Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Κάτι σου λείπει....



"Τι μοι λείπει έτι;" (Ματθ.ιθ:20)

Ο νεαρός που πλησίασε τον Κύριό μας ήξερε πολύ καλά τι είχε. Δεν ήξερε όμως τι του έλειπε. Και απορούσε.

  • Είχε κτήματα πολλά. Και ασφαλώς θα γνώριζε πολύ καλά τα κτήματά του.
  •  Είχε πάρα πολλά ως φαίνεται και ήταν μάλλον προσκολλημένος σ' αυτά που είχε.
  •  Ήξερε επίσης τον ηθικό νόμο του Θεού. Πολύ σωστά απήντησε στο ερώτημα του Ιησού σχετικά με τις εντολές.
  • Και όχι μονάχα τις ήξερε, αλλά και με πάσα ειλικρίνεια προσπάθησε να τις τηρήσει. Είχε πλήρη συνείδηση πως είχε αρετή.
  • Σίγουρα ένας τέτοιος νέος θα είχε και ένα καλό όνομα. Και αυτό το ήξερε.



Όμως με όλα όσα είχε ένοιωθε ότι κάτι του έλειπε. Και δεν ήξερε τι ήταν αυτό που του έλειπε. Ένα ακόμη κτήμα; Μα είχε τόσα πολλά! Διασκεδάσεις; Ήταν όλες στη διάθεσή του αφού μπορούσε να ξοδέψει ό,τι ήθελε. Τι ήταν λοιπόν αυτό που του έλειπε;

  • Τι μου λείπει ακόμα; 
  • Γιατί δεν είμαι χορτασμένος; 
  • Γιατί το πνεύμα μου είναι ανήσυχο; 
  • Γιατί δεν έχω σιγουριά; 
  • Γιατί νοιώθω μέσα μου ένα κενό και είμαι μάλλον δυστυχισμένος μέσα στην υλική ευτυχία μου;

Αυτό είναι στην ουσία το ερώτημα που θέτει ο νεαρός αυτός στον Κύριό μας. Και είναι ένα ερώτημα που βγαίνει από όλους τους ανθρώπους. Ο νεαρός αυτός αντιπροσωπεύει κατά ένα ζωντανό τρόπο το σύγχρονο άνθρωπο. Γιατί πράγματι ο σύγχρονος άνθρωπος, αδιάφορο πόσα πολλά έχει, νοιώθει ότι κάτι του λείπει. Έχει πολλά και το ξέρει. Ποτέ δεν είχε τόσα όσα έχει σήμερα. Αλλά και ποτέ δεν είχε τόσο έντονο το συναίσθημα ότι κάτι του λείπει χωρίς να ξέρει και τι είναι αυτό που του λείπει!

Υλικά, γνώσεις θεωρητικές, γνώσεις τεχνικές!

Αν τον βλέπαμε αυτό τον άνθρωπο στη συντροφιά του δεν θα υποπτευόμασταν πως έχει προβλήματα. Τους βλέπουμε τους ανθρώπους και ίσως καμιά φορά τους ζηλεύουμε. Τα έχουν όλα. Χρήματα, κτήματα, υγεία. Τους βλέπουμε με γελαστά πρόσωπα, να κινούνται στις δουλειές τους με διάθεση και σχηματίζουμε την εντύπωση ότι δεν τους λείπει τίποτε...

Και όμως αν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε, να έρθουμε σ' επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμου, θα τους ακούγαμε να μας λένε το ίδιο πράγμα. Κάτι μου λείπει. Μπορείς να μου πεις τι είναι αυτό που μου λείπει;

Το συναίσθημα αυτό το νοιώθει ο άνθρωπος πιο έντονα σε ορισμένες περιστάσεις της ζωής του. Όταν έξαφνα ικανοποιηθεί ένα του όνειρο. Το έτρεφε χρόνια αυτό το όνειρο. Κάπου να φτάσει. Κάτι να αποκτήσει. Κάτι να απολαύσει. Και είχε την ιδέα πως όταν πραγματοποιηθεί το όνειρό του δεν θα του λείπει πια τίποτε. Να αποκτήσει ένα σπιτάκι. Και το απέκτησε. Αλλά αντί να εξαφανιστεί το συναίσθημα γίνεται πιο έντονο. Να έχει ένα αυτοκίνητο. Και το έχει. Αλλά τώρα βλέπει πως κάτι περισσότερο από ένα αυτοκίνητο του λείπει.

Ή όταν αντικρίσει έναν κίνδυνο, μια αρρώστια. Όταν αντιμετωπίσει το θάνατο. Καταλαβαίνει πως κάτι του λείπει για να αντεπεξέλθει. Νοιώθει την αδυναμία του. Σώσε με γιατρέ μου! φωνάζει. Ό,τι έχω, χρήματα ή κτήματα τα δίνω για να αποκτήσω την υγεία μου και την ασφάλειά μου. Αλλά ποιος μπορεί να τη δώσει; Και ποιος μπορεί να του προσφέρει αυτό που αισθάνεται ότι του λείπει όταν αντικρίζει το θάνατο και την αιωνιότητα; Κανείς! Τι μου λείπει για να προχωρήσω αλύγιστος, γελαστός μέσα στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου; Κάτι σου λείπει!...

Ο νεαρός του Ευαγγελίου θα είχε πάντοτε ασφαλώς το συναίσθημα ότι κάτι του έλειπε, αλλά τώρα που βλέπει το Χριστό και Τον ακούει, νοιώθει ακόμη περισσότερο την ανάγκη του. Η παρουσία του Χριστού, τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα της ζωής και της αιωνιότητας. Αντελήφθη ότι εδώ υπήρχε κάτι το ολοκληρωμένο. Κάποιος από τον οποίον δεν έλειπε τίποτε. Και θέλει να μάθει το μυστικό.

Είναι φυσικό αυτό. Όταν έρθουμε σε επαφή με το Θεό, τον άγιο και δίκαιο Θεό, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι μας λείπει η δόξα του Θεού. Ότι μας λείπει το πιο ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η σπίθα, το φως, η ζωή που Εκείνος μας έδωσε και τη χάσαμε με την παράβαση και την παρακοή. Τι μας λείπει; Τι είναι αυτό το κάτι; Ο Παράδεισος! Ο χαμένος παράδεισος. Δηλ. η επικοινωνία με το Θεό. Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Οι ιδιότητες που ολοκληρώνουν και γεμίζουν τον εσωτερικό άνθρωπο. Αυτό είναι το κάτι που σου λείπει. Και αυτή ήταν η απάντηση του Ιησού.

- Αυτά που έχεις και νομίζεις ότι αποτελούν την επάρκειά σου αυτά σε εμποδίζουν. Νομίζεις ότι αν προσθέσεις σ' αυτά και κάτι ακόμα θα ολοκληρώσεις την προσωπικότητά σου και την ευτυχία σου. Είσαι γελασμένος! Αυτό που σου λείπει είναι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχεις. Και επειδή αυτά που έχεις κατέχουν στην καρδιά σου, τη θέση που πρέπει να πάρει αυτό που σου λείπει, πέταξέ τα! Παράτησέ τα! Πάψε να στηρίζεσαι σ' αυτά... Άφησέ τα και ακολούθησέ με...

Έχεις πολλούς θησαυρούς, αλλά σου λείπει ο ουράνιος θησαυρός. Και αυτός ο θησαυρός είναι εγώ για σένα. Λοιπόν, αν πράγματι θέλεις, αυτό σου λείπει, ο Χριστός σου λείπει... Γι' αυτό είσαι άδειος. Γι' αυτό είσαι ανικανοποίητος. Γι' αυτό δοκιμάζεις το ένα μετά το άλλο και πάλι βρίσκεσαι στον ίδιο παρανομαστή. 

Παράτησέ τα όλα και ακολούθησέ Τον!

Κοντά Του, μαζί Του, θα δεις τι σου λείπει:

1)    Σου λείπει πίστη!

Ζωντανή πίστη. Πίστη στην αγαθή Πρόνοια του Θεού. Εμπιστοσύνη στα χέρια του Πατέρα. Εάν είχατε πίστιν ως κόκκον σινάπεως...

Τι είχαν οι πρώτοι χριστιανοί που δεν το έχουμε; Άφοβοι και ατρόμητοι μπροστά στο μαρτύριο, στους φανατισμούς, στους εμπαιγμούς... Με αγαλλίαση έσπευδαν να συναντήσουν τον Κύριό τους. είχαν πίστη! Φλόγα. Δύναμη. Καρπό Αγίου Πνεύματος. Να τι σου λείπει!

2)    Σου λείπει αγάπη!

Τι λείπει από τη ζωή μας; Η αληθινή αγάπη. Όχι η αγάπη των άλλων προς εμάς. Όσο η ιδική μας αγάπη. Αν λείπει από τους άλλους, είναι υπόθεση δική τους. Όταν όμως λείπει από την καρδιά μας η αγάπη, τότε δημιουργείται ένα κενό που τίποτε δεν μπορεί να το αναπληρώσει. Η έλλειψη αγάπης είναι έλλειψη ζωής.

Και αυτή την αγάπη μονάχα ο Χριστός τη δίνει. Εκείνος μας κάνει να αγαπούμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Εκείνος μας δίνει τη δύναμη να αγαπούμε και τους εχθρούς μας.

Σβήνει και αδειάζει ο άνθρωπος που δεν έμαθε να αγαπά.

Γιατί ξεπέφτει ο Χριστιανός από το επίπεδο εις το οποίον ο Χριστός τον ανέβασε; Το λέει ο ίδιος ο Κύριος στο μήνυμα Του προς την εκκλησία της Εφέσου: Ενθυμού πόθεν εξέπεσας! Γιατί εξέπεσε;

Διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας!

Όταν νοιώθεις ότι κάτι σου λείπει και δεν μπορείς να το εντοπίσεις -πρόσεξε γιατί σου λείπει η αγάπη. Η αγάπη προς το Χριστό. Η αγάπη προς τον πλησίον σου...

3)    Τι μου λείπει ακόμα;

Σου λείπει η σοφία. Όχι η εξυπνάδα, η κοσμική σοφία που ο Ιάκωβος την ονομάζει "ζωώδη και δαιμονιώδη". Αλλά η σοφία του Θεού που κάνει τον άνθρωπο να φρονή έτσι ώστε να μη υψηλοφρονή...

Ποιος είναι μεταξύ σας σοφός; Ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα αυτού εν πραότητι σοφίας.

Η άνωθεν σοφία πρώτον είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος"