Η δημιουργία της γης
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Στη Γέν.α:2 μας λέει ότι η γη ήταν «άμορφος και έρημος» ή ότι δεν είχε μορφή και ήταν άδεια. Κι ύστερα «έγεινε φως» Γέν.α:3-5.
Ο Θεός έφερε το φως σ’ ένα κόσμο αλλόκοτο και καταθλιπτικό μουντό και μονότονο. Η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της με ταχύτητα 1.600 περίπου χλμ. την ώρα. Αν περιστρεφόταν με ταχύτητα 160 χ.α.ω, οι μέρες και οι νύχτες μας θα είχαν δέκα φορές μεγαλύτερη διάρκεια, η βλάστηση θα κατακαιγόταν κάθε μέρα το καλοκαίρι και τα βλαστάρια θα πάγωναν με τόσο μεγάλες νύχτες. Ο ήλιος με θερμοκρασία στην επιφάνειά του 2400ο C είναι στην κατάλληλη απόσταση απ’ τη γη, ώστε αυτή η «αιώνια φωτιά» να μας ζεσταίνει αρκετά, ακριβώς όσο χρειάζεται κι όχι υπερβολικά. Το φως του λάμπει το ίδιο στην καλύβα του φτωχού όπως και στο παλάτι, γιατί προορίζεται να φωτίζει όλους το ίδιο.
Τη δεύτερη μέρα, «Τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος» διαχωρίστηκαν από «τα ύδατα τα επάνωθεν». Στα Εβραϊκά σημαίνει: «ας γίνει χώρος ανάμεσα στα ύδατα». Τα «ύδατα» που υψώθηκαν πάνω από τα «ύδατα» τα κάτω, βρίσκονται σε εξαερωμένη μορφή, σχηματίζοντας τον ωκεανό των υδρατμών που ονομάζεται ατμόσφαιρα. Η ατμόσφαιρα μας παρέχει επίσης τον αέρα που αναπνέουμε.
Ζούμε στο βυθό του ωκεανού της ατμόσφαιρας. Ένα δωμάτιο με διαστάσεις 30,48 Χ 30,48 Χ 30,48 μέτρα περιέχει 113,25 κιλά νερό σε μορφή υδρατμών. Το νερό αυτό συγκρατείται αιωρούμενο στην ατμόσφαιρα από πάνω μας.
Η ατμόσφαιρα και τα σύννεφα είναι πολύ σημαντικά για τη ζωή μας. Αν η ατμόσφαιρα ήταν λεπτότερη θα καιγόμαστε από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Και αν ήταν παχύτερη δεν θα έφτανε η ακτινοβολία του ήλιου στη γη. Αν ήταν διαφορετική δεν θα ακούγαμε κανένα ήχο. Το κουδούνι της πόρτας μπορεί τώρα ν’ ακουστεί όπως κι ο ήχος του κανονιού.
Την τρίτη ημέρα «τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού» συνάχθηκαν εις τόπο ένα και εφάνη η ξηρά, ονομάστηκε Γη και το σύναγμα των υδάτων Θάλασσα. Η χλόη το χορτάρι και τα δένδρα που κάνουν καρπούς δημιουργήθηκαν επίσης.
Ο Θεός είπε: «Έδωκα πάντα χλωρόν χόρτον εις τροφήν» (Γέν.α:30).
Αυτό αποτελεί μια μεγάλη αλήθεια στη βιολογία και είναι πραγματικά θαυμαστό το γεγονός ότι έρχεται σε τέλεια συμφωνία με την επιστήμη. Η αλήθεια αυτή για «το χλωρό χόρτο» δεν είχε αποδειχθεί μέχρι που ανακαλύφθηκε η σύνθεση της χλωροφύλλης κι έτσι έγινε γνωστό, για την επιστήμη, ότι κάθε μορφή ζωής εξαρτάται από τα «πράσινα» φυτά. Το φυτικό βασίλειο πολλαπλασιάζεται τόσο γρήγορα που αν φυτεύαμε ένα σπυρί καλαμπόκι και ξαναφυτεύαμε τον καρπό που θα έδινε για τρία συνεχόμενα χρόνια, την τέταρτη χρονιά θα είχαμε μια τέτοια μεγάλη σοδειά, που θα μπορούσαμε να καλλιεργήσουμε μια έκταση τεσσάρων εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων.
Την τέταρτη μέρα δημιουργήθηκε ο ήλιος και το φεγγάρι, τα οποία δόθηκαν «δια να διαχωρίζωσι την ημέρα από της νυκτός και δια να είναι δια σημεία και καιρούς και ημέρας και ενιαυτούς». Αυτή ήταν η αρχή του χρόνου. Μέχρι εκείνη την ημέρα δεν υπήρχε χρόνος, γι’ αυτό δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο διάρκεσε στην πραγματικότητα η δημιουργία της γης και όλα όσα έγιναν πριν απ’ αυτή.
Την πέμπτη μέρα ο Θεός διέταξε «τα ύδατα να γεννήσωσι εν αφθονία νηκτά έμψυχα, και πετεινά πετούμενα επάνωθεν της γης κατά το στερέωμα του ουρανού».
Υπήρχαν εκατομμύρια από διαφορετικά είδη. Αυτή ήταν η πρώτη κινούμενη ζωή πάνω στη γη.
Την έκτη μέρα δημιουργήθηκαν «ζώα έμψυχα κατά το είδος αυτών, κτήνη και ερπετά και ζώα της γης κατά το είδος αυτών» κι «έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος της γης» (Γέν.β:7).
Τα ζώα πλάστηκαν με σώμα και ψυχή. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με σώμα, ψυχή και πνεύμα και επιπλέον με την ικανότητα να διαλέγει ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Εδώ είναι που συμμετέχει η ψυχή του ανθρώπου. Δεν ήταν αρκετό για τον άνθρωπο το ότι φτιάχτηκε να είναι ανώτερος από τα ζώα και κατώτερος απ’ το Θεό. Έπρεπε να είναι σε θέση να δημιουργήσει οικογένεια και να αναπαράγει το ανθρώπινο είδος πάνω στη γη. Κι έτσι ο Θεός δημιούργησε τα αντίθετα φύλα, αρσενικό και θηλυκό, άνδρα και γυναίκα. «Δια τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και τη μητέρα αυτού και θέλει προσκολληθεί εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν»(Γέν.β:24).
Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας ορίστηκαν απ’ το Θεό και αποτελούν το θεμέλιο της ίδιας της ζωής του ανθρώπου, ώστε να εκπληρωθεί το σοφό και αγαθό θέλημά Του για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος φτιάχτηκε «κατ’ εικόνα Θεού» και «μία εκ των πλευρών αυτού» αφαιρέθηκε απ’ τον άνδρα για να γίνει η πρώτη γυναίκα.
Την έβδομη ημέρα ο Θεός αναπαύθηκε απ’ όλα τα έργα Του (Γέν.β:1-3). Ο τέλειος αριθμός του Θεού είναι το επτά. Επτά φορές ο Θεός είπε: «Είναι καλόν». Οι λέξεις ουρανός, έκανε (ή εποίησε) και καλόν, αναφέρονται όλες επτά φορές. Η σφραγίδα της τελειότητας του Θεού αποτυπώθηκε πάνω σ’ όλα όσα δημιούργησε. Αφού ο Θεός είπε ότι όλα ήσαν καλά, σημαίνει ότι όλα ήταν πολύ καλά.
Οι έξι μέρες της δημιουργίας αντιπροσωπεύουν έξι χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Η έβδομη μέρα αντιπροσωπεύει την ημέρα του Κυρίου. Σήμερα ζούμε στις πολύ τελευταίες ημέρες της ανθρώπινης ιστορίας και σχεδόν στην αρχή της ημέρας του Κυρίου, στην ανάπαυση του Θεού, ή στα χίλια χρόνια ειρήνης (Χιλιετής Βασιλεία).
