Μαζί με τον Ιωάννη κι εμείς, δεμένοι με όλο το θεόπνευστο και
αψευδή λόγο του Θεού, θα δούμε τώρα το μεγαλείο του Λόγου που για μας είναι ο
ενσαρκωθείς Χριστός.
Ο λόγος του Θεού σε πολλά σημεία μας λέει ότι τα πάντα έγιναν
δια του Λόγου.
Ιωάν.α:3 «Πάντα
δι' αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν».
Εβρ.α:2 «εν
ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε
κληρονόμον πάντων, δι' ου έκαμε και τους αιώνας».
Α’ Κορ.η:6 «αλλ'
εις ημάς είναι εις Θεός ο Πατήρ, εξ ου τα πάντα και ημείς εις αυτόν, και εις
Κύριος Ιησούς Χριστός, δι' ου τα πάντα και ημείς δι' αυτού».
Από αυτά τα εδάφια, ίσως κι’ από άλλα, έχει δημιουργηθεί η
εντύπωση από την θεωρία της τριάδας, ότι δεν δημιούργησε ο Πατέρας Θεός μόνος
Του τον κόσμο και τον άνθρωπο, αλλά είχε παρέα άλλα δύο πρόσωπα. Μάλιστα το ένα
που αυτοί ονομάζουν «θεό Υιό» (λέμε αυτοί, γιατί τέτοιος όρος δεν υπάρχει μέσα στο
λόγο του Θεού), δημιούργησε όλα αυτά που βλέπουμε σήμερα σαν δημιουργία.
Ακούγεται μάλιστα ότι ο Πατέρας τα σχεδίασε και ο Υιός τα πραγματοποίησε.
Δίνουν λοιπόν έμμεσα τη δημιουργία στα χέρια ενός δεύτερου
προσώπου, αν όχι ενός δεύτερου θεού (σύμφωνα με την άποψη ορισμένων).
Τα εδάφια που αναφέραμε καθώς και άλλα που θα δούμε σχετικά
με το θέμα αυτό, δεν αντιφάσκουν με ολόκληρη τη Γραφή. Θα δούμε με ποιά έννοια
ο Θεός έκαμε τα πάντα δια του Χριστού. Όμως επειδή ο λόγος του Θεού είναι σαφής
και κατηγορηματικός, θα προσπαθήσουμε πολύ σύντομα να δούμε σε ποιόν δίνει η
Γραφή την ιδιότητα του δημιουργού, ποιός στην ουσία δημιούργησε, ο «θεός υιός»
η ο Πατέρας Θεός.
Ης.μη:12-13 «Ακουσόν
μου, Ιακώβ, και Ισραήλ τον οποίον εγώ εκάλεσα· εγώ αυτός είμαι· εγώ ο πρώτος,
εγώ και ο έσχατος. Και η χειρ μου εθεμελίωσε την γην και η δεξιά μου
εμέτρησε με σπιθαμήν τους ουρανούς· όταν καλώ αυτούς, παρίστανται ομού».
Μιλάει ο Γιάχβε!
Ης.μδ:24 «Ούτω
λέγει ο Κύριος, όστις σε ελύτρωσε και σε έπλασεν εκ κοιλίας· Εγώ είμαι ο
Κύριος ο ποιήσας τα πάντα· ο μόνος εκτείνας τους ουρανούς, ο στερεώσας την γην
απ' εμαυτού». Μιλάει ο Γιάχβε!
Αυτός που μιλάει είναι ο Πατέρας Θεός. Δεν μας λέει ότι τα έκανε
με τη βοήθεια κάποιου άλλου θεού, η προσώπου που συνυπήρχε μαζί Του, αλλά τα έκανε
ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!
Την ίδια μαρτυρία βλέπουμε στο βιβλίο του Ιώβ θ:8
«Αυτός μόνος εκτείνει
τους ουρανούς και πατεί επί τα ύψη της θαλάσσης».
Όλος ο Ψαλμός ρδ είναι
αφιερωμένος στην εξύμνηση του Πλάστη του σύμπαντος, τον οποίο ο ψαλμωδός βλέπει
σαν ένα πρόσωπο, ούτε δύο, ούτε τρία.
Ιερεμ.κζ:5 «Εγώ
έκαμον την γην, τον άνθρωπον και τα ζώα τα επί προσώπου της γης, διά της
δυνάμεώς μου της μεγάλης και διά του βραχίονός μου του εξηπλωμένου· και έδωκα
αυτήν εις όντινα ηυδόκησα».
Ης.με:5-7,12,18 Πάλι ο Πατέρας μας λέει: «Εγώ είμαι ο Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) και δεν είναι άλλος· δεν υπάρχει εκτός εμού
Θεός· εγώ σε περιέζωσα, αν και δεν με εγνώρισας, διά να γνωρίσωσιν από ανατολών
ηλίου και από δυσμών, ότι εκτός εμού δεν υπάρχει ουδείς· εγώ είμαι ο Κύριος και
δεν υπάρχει άλλος· ο κατασκευάσας το φως και ποιήσας το σκότος· ο ποιών ειρήνην
και κτίζων κακόν· εγώ ο Κύριος ποιώ πάντα ταύτα……. Εγώ έκτισα την γην και εποίησα άνθρωπον επ' αυτής· εγώ διά των χειρών
μου εξέτεινα τους ουρανούς και έδωκα διαταγάς εις πάσαν την στρατιάν αυτών……..
Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την
γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως
αλλ' έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος».
Γιατί άραγε ο Κύριος μας να επιμένει τόσο πολύ στο να λέει
ότι Μόνο Εκείνος εποίησε και κάνεις άλλος; Ίσως γιατί το Πνεύμα το Θεού ήξερε
ότι στις τελευταίες μέρες άνθρωποι θα αποστατήσουν από την πίστη των πάτερων
και «θα λαλούν διεστραμμένα». Ο Πατέρας δεν χρειαζόταν κάποιον άλλο θεό δίπλα Του,
ΜΟΝΟΣ Του, Παντοδύναμος Παντοκράτωρ έκανε τα πάντα με τη δύναμη και τη σοφία
Του.
Ης.να:13 «και ελησμόνησας Κύριον τον Ποιητήν σου, τον εκτείναντα τους ουρανούς και
θεμελιώσαντα την γήν….»
Ης.μβ:5-8 «Ούτω
λέγει ο Θεός ο Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς και εκτείνας αυτούς· ο στερεώσας
την γην και τα γεννώμενα εξ αυτής· ο διδούς πνοήν εις τον λαόν τον επ' αυτής
και πνεύμα εις τους περιπατούντας επ' αυτής· Εγώ ο Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) σε εκάλεσα εν δικαιοσύνη, και θέλω κρατεί
την χείρα σου και θέλω σε φυλάττει και θέλω σε καταστήσει διαθήκην του λαού,
φως των εθνών· διά να ανοίξης τους οφθαλμούς των τυφλών, να εκβάλης τους δεσμίους
εκ των δεσμών, τους καθημένους εν σκότει εκ του οίκου της φυλακής. Εγώ είμαι ο
Κύριος· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον
ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά».
Είναι σε όλους γνωστό ότι εδώ μιλά ο Πατέρας Θεός προφητικά
στο Γιο Του σαν Μεσσία. Άρα ο Γιάχβε που εποίησε τους ουρανούς και στερέωσε τη
γη είναι ο Πατέρας και όχι κάποιος «θεός υιός».
Ης.μγ:1,10,15 «Και
τώρα ούτω λέγει Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ· Μη
φοβού· διότι εγώ σε ελύτρωσα, σε εκάλεσα με το όνομά σου· εμού είσαι…… και να
εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει
υπάρχει μετ' εμέ….. Εγώ είμαι ο Κύριος, ο Άγιός σας, ο Ποιητής του Ισραήλ, ο
Βασιλεύς σας».
Να, λοιπόν πως ξεκαθαρίζει ο λόγος του Θεού τα πράγματα
μέσα στο μυαλό μας! Στην Παλιά Διαθήκη οι Γραφές μας μιλάνε για ΕΝΑ Θεό, τον
Γιάχβε που όπως είδαμε στα προηγούμενα εδάφια είναι ο Πατέρας που διακηρύττει
ότι «προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ
θέλει υπάρχει μετ' εμέ».
Πως λοιπόν εμείς να δεχτούμε ότι υπήρχε κι άλλος θεός που
βοηθούσε τον Πατέρα στη δημιουργία; Πως μπορούμε να δούμε πλάστη κάποιο άλλο
πρόσωπο και να συνεχίζουμε να είμαστε σύμφωνοι με το λόγο του Θεού;
Ήδη διαβάσαμε ότι ο Πατέρας είπε: «δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον.
Όμως το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει να μας οδηγεί σε όλη την
αλήθεια, γράφοντας στην Φιλιπ.β:11 «ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν
Θεού Πατρός», όχι εις δόξαν «θεού υιού».
Ιερ.ι:10-12 «Αλλ'
ο Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) είναι Θεός (ΕΛΟΧΙΜ)
αληθινός, είναι Θεός ζων και βασιλεύς
αιώνιος· εν τη οργή αυτού η γη θέλει σεισθή και τα έθνη δεν θέλουσιν ανθέξει
εις την αγανάκτησιν αυτού. Ούτω θέλετε ειπεί προς αυτούς· οι θεοί, οίτινες δεν
έκαμον τον ουρανόν και την γην, θέλουσιν αφανισθή από της γης και υποκάτωθεν
του ουρανού τούτου. Αυτός εποίησε την γην διά της δυνάμεως αυτού, εστερέωσε την
οικουμένην εν τη σοφία αυτού, και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει αυτού».
Ο Θεός μόνος, με τη δύναμη, τη σοφία και τη σύνεσή Του
στερέωσε την οικουμένη και εξέτεινε τους ουρανούς.
Ιερ.να:15 «Αυτός
εποίησε την γην εν τη δυνάμει αυτού, εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία αυτού
και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει αυτού».
Η σοφία, η σύνεση και η δύναμη του Θεού δεν είναι άλλα
πρόσωπα μέσα στη θεότητα όπως κάποιοι νομίζουν, αλλά είναι ιδιότητες τους ενός
Θεού.
Ολόκληρος ο Ψαλμός ρλς διακηρύττει και εξυμνεί τον μοναδικό
πλάστη του σύμπαντος.
Αμώς ε:8 «εκζητήσατε
τον ποιούντα την Πλειάδα και τον Ωρίωνα και μετατρέποντα την σκιάν του θανάτου
εις αυγήν και σκοτίζοντα την ημέραν εις νύκτα, τον προσκαλούντα τα ύδατα της
θαλάσσης και εκχέοντα αυτά επί το πρόσωπον της γής· Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) είναι το όνομα αυτού».
Ης.μ:22 «Αυτός
είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης και οι κάτοικοι αυτής είναι ως ακρίδες·
ο εκτείνων τους ουρανούς ως παραπέτασμα και εξαπλόνων αυτούς ως σκηνήν προς
κατοίκησιν».
Ζαχ.ιβ:1 «Το
φορτίον του λόγου του Κυρίου περί του Ισραήλ. Ούτω λέγει Κύριος, ο εκτείνων
τους ουρανούς και θεμελιών την γην και μορφόνων το πνεύμα του ανθρώπου εντός
αυτού».
Αυτή είναι η μαρτυρία της Παλιάς Διαθήκης, κάτι που
συνεχίζεται και στην Καινή Διαθήκη:
Πράξ.δ:24-30 «Οι
δε ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον· Δέσποτα,
συ είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και
πάντα τα εν αυτοίς,……... ….Διότι συνήχθησαν επ' αληθείας εναντίον του αγίου
Παιδός σου Ιησού, τον οποίον έχρισας, και ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μετά
των εθνών και των λαών του Ισραήλ, διά να κάμωσιν όσα η χειρ σου και η βουλή
σου προώρισε να γείνωσι· και τώρα, Κύριε, βλέψον εις τας απειλάς αυτών και δος
εις τους δούλους σου να λαλώσι τον λόγον σου μετά πάσης παρρησίας, εκτείνων την
χείρα σου εις θεραπείαν και γινομένων σημείων και τεραστίων διά του ονόματος
του αγίου Παιδός σου Ιησού».
Να, μια καθαρή διακήρυξη του πιστεύω της πρώτης εκκλησίας σχετικά
με το ότι ο Πλάστης και ο Δημιουργός είναι ο Πατέρας Θεός. Αυτό είναι καθαρό
από τις αναφορές που γίνονται στο πρόσωπο Αυτού που προσεύχονται για το «παιδί
Του», τον Ιησού, που σημαίνει ότι απευθύνονται στον Πατέρα Θεό. Έτσι κι εμείς
μαζί με τους προφήτες, τους αποστόλους και όλη την πρώτη εκκλησία, μένουμε στις
ίδιες αλήθειες, όχι σε ξένα και παρείσακτα.
Αποκ.δ:11 «Άξιος
είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ
έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν».
Η δόξα δίδεται εδώ στον καθήμενο επί του θρόνου που είναι ο
Πατέρας και όλη η εκκλησία (τέσσερα ζώα και είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι), αναγνωρίζουν
ότι Αυτός που έκτισε τα πάντα είναι ο καθήμενος επί του θρόνου. Φυσικά μέσα στο
θρόνο είναι και το Αρνίο, σύμβολο του ανθρώπου Χριστού Ιησού, όμως οι άγιοι αναγνωρίζουν
την ιδιότητα του Πλάστη και του Κτίστη όχι στο Αρνίο, στον άνθρωπο Χριστό Ιησού,
ο Οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι αφομοιωμένος με τον Πατέρα, αλλά στον
ίδιο τον Πατέρα, ο Οποίος είναι το Πλήρωμα της θεότητας που κατοικεί μέσα στον
άνθρωπο Χριστό Ιησού σωματικά.
Αποκ.ι:6 «και
ώμοσεν εις τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, όστις έκτισε τον ουρανόν και
τα εν αυτώ, και την γην και τα εν αυτή και την θάλασσαν και τα εν αυτή, ότι
καιρός δεν θέλει είσθαι έτι»
Εδώ ο άγγελος απευθύνει τον όρκο του στον Πατέρα Θεό και αναγνωρίζει
σ’ Αυτόν την ιδιότητα του Πλάστη και Δημιουργού. Μέχρι εδώ λοιπόν, η μαρτυρία
του λόγου του Θεού είναι συμπαγής και ομόφωνη στο ότι, ο Δημιουργός και ο
Πλάστης είναι ο Πατέρας και όχι ο Υιός και όταν ο Πατέρας δημιούργησε το σύμπαν,
δεν είχε παρέα άλλα δύο πρόσωπα θεϊκά, αλλά τα έκανε μόνος Του.
Άλλα εδάφια που αποδεικνύουν ότι ο Πατέρας είναι ο Πλάστης
είναι:
Εβρ.γ:4 «Διότι
πας οίκος κατασκευάζεται υπό τινός, ο δε κατασκευάσας τα πάντα είναι ο Θεός».
Πράξ.ζ:50 μιλά ο Πατέρας: «Η χειρ μου δεν έκαμε ταύτα πάντα;»
Πράξ.ιδ:15 «και
λέγοντες· Άνδρες, τι κάμνετε ταύτα; και ημείς είμεθα άνθρωποι ομοιοπαθείς με
σας, κηρύττοντες προς εσάς να επιστρέψητε από τούτων των ματαίων προς τον Θεόν
τον ζώντα, όστις έκαμε τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν
αυτοίς».
Πράξ.ιζ:24 «Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν
αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις
ναοίς».
Αυτός ο Κύριος του ουρανού και της γης στον οποίο αναφέρεται
ο Παύλος είναι ο Πατέρας, γιατί πιο κάτω λέει (εδ.31) ότι «προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, διά
ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας
αυτόν εκ νεκρών», που σημαίνει ότι είναι ο Πατέρας που όρισε τον Ιησού
Χριστό. Δες ακόμα Εβρ.α:10, Ιώβ κς:7.
