα κοινά.
ΣΥΝΕΖΩΟΠΟΙΗΣΕΝ
(κείμενο) Εφες.β:5 «καί ενώ ήμεθα νεκροί διά τά αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς
μετά τού Χριστού· κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι». Ο Παύλος μας λέει ότι όταν
ήμασταν νεκροί ως προς την αμαρτία, μας συνεζωοποίησε.
ΜΑΣ ΣΥΝΑΝΕΣΤΗΣΕ Εφες.β:6. «καί συνανέστησε καί
συνεκάθισεν εν τοίς επουρανίοις διά
Ιησού Χριστού»
ΜΑΣ ΣΥΝΕΚΑΘΗΣΕ Εφες.β:6
Ο Παύλος λέει επίσης ότι οι ανάμεσα στους πιστούς Εβραίους και
τους πιστούς Εθνικούς έπεσε ο μεσότοιχος του φραγμού και έγιναν οι δύο
ΕΝΑΣ. Εφες.β:14-16. «Διότι αυτός
είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τά δύο έν καί έλυσε τό μεσότοιχον τού φραγμού,
καταργήσας τήν έχθραν εν τή σαρκί αυτού, τόν νόμον τών εντολών τών εν τοίς
διατάγμασι, διά νά κτίση εις έαυτόν τούς δύο εις ένα νέον άνθρωπον, φέρων
ειρήνην, καί νά συνδιαλλάξη αμφοτέρους εις έν σώμα πρός τόν Θεόν διά τού
σταυρού, θανατώσας δι' αυτού τήν έχθραν»
ΣΥΝΟΙΚΟΔΟΜΟΥΜΕΘΑ
Εφες.β:21,22. «εν τώ οποίω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται
εις ναόν άγιον εν Κυρίω· εν τώ οποίω καί σείς συνοικοδομείσθε εις
κατοικητήριον τού Θεού διά τού Πνεύματος»
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ, Κολ.β:2,19. «διά νά
παρηγορηθώσιν αι καρδίαι αυτών, ένωθέντων ομού εν αγάπη καί εις πάντα
πλούτον τής πληροφορίας τής συνέσεως, ώστε νά γνωρίσωσι τό μυστήριον τού Θεού
καί Πατρός καί τού Χριστού ….. καί μή κρατών τήν κεφαλήν, τόν Χριστόν, εκ τού
οποίου όλον τό σώμα διά τών αρμών καί συνδέσμων διατηρούμενον καί συνδεόμενον
αυξάνει κατά τήν αύξησιν τού Θεού».
Ο Παύλος ήθελε να ανακουφιστούν οι
καρδιές τους με το να ενωθούν μαζί εν αγάπη που θα αυξάνει κατά την αύξηση του
Θεού.
Αυτό το σώμα αυξάνεται συνεχώς. Εφες.δ:16 «εξ ού πάν τό σώμα
συναρμολογούμενον καί συνδεδεμένον διά πάσης συναφείας τών συνεργούντων μελών,
κατά τήν ανάλογον ενέργειαν ένός έκάστου μέρους κάμνει τήν αύξησιν τού σώματος
πρός οικοδομήν έαυτού εν αγάπη». Είναι όπως μια μπάλα χιονιού που στην αρχή
είναι μικρή, αλλά καθώς κυλά, όλο και περισσότερο χιόνι προσκολλάται πάνω της
και μεγαλώνει.
Αυτό το σώμα είχε μια μικρή αρχή την ημέρα της Πεντηκοστής, αλλά καθώς
κυλάει όλα αυτά τα χρόνια, αυξάνεται συνεχώς. Εμείς σήμερα μπορούμε να δούμε
μόνο την εξωτερική επιφάνεια αυτής της χιονόμπαλας, αλλά εκείνοι που είναι στο
κέντρο και δεν φαίνονται, αντιπροσωπεύουν εκείνους που κοιμήθηκαν εν Χριστώ,
αλλά είναι ακόμα μέρος του ίδιου σώματος.
ΣΥΝΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ Φιλιπ.α:27 «Μόνον πολιτεύεσθε
αξίως τού ευαγγελίου τού Χριστού, διά νά ακούσω, είτε όταν έλθω καί σάς ίδω
είτε ενώ είμαι απών, τήν κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι
εν μιά ψυχή διά τήν πίστιν τού ευαγγελίου».
ΘΑ ΑΡΠΑΧΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Α΄Θες.δ:17. «έπειτα ημείς οι
ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν τού
Κυρίου εις τόν αέρα, καί ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά τού Κυρίου».
Έχουμε την υπόσχεση ότι θα αρπαχτούμε μαζί με τους κοιμηθέντες εν Χριστώ εις
απάντησιν τού Κυρίου εις τόν αέρα.
ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Α΄Θες.ε:10 «όστις απέθανεν
υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού».
Μελετώντας αυτά τα εδάφια, μαθαίνουμε ότι πρέπει να ζήσουμε μαζί εδώ,
θα πάμε στη δόξα μαζί κι ότι δεν υπάρχει χώρος για άλλο σώμα.
Διαβάζουμε: «Διότι καθώς τό σώμα είναι έν καί έχει μέλη
πολλά, πάντα δέ τά μέλη τού σώματος τού ένός, πολλά όντα, είναι έν σώμα, ούτω
καί ο Χριστός· διότι ημείς πάντες διά τού ένός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις έν σώμα,
είτε Ιουδαίοι είτε Ελληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, καί
πάντες εις έν Πνεύμα εποτίσθημεν».
«Αλλά τώρα είναι μέν πολλά μέλη, έν όμως σώμα …. Αλλά τώρα ο Θεός έθεσε
τά μέλη έν έκαστον αυτών εις τό σώμα καθώς ηθέλησεν».
Α΄Κορ.ιβ:20,18
«διά νά μή ήναι σχίσμα εν τώ σώματι, αλλά νά φροντίζωσι τά μέλη
τό αυτό υπέρ αλλήλων». Α΄Κορ.ιβ:25.
ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΚΕΡΑΣΜΕΝΟ.
«Καί δέν δύναται ο οφθαλμός νά είπη πρός τήν χείρα· Δέν έχω χρείαν
σου· ή πάλιν η κεφαλή πρός τούς πόδας· Δέν έχω χρείαν υμών. Αλλά πολύ
περισσότερον τά μέλη τού σώματος, τά οποία φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα,
ταύτα είναι αναγκαία ….. τά δέ ευσχήμονα ημών δέν έχουσι χρείαν. Αλλ' ο Θεός συνεκέρασε τό σώμα, δώσας
περισσοτέραν τιμήν εις τό ευτελέστερον» Α΄Κορ.ιβ:21,22,24
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θεός
όχι μόνο έχει δηλώσει ότι υπάρχει μόνο ένα σώμα, αλλά έχει μιλήσει ενάντια στις
διαιρέσεις και τα σχίσματα.
Αντί οι πιο αδύνατοι χριστιανοί να περιθωριοποιούνται και να
κατατάσσονται σε άλλο σώμα, μάλλον
πρέπει να τιμηθούν ώστε να μην είναι ελλιπείς.
Στα φυσικά πράγματα, εάν
έχουμε ένα κομμένο χέρι, ένα κακό αυτί ή ένα πληγωμένο πόδι, δεν κόβουμε αυτά
τα άρρωστα μέρη ώστε να έχουμε δύο σώματα, ένα δυνατό, υγιές φτιαγμένο από υγιή
μέλη και ένα άλλο από τα αδύνατα! Μάλλον, αν ένα μέλος δεν είναι ισχυρό και υγιές
όπως θα έπρεπε να είναι, δίνουμε περισσότερη προσοχή σ’ αυτό και το επαναφέρουμε
σε υγιή κατάσταση. Το ίδιο πράγμα πρέπει να συμβαίνει και στα πνευματικά.
Ο Ιησούς προσευχήθηκε για μας: «Καί δέν παρακαλώ μόνον περί
τούτων, αλλά καί περί τών πιστευσόντων εις εμέ διά τού λόγου αυτών· διά νά ήναι
πάντες έν, καθώς σύ, Πάτερ, είσαι εν εμοί καί εγώ εν σοί, νά ήναι καί αυτοί εν
ημίν έν, διά νά πιστεύση ο κόσμος ότι σύ μέ απέστειλας». Ιωάν.ιζ:20,21.
Αυτά τα εδάφια πρέπει να είναι αρκετά για να μας βεβαιώσουν ότι
δεν υπάρχει παρά μονάχα ένα σώμα πιστών που θα αρπαχτεί. Ούτε υπάρχει κάποια
αναφορά «προαρπαγής» όπως μερικοί διδάσκουν.
Στην Α΄Θεσσαλονικείς, κάθε ένα από τα πέντε κεφάλαια τελειώνει με
κάποια διδασκαλία για τον ερχομό του Κυρίου, και κάθε φορά που αναφέρει ο
Παύλος το θέμα θα ήταν γι’ αυτόν μια ευκαιρία να μιλήσει για «προαρπαγή», αλλά
δεν λέει τίποτα γι’ αυτό.
Α’ Θες.ε:23 «Αυτός δέ ο Θεός τής ειρήνης είθε νά σάς αγιάση
ολοκλήρως, καί νά διατηρηθή ολόκληρον τό πνεύμά σας καί η ψυχή καί τό σώμα αμέμπτως
εν τή (προαρπαγή; Όχι, όχι….) παρουσία τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».
