Γέν.κβ:2 "Και
είπε, λάβε τώρα τον υιόν σου τον μονογενή (γιαχίδ)" επίσης κβ:12,16
Ας εξετάσουμε το «γιαχίδ» να δούμε τι σημαίνει και πως χρησιμοποιείται μέσα στο Εβραϊκό κείμενο.
Διαβάζουμε από το "HEBREW AND CHALDEE LEXIKON"
(Εβραϊκό και Χαλδαϊκό λεξικό) του ΓΕΣΕΝΙΟΥ στη σελ.345 στήλη (β):
1. ΜΟΝΟΣ, ιδιαίτερα ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ,
ΜΟΝΑΧΙΓΙΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ. Συναντάται στη Γέν.κβ: 2,12,16 Ιερεμ.ς:26 Ζαχ.ιβ:10 Παρ.δ:3.
2. ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ με την έννοια ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ,
ΔΥΣΤΥΧΗΣ Ψαλμ.κβ:16, ξη:7.
Διαβάζουμε και από το ANALYTICAL HEBREW AND CHALDEE LEXICON
OF THE OLD TESTAMENT (Αναλυτικό Εβραϊκό και Χαλδαϊκό Λεξικό της Π.Δ.) του Davidson:
Γιαχάδ σημαίνει ΕΝΩΜΕΝΟΣ, ΕΙΣ.
Γιαχίδ 1. ΜΟΝΟΝ, ΜΟΝΟΣ, ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ.
2. ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ,
ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ.
3. ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ,
ΜΟΚΑΚΡΙΒΟΣ, ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ.
Ας δούμε τώρα πώς χρησιμοποιείται η λέξη στο Εβραϊκό κείμενο.
Τη βλέπουμε 11 φορές μέσα στην Παλαιά Διαθήκη. 7 φορές χρησιμοποιείται με την
έννοια ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ και τις υπόλοιπες 4 με την έννοια του ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΣ. Τα εδάφια
είναι:
Γέν.κβ:2,12,16 Κριτ.ια:34
Ψαλμ.κβ:20, κε:16,
λε:17, ξη:6-7 Παρ.δ:3 Ιερεμ.ς:26, Αμώς η:10, Ζαχ.ιβ:10.
Άρα λοιπόν όσο αφορά στο «γιαχίδ», βλέπουμε ότι
χρησιμοποιείται μέσα στην Π.Δ. μόνο με την έννοια του ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ ή του ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΥ
και όχι με την έννοια του "ΕΙΣ" όπως το εχάδ.
Όταν ο Μωυσής έλεγε στο Δευτ.ς:4 «Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο θεός ημών είναι ΕΙΣ Κύριος...», γραμματικά
δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το «γιαχίδ», επειδή στο νου κάθε Εβραίου η λέξη
αυτή έχει τις έννοιες που είδαμε προηγουμένως (ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ, ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΣ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΕΝΟΣ).
Η λέξη "γιαχίδ" λοιπόν, δεν σημαίνει ακέραιη αριθμητική
μονάδα, αλλά μάλλον σημαίνει μονογενής, μεμονωμένος με την έννοια της εγκατάλειψης
και της απομόνωσης. Για κάποιον που κατέχει καλά τα Εβραϊκά το επιχείρημα αυτό
είναι μια καθαρή υπόθεση χωρίς κανένα στήριγμα.
Προς μεγάλη έκπληξη πολλών, ο λόγος του Θεού χρησιμοποιεί επανειλημμένα
αυτή καθ’ αυτή την έννοια του «ένα, και μόνο...» όχι με το «γιαχίδ» γιατί
γραμματικά δεν στέκει, αλλά με τη λέξη «Λεβαδέχα» η οποία είναι επίρρημα προερχόμενη
από το ρήμα «Μπαδάδ» που σημαίνει ΜΟΝΟΣ,ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ.
Ης.λζ:16 «Κύριε
των δυνάμεων, Θεέ του Ισραήλ, ο καθήμενος επί των χερουβείμ, συ αυτός είσαι ο
Θεός, ο μόνος, πάντων των βασιλείων της γής· συ έκαμες τον ουρανόν και την γην».
Νεεμ.θ:6 «Συ
αυτός είσαι Κύριος μόνος· συ εποίησας τον ουρανόν, τους ουρανούς των ουρανών,
και πάσαν την στρατιάν αυτών, την γην και πάντα τα επ' αυτής, τας θαλάσσας και
πάντα τα εν αυταίς, και συ ζωοποιείς πάντα ταύτα· και σε προσκυνούσιν αι
στρατιαί των ουρανών».
Β’ Βας.ιθ:15,19 «Και
προσηυχήθη ενώπιον του Κυρίου ο Εζεκίας, λέγων, Κύριε Θεέ του Ισραήλ, ο
καθήμενος επί των χερουβείμ, συ αυτός είσαι ο Θεός, ο μόνος, πάντων των
βασιλείων της γής· συ έκαμες τον ουρανόν και την γήν….. τώρα λοιπόν, Κύριε Θεέ
ημών, σώσον ημάς, δέομαι, εκ της χειρός αυτού· διά να γνωρίσωσι πάντα τα
βασίλεια της γης, ότι συ είσαι Κύριος ο Θεός, ο μόνος».
Ψαλμ.πς:10 «διότι
μέγας είσαι και κάμνεις θαυμάσια· συ είσαι Θεός μόνος».
Ης.λζ:20 «Τώρα
λοιπόν, Κύριε Θεέ ημών, σώσον ημάς εκ της χειρός αυτού· διά να γνωρίσωσι πάντα
τα βασίλεια της γης, ότι συ είσαι ο Κύριος, ο μόνος».
Από αυτά τα εδάφια βλέπομε καθαρότατα ότι ο Θεός, είναι ΕΝΑΣ
ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ, ένας στη φύση Του.
