Αναζητώντας την αλήθεια - 022

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ.

Η Σκηνή του Μαρτυρίου στην Π.Δ. είναι ένας τέλειος τύπος της εμπειρίας της αναγέννησης. Καθώς θα παρατηρήσατε, η επίπλωση στη σκηνή του μαρτυρίου ήταν στο σχήμα ενός σταυρού. Ο Ιησούς Χριστός ολοκληρωτικά εκπλήρωσε αυτό το σχέδιο στη ζωή και στο θάνατό Του. (Χρησιμοποίησε τον δείκτη σου για να δείξεις την σύγκριση μεταξύ του σταυρού στα αριστερά και κάθε επίπλου στα δεξιά).

Αυτός ήταν το ολοκαύτωμα, η προσφορά περί αμαρτίας, βαπτίστηκε, ήταν το φως του κόσμου, ο άρτος της ζωής, προσευχήθηκε στον κήπο της Γεθσημανής πριν το θάνατό Του στο σταυρό και μετά σχίστηκε το καταπέτασμα στα δύο, ώστε εμείς να μπορούμε τώρα να έρθουμε σωματικά μέσα στην παρουσία του Θεού. Την ίδια στιγμή που ο Ιησούς πέθανε πάνω στον σταυρό, το καταπέτασμα του ναού στην Ιερουσαλήμ σχίστηκε ολοκληρωτικά ή κόπηκε από την κορυφή ως το πάτωμα από μια αόρατη λεπίδα. Αυτό έφερε το τέλος της Λευιτικής ιεροσύνης, γιατί τώρα κάθε ιερέας που έμπαινε μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου μπορούσε να δει πέρα από το καταπέτασμα. Από την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, ο καθένας που θα διαβάσει το βιβλίο των Πράξεων και θα οδηγηθεί από αυτό, μπορεί να δει πέρα από την ανθρώπινη φύση του Ιησού (το καταπέτασμα) και να γνωρίσει ότι Αυτός είναι ο Λόγος που έγινε σάρκα, ο μεσίτης μας και η ελπίδα της ανάστασής μας.

Αναζητώντας την αλήθεια - 021

Α. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑ

Το Θυσιαστήριο του θυμιάματος είναι τύπος της προσευχής και της δοξολογίας μας στο Θεό, καθώς βυθιζόμαστε μέσα σ’ Αυτόν δια του Πνεύματος.

Η προσευχή είναι αυτή που μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό από οτιδήποτε άλλο που μπορούμε να κάνουμε. Τη στιγμή της προσφοράς του θυμιάματος στο θυσιαστήριο, ο ιερέας ήταν πιο κοντά στο Θεό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, γιατί αυτή ήταν η τελευταία ενέργεια που γινόταν πριν να περάσει το καταπέτασμα. Δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να μας θυμίζει τον κόσμο. Η χρυσή λυχνία ακτινοβολεί γύρω το φως της κι αν πεινάμε υπάρχει η Τράπεζα της προθέσεως. Αυτό είναι το μέρος στο οποίο είμαστε «κλεισμένοι με το Θεό». Διάβ: Ματθ.ς:6. Πολλές φορές δεν ξέρουμε τι να προσευχηθούμε, αλλά το Πνεύμα μεσιτεύει για μας. Οι προσευχές μας δεν είναι για να τις ακούσουν οι άνθρωποι όπως οι Φαρισαίοι στην εποχή του Ιησού, αλλά να γίνονται εν κρυπτώ.

Αναζητώντας την αλήθεια - 020

Α. ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ

Οι ιερείς έτρωγαν τον άρτο της προθέσεως και έπαιρναν δύναμη και σθένος απ’ αυτό. Αυτός ο άρτος συμβολίζει το λόγο του Θεού, τη Βίβλο. Αυξανόμαστε εν Χριστώ και λαβαίνουμε δύναμη καθώς διαβάζουμε το λόγο Του. 

Ακριβώς όπως πρέπει να τρώμε φυσικό φαγητό για τη φυσική μας δύναμη, έτσι θα πρέπει να συμμετέχουμε στο λόγο του Θεού και να παίρνουμε την πνευματική μας δύναμη. Διάβασε: Ιωάν.ς:32-35, 63 και Α’ Πέτρ.β:2.

Β. Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ

Ο άρτος της Προθέσεως έπρεπε ν’ ανανεώνεται συνέχεια. Ποτέ δεν ήταν επιτρεπτό να είναι μπαγιάτικος ή ακατάλληλος για χρήση. Υπήρχε φρέσκο ψωμί πάνω στην Τράπεζα κάθε εβδομάδα, ακριβώς όπως υπάρχει στην Εκκλησία Του. Ανανεώνει το λόγο Του μέσα μας από μέρα σε μέρα και βδομάδα σε βδομάδα.

Αναζητώντας την αλήθεια - 019

Α. ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ

Αφού περνούσε το χάλκινο θυσιαστήριο και το χάλκινο νιπτήρα, ο ιερέας μπορούσε τώρα να εισέλθει στα Άγια. Δεν υπήρχε δάπεδο στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Από το ταβάνι κρεμόταν ένα όμορφο λινό κάλυμμα, το οποίο αποτελούσαν δέκα κουρτίνες διακοσμημένες με φιγούρες των χερουβίμ. Πάνω από αυτές υπήρχε ένα κάλυμμα από έντεκα κουρτίνες, το οποίο ήταν φτιαγμένο από τρίχωμα κατσίκας. Πάνω από αυτό υπήρχε ένα κάλυμμα από δέρμα κριαριού που ήταν βαμμένο κόκκινο.

            

 Το εξωτερικό κάλυμμα ήταν από δέρματα ασβών τα οποία παρείχαν προστασία από τις καιρικές μεταβολές και συγχρόνως έκρυβαν από την κοινή θεά όλη αυτή την εσωτερική ομορφιά. Καθώς εισερχόμαστε στα Άγια, συναντάμε τρία αντικείμενα: Στα δεξιά, στη νότια πλευρά, βρίσκεται η χρυσή λυχνία. Απέναντι, είναι η Τράπεζα της Προθέσεως και ακριβώς μπροστά στο καταπέτασμα είναι το Θυσιαστήριο του θυμιάματος. Το φως από τη χρυσή λυχνία δεν ήταν ένα φυσικό φως που ανήκε στη γη, δεν ήταν το φως της ημέρας ή του ήλιου. Ήταν το μόνο φως που φώτιζε μέσα στη Σκηνή του μαρτυρίου. Ο Ιησούς Χριστός είναι το θαυμαστό μας φως. Χωρίς Αυτόν οι ζωές μας είναι στο σκοτάδι. Διάβ: Ιωάν.η:12. Αυτός μόνο μπορεί να ρίξει φως στις οδούς μας.

Αναζητώντας την αλήθεια - 018

Α. ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ.

Ο Θεός έδωσε αυστηρή οδηγία στο Μωυσή ότι οι ιερείς πρέπει να πλένονται στο χάλκινο νιπτήρα, πριν να «λειτουργήσουν» στο χάλκινο θυσιαστήριο ή πριν μπουν μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Παρ’ όλο που οι αμαρτίες μας «συγχωρούνται», στο θυσιαστήριο της μετάνοιας δεν έχουν πλυθεί και σβηστεί μέχρι τη στιγμή που θαβόμαστε μαζί Του στο βάπτισμα. Διάβασε Πραξ.κβ:16 και Α’ Πετρ.γ:20-21. Σήμερα δεν δίνεται τόση έμφαση στο βάπτισμα, αλλ’ αυτή η διδασκαλία δεν στηρίζεται στη Γραφή, γιατί ο Θεός έχει τονίσει πολύ τη σημασία του.

Αναζητώντας την αλήθεια - 017

Α.  ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ.

(Στην αριστερή μεριά της εικόνας υπάρχει αυτό που συμβολίζεται στη Σκηνή του Μαρτυρίου και στη δεξιά η εκπλήρωση). 

Χωρίς το χύσιμο αίματος στο θυσιαστήριο δεν γινόταν άφεση των αμαρτιών. Το αίμα των ταύρων και των τράγων δεν καθάριζε τις αμαρτίες τους, απλά τις μετέθετε προς το μέλλον, μέχρι τη στιγμή που ο Ιησούς Χριστός θα γινόταν η τέλεια θυσία, για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας. Διαβ. Εβρ.θ:2 και Ησ.νγ: 7.

Αναζητώντας την αλήθεια - 016

Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ- ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΙ.

Α. Η ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ (ΤΥΠΟΣ).

Ας εξετάσουμε τώρα τη Σκηνή του Μαρτυρίου, την οποία κατασκεύασε στην έρημο ο Μωυσής, σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού. Αυτό το οικοδόμημα έχει πολύ μεγάλη σημασία, αφού αποτελεί το πρώτο «μάθημα» για την απολύτρωση. Το θαυμαστό σχέδιο της σωτηρίας, όπως αποκαλύπτεται στην Καινή Διαθήκη, μέσ’ απ’ το αίμα που χύθηκε πάνω στο σταυρό, αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στον άνθρωπο με τρόπο απλό και κατανοητό μέσα από τύπους στην Παλαιά Διαθήκη. Το κάθε μέρος της Σκηνής του Μαρτυρίου μαζί μ’ όλα τα αντικείμενα που βρίσκονταν μέσα σ’ αυτή, «μιλούν» καθαρά για τον Ιησού Χριστό. Ήταν ο τύπος, η σκιά, ένα παράδειγμα των επουρανίων τα οποία ο Παντοδύναμος ευδόκησε να αποκαλύψει στον άνθρωπο.

Αναζητώντας την αλήθεια - 015

Η γέννηση του Μωυσή μέχρι την είσοδο στη γη της επαγγελίας

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

Α.  ΜΩΥΣΗΣ, Ο ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ.

Η σημερινή μελέτη αφορά έναν απ’ τους σημαντικότερους άντρες της Βίβλου. Ο Θεός είπε ότι δε θα μιλούσε σ’ αυτό τον άνθρωπο με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά στόμα με στόμα και πρόσωπο με πρόσωπο. Οι Εβραίοι σήμερα θεωρούν το Μωυσή σαν ένα απ’ τους μεγαλύτερους άντρες στην ιστορία τους.

Τα τέκνα του Ισραήλ ήρθαν στην Αίγυπτο με τις οικογένειές τους, συνολικά εβδομήντα περίπου άτομα, και τώρα, στο σημερινό μας μάθημα, τους βρίσκουμε να έχουν φτάσει τα δυο με τρία εκατομμύρια. Ενώθηκαν όλοι μαζί σε μια ισχυρή ένωση γιατί αναγκάστηκαν να αναζητήσουν τη συντροφικότητα ανάμεσά τους, μιας κι οι Αιγύπτιοι τους περιφρονούσαν σαν δούλους που ήταν και τους μεταχειρίζονταν σκληρά.

Αναζητώντας την αλήθεια - 014

H ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ (ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ) ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Α.   Ο ΙΩΣΗΦ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ

Απ’ τους δώδεκα γιους του Ιακώβ, ο Ιωσήφ ήταν ο αγαπημένος του. Πιθανότατα έμοιαζε στη Ραχήλ, που είχε πεθάνει και σα δείγμα της αγάπης του, ο Ιακώβ, έδωσε απερίσκεπτα στον Ιωσήφ ένα πανωφόρι με πολλά χρώματα, στα οποία σύντομα προστέθηκε το χρώμα του αίματος. Ο Ιωσήφ έβλεπε όνειρα ότι τα αδέλφια του τον προσκυνούσαν κι όταν τους μίλησε γι’ αυτά, τον μίσησαν ακόμη περισσότερο. Μια μέρα που ο Ιωσήφ πήγε να δει τι κάνουν οι αδελφοί του, αυτοί συνωμότησαν να τον σκοτώσουν, ενώ τον έβλεπαν να έρχεται. Ο Ιούδας τους έπεισε να τον πουλήσουν σ’ ένα καραβάνι Ισμαηλιτών για είκοσι αργύρια, έβαψαν τον χιτώνα του στο αίμα ενός ζώου κι είπαν στον πατέρα τους ότι τον κατασπάραξε άγριο θηρίο.

Αναζητώντας την αλήθεια - 013

Α.   ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΗΣΑΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ

Ο Ισαάκ ζούσε μια ήσυχη ειρηνική ζωή. Είχε την πίστη του πατέρα του, αλλά του έλειπε η ενεργητικότητα κι ο δυνατός χαρακτήρας του Αβραάμ. Ο Ισαάκ παντρεύτηκε τη Ρεβέκκα όταν ήταν 40 χρονών, η οποία έμεινε άτεκνη είκοσι χρόνια. Ο Ισαάκ προσευχήθηκε και η Ρεβέκκα γέννησε δύο δίδυμους γιους. Πριν να γεννηθούν, ο Κύριος είπε ότι ο μεγαλύτερος θα είναι υπηρέτης του μικρότερου. Ο Ησαύ γεννήθηκε πρώτος, τριχωτός και κοκκινομάλλης. Το όνομα Ησαύ σημαίνει Εδώμ ή «Κόκκινος». Ο Ησαύ έγινε έμπειρος κυνηγός κι ο Ιακώβ ήταν ένας ήσυχος νέος που έμενε σπίτι, «κατοικών εν σκηναίς». Ο Ισαάκ αγαπούσε τον Ησαύ και η Ρεβέκκα αγαπούσε τον Ιακώβ.

Αναζητώντας την αλήθεια - 012

Α.   Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ (Επαγγελία).

Αυτή η περίοδος αποτελείται απ’ τις υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Ο διασκορπισμός του πληθυσμού της γης είναι το τελευταίο κεφάλαιο για το ανθρώπινο γένος που καταγράφεται στη Βίβλο. Με την κλήση του Αβραάμ απ’ το Θεό η προσοχή συγκεντρώνεται πάνω στον εκλεκτό λαό Του, τον Ισραήλ. Τώρα ο Θεός διαλέγει έναν άνθρωπο μέσα απ’ τον οποίο θα φτιάξει ένα ξεχωριστό, άγιο έθνος. Αυτό το έθνος θα αποτελέσει το θησαυροφυλάκιο όπου θα φυλαχτούν οι αλήθειες του Θεού, το κανάλι μέσα απ’ το οποίο ολόκληρος ο κόσμος επρόκειτο, τελικά, να ευλογηθεί. Στη Γένεση, αυτό το έθνος, απ’ όπου ο Μεσσίας θα ερχόταν, αναφέρεται τρεις φορές με μεγαλύτερη σαφήνεια κάθε φορά.

·     Γέν.γ:15 - το σπέρμα της γυναίκας (γένος)

·     Γέν.ιβ:18 - το σπέρμα του Αβραάμ (έθνος).

·     Γέν.μθ:10 - το σπέρμα του Ιούδα (φυλή).

Πιο κάτω, στο Β’ Σαμ.ζ:12, αναφέρεται το σπέρμα του Δαυίδ (οικογένεια) και τέλος, λέγεται σε προφητεία ότι Αυτός θα γεννηθεί από παρθένο, Ησ.ζ:14.

Αναζητώντας την αλήθεια - 011

Α. Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΕΕΤΑΙ.

Οι μάζες ήταν έτοιμες ν’ ακολουθήσουν τις αποφάσεις του Νεβρώδ κι άρχισαν να κτίζουν ένα πύργο με ψημένες πλίνθους τις οποίες στερέωσαν μεταξύ τους με λάσπη για να μη μπαίνει νερό. «Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήσει οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν,» Ψαλ.ρκζ:1. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη στιγμή που κατέβηκε ο Κύριος για να δει την πόλη και τον πύργο που έκτιζαν «οι υιοί των ανθρώπων» (Γεν.ια:5). Είδε το κίνητρο πίσω απ’ αυτή την πράξη και την επιθυμία της καρδιάς τους να Τον αψηφήσουν.

Τότε, ξαφνικά, ξέσπασε η σύγχυση σα βουητό! Οι χτίστες δε μπορούσαν να καταλάβουν τι έλεγαν οι εργάτες που κουβαλούσαν τη λάσπη οι ξυλουργοί δεν καταλάβαιναν τους αρχιτέκτονες. Υστερικό πανδαιμόνιο επικρατούσε παντού. Ο Θεός αποφάσισε να μη τους καταστρέψει εντελώς, αλλά να φέρει σύγχυση ανάμεσά τους με το να δημιουργήσει γλώσσες προκαλώντας ασυνεννοησία μεταξύ τους εξ’ αιτίας του πλήθους των γλωσσών. Είναι φανερό ότι όλοι όσοι καταλάβαιναν ο ένας τον άλλο ενώθηκαν και χωρίστηκαν σε ομάδες. Αυτή είναι η τελική κατάληξη όλων των σχεδίων που αφήνουν «απ’ έξω» το Θεό.

Αναζητώντας την αλήθεια - 010

Η διαθήκη του Θεού με τον Νώε μέχρι την σκλαβιά στην Αίγυπτο.

ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

 

Α. Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΩΕ

Η περίοδος της Συνείδησης απέτυχε και τελείωσε με την κρίση του Θεού. Έτσι. εγκαινιάστηκε η περίοδος της Ανθρώπινης Διακυβέρνησης, που σημαίνει ότι τώρα ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μπροστά στο Θεό για τη διακυβέρνηση της γης.

Μετά τον κατακλυσμό, η κιβωτός του Νώε κάθισε πάνω στο βουνό Αραράτ, 500 μίλια μακριά απ’ το σπίτι του στη Μεσοποταμία. Βρισκόταν τώρα σε μια γη λυτρωμένη κι εξαγνισμένη. Ο Νώε θ’ άρχιζε μια νέα ζωή, ακριβώς όπως συμβαίνει και μ’ εμάς, όταν δεχόμαστε το Πνεύμα του Θεού στις καρδίες μας- «τα παλαιά πέρασαν». Ο Νώε είχε βάλει όλα του τα υπάρχοντα στη κιβωτό, τώρα σ’ αντάλλαγμα όλος ο κόσμος ήταν δικός του. Ένα χρόνο και δεκαεπτά μέρες αφότου μπήκαν στην κιβωτό, ο Νώε με την οικογένειά του βγήκαν έξω, έκτισαν θυσιαστήριο και πρόσφεραν ολοκαυτώματα στον Κύριο. Απ’ αυτή την πρώτη πράξη λατρείας, το να βάλουν πρώτα απ’ όλα το Θεό, ο ίδιος ο Θεός ευχαριστήθηκε πολύ.

Αναζητώντας την αλήθεια - 009

Α.   ΣΥΓΚΡΙΣΗ.

Διάβασε Ματθ.ιδ:37-44 και Β’ Πέτρ.γ:3-7. Υπάρχει ένας τέλειος παραλληλισμός ανάμεσα στις ημέρες του Νώε και τις δικές μας σήμερα. Διαβάστε απ’ το παραπάνω σχέδιο τις συνθήκες που επικρατούσαν στην εποχή του Νώε και μετά τη Γραφή και την καθημερινή ειδησεογραφία.

Κακοί άνθρωποι και πλάνοι θα προοδεύουν στο χειρότερο

• Οι φόνοι έχουν αυξηθεί. 
• Οι βιασμοί έχουν αυξηθεί.
• Οι κλοπές έχουν αυξηθεί.
• Η εγκληματικότητα αυξάνεται οκτώ φορές περισσότερο απ’ την αύξηση του πληθυσμού.  

Αναζητώντας την αλήθεια - 008

Α. ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.

Διάβασε απ’ τους κύκλους τις διαστάσεις της κιβωτού και την χωρητικότητά της. Πραγματικά, 1310 χάρτινα κουτιά που περιείχαν αυτοκίνητα, μπορούσαν να χωρέσουν στην κιβωτό. Το μέγεθος των ζώων που μπήκαν μέσα, κατά μέσο όρο, υπολογίζεται κοντά στο μέγεθος που έχουν δυο γάτες. 

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπήρχε πολύς χώρος στην κιβωτό του Νώε για όλα όσα περιλάμβανε κι επιπλέον χώρος για τροφή. Οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι ο Νώε δε μπορούσε να έχει χτίσει ένα τόσο μεγάλο σκάφος που να χωράει όλα τα ζώα, αλλά σύμφωνα με τις διαστάσεις που ο Θεός του έδωσε, εύκολα μπορούσε να γίνει.

Αναζητώντας την αλήθεια - 007

Ο ΝΩΕ ΧΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ

Α. ΚΑΜΕ ΕΙΣ ΣΕΑΥΤΟΝ ΚΙΒΩΤΟΝ (Γέν.ς:14)

Ο Νώε ήταν δίκαιος, τέλειος και περπάτησε με το Θεό. Μόνο για ένα ακόμα άνθρωπο αναφέρεται ότι περπάτησε με το Θεό-για τον Ενώχ. Ο Νώε δεν είχε ποτέ δει βροχή, δεν είχε ποτέ του δει ή ακούσει τί είναι κιβωτός. Δεν υπήρχε νερό εκεί κοντά για να την ρίξει μέσα. Αλλά ο Θεός του είπε: «Κάμε εις σεαυτόν κιβωτόν εκ ξύλων γόφερ»  κι έτσι ο Νώε ξεκίνησε για να κάνει ακριβώς αυτό. Οι άνθρωποι τον χλεύαζαν και κρατούσαν την κοιλιά τους από τα γέλια όταν άκουσαν ότι θα γίνει κατακλυσμός. Για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής φαινόταν αδύνατον να βρέξει. Για μας σήμερα είναι απίστευτο το ότι θα γίνει η Αρπαγή. «Ω, ακούω αυτή την ιστορία από τότε που ήμουν παιδί» λένε πολλοί ειρωνικά. Όμως πρόκειται να γίνει, ακριβώς όπως έγινε κι ο κατακλυσμός.

Αναζητώντας την αλήθεια - 006

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Α. Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΒΕΛ

Τις υγρές παγερές νύχτες η οικογένεια θα μαζευόταν γύρω από την φωτιά. Ο Αδάμ και η Εύα θα μιλούσαν στα παιδιά τους τον Κάιν και τον Άβελ για την ζωή τους στον παράδεισο, την χάρη του Θεού που ήταν πάνω τους συνεχεία και την χαρά της κοινωνίας με το Θεό.

Τα πάντα γύρω τους ήταν ειρηνικά τότε. Οι λέξεις εχθρός- φόβος - πόνος - κίνδυνος τους ήταν άγνωστες!  Μετά ήλθε η τρομερή εκείνη ημέρα της ανυπακοής. Η αμαρτία τους δεν μπορούσε να μείνει κρυφή, αφού όλοι έβλεπαν τα αποτελέσματά της. Πόσο παράξενα πρέπει να αισθανόταν τα δυο αγόρια!

Αναζητώντας την αλήθεια - 005

Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ - Η ΕΚΔΙΩΞΗ

Α.   Η ΚΑΤΑΡΑ

Τρεις κατάρες δόθηκαν από το Θεό εξ αιτίας της πτώσης του ανθρώπου. Στο φίδι δόθηκε η πρώτη κατάρα: «Επικατάρατος να είσαι μεταξύ πάντων των κτηνών και πάντων των ζώων του αγρού. Επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί και χώμα θέλεις τρώγει πάσας τας ημέρας της ζωής σου» (Γέν.γ:14).

Η γυναίκα δέχτηκε τη δεύτερη κατάρα: «Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου. Με λύπας θέλεις γεννά τέκνα, και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου και αυτός θέλει σε εξουσιάζει (Γέν.γ:16).

Αναζητώντας την αλήθεια - 004

ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΑΘΩΟΤΗΤΑ

Α.   Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

Υπάρχουν επτά χρονικές περίοδοι που θα μελετήσουμε στα μαθήματά μας. Κάθε περίοδος (οικονομία) καλύπτει ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Θεός έρχεται σε σχέση με τον άνθρωπο με ένα ιδιαίτερο κάθε φορά τρόπο. Είναι μια περίοδος δοκιμασίας που κατέληξε όλες τις φορές σε κρίση του Θεού εξ αιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Σήμερα βρισκόμαστε πολύ κοντά στο τέλος της 6ης περιόδου.

Β.   ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Ο Αδάμ και η Εύα ήταν αθώοι όταν φτιάχτηκαν μέσα στον κήπο της Εδέμ όπου τους περιέβαλαν όλες οι ευλογίες της δημιουργίας. Το κάθε τι είχε φτιαχτεί για να τους προσφέρει την ευτυχία. Ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο κήπο, τον θαυμάσιο παράδεισο, κι έβαλε τον Αδάμ για να εργάζεται αυτόν και να φυλάει αυτόν.(Γέν.β:15). Υπήρχε εκεί αφθονία τροφής και στέγη. Η γη ήταν εύφορη και τα δέντρα έδιναν άνετα και πλούσια τους καρπούς τους.

Το σημαντικότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι είχαν κοινωνία με το Θεό. Η γη ήταν ένας τέλειος παράδεισος-δεν υπήρχε ο φόβος για ανθρώπους ή θηρία, ούτε αγκάθια και τρίβολοι, κούραση ή πόνος. Υπήρχε μονάχα μια αξίωση, μόνο μια απλή εντολή: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού. Διότι καθ’ ήν ημέρα φάγεις απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει».(Γέν.β:16-17).

 

Αναζητώντας την αλήθεια - 003

Η δημιουργία της γης

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Στη Γέν.α:2 μας λέει ότι η γη ήταν «άμορφος και έρημος» ή ότι δεν είχε μορφή και ήταν άδεια. Κι ύστερα «έγεινε φως» Γέν.α:3-5.

Ο Θεός έφερε το φως σ’ ένα κόσμο αλλόκοτο και καταθλιπτικό μουντό και μονότονο. Η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της με ταχύτητα 1.600 περίπου χλμ. την ώρα. Αν περιστρεφόταν με ταχύτητα 160 χ.α.ω, οι μέρες και οι νύχτες μας θα είχαν δέκα φορές μεγαλύτερη διάρκεια, η βλάστηση θα κατακαιγόταν κάθε μέρα το καλοκαίρι και τα βλαστάρια θα πάγωναν με τόσο μεγάλες νύχτες. Ο ήλιος με θερμοκρασία στην επιφάνειά του 2400^ο C είναι στην κατάλληλη απόσταση απ’ τη γη, ώστε αυτή η «αιώνια φωτιά» να μας ζεσταίνει αρκετά, ακριβώς όσο χρειάζεται κι όχι υπερβολικά. Το φως του λάμπει το ίδιο στην καλύβα του φτωχού όπως και στο παλάτι, γιατί προορίζεται να φωτίζει όλους το ίδιο.