Α’ Κορ.ις:22
Όστις δέν αγαπά τόν Κύριον Ιησούν Χριστόν, άς ήναι ανάθεμα. Μαράν αθά.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τη θέση που έχει αυτό το κεραυνοβόλο ανάθεμα.
Βρίσκεται στο τέλος μιας επιστολής, στην οποία ο απόστολος υποχρεώθηκε να επιτιμήσει μερικούς για χοντρές αμαρτίες και πολλές πλάνες στη διδασκαλία.
Πόσο σοβαρό λοιπόν και σημαντικό είναι το γεγονός ότι όταν απαγγέλλει το ανάθεμα, δεν το απευθύνει εναντίον εκείνων που έφεραν αυτές τις πλάνες και τις αμαρτίες, αλλά εναντίον εκείνου που «δεν αγαπά τον Κύριον Ιησούν Χριστόν».
Γιατί; Μήπως το Πνεύμα του Θεού δεν ενδιαφέρεται για τις πλάνες και την αμαρτία; Όχι βέβαια. Ολόκληρη η επιστολή αποκαλύπτει τη θέση του Θεού γι’ αυτά. Παραμένει όμως πάντοτε αληθινό ότι όταν η καρδιά είναι γεμάτη από αγάπη προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, υπάρχει ένα ασφαλές σωσίβιο ενάντια σε κάθε πλάνη και κάθε αμαρτία. Αν κάποιος δεν αγαπά το Χριστό, δεν είναι δυνατό να υπολογίσουμε τι ιδέες μπορεί να υιοθετήσει στο μέλλον και ποια πορεία θ’ ακολουθήσει. Απ’ αυτό προέρχεται η μορφή του αποστολικού αναθέματος και η θέση που έχει.
