Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

ΓΕΝΕΣΗ μγ



Γέν.μγ:1-7
Φαίνεται ότι η Αίγυπτος, έχοντας το μονοπώλιο, δεν επέτρεπε να πάρει κανείς μεγάλες ποσότητες σταριού για να έχουν συνέχεια την ανάγκη της.
Έτσι λοιπόν, τα τρόφιμα που είχαν μεταφέρει τ' αδέλφια του Ιωσήφ αρχίζουν να τελειώνουν σιγά - σιγά, η πείνα δεν λέει να τελειώσει κι ο Ιακώβ αναγκάζεται να ξαναστείλει τους γιους του στην Αίγυπτο μαζί με τον Βενιαμίν.
Στο εδάφιο 7 βλέπουμε ότι ο Ιωσήφ τους ρώτησε για τον πατέρα και τον Βενιαμίν, ενώ στο μβ:13 φαίνεται ότι αυτοί έδωσαν τις πληροφορίες αυτές. Ίσως το μβ:13 να είναι η περίληψη της συζήτησης που είχαν. Το εδάφιο μδ:19 επιβεβαιώνει το μγ:7.

Γέν.μγ:14
Ο Θεός ο Παντοδύναμος, ο ΕΛ ΣΑΝΤΑΙ. Ίσως μ' αυτό τον τρόπο θέλει να δείξει ο Ιακώβ ότι παραιτείται από κάθε ανθρώπινη προσπάθεια και τ' αφήνει όλα στα χέρια του Θεού.

Γέν.μγ:15-18
Είναι φυσικό να είναι φοβισμένοι, συγχυσμένοι και καχύποπτοι γι' αυτή την ευγενική πρόσκληση μετά το σκληρό τρόπο που τους είχε φερθεί την πρώτη φορά.

Γέν.μγ:19-23
Προσπαθούν να εξηγήσουν στον επιστάτη την περίπτωση με τα χρήματα που βρέθηκαν στα σακιά τους. Αυτός όμως μάλλον ήξερε το "κόλπο" του Ιωσήφ και γι' αυτό ήσυχα τους λέει να μην ανησυχούν γιατί πήρε τα χρήματα, αλλά δεν τους λέει ότι τα έβαλε ξανά μέσα στα σακιά. Για να τους ησυχάσει ακόμα πιο πολύ τους φέρνει και τον Συμεών.

Γέν.μγ:24-26
Αν ο Ιωσήφ είναι τύπος του Χριστού, τότε το σπίτι του είναι τύπος της εκκλησίας. Στο σπίτι του Ιωσήφ τους δόθηκε νερό να πλύνουν τα πόδια τους (Ιωαν.ιγ:10), τροφή για τα ζώα και άρτος για να φάνε. Μέσα στην εκκλησία πληρώνονται όλες οι ανάγκες του ανθρώπου.
Τ' αδέλφια του Ιωσήφ τον προσκυνάνε κι έτσι εκπληρώνουν το όνειρο με τα δεμάτια!

Γέν.μγ:27-31
Βενιαμίν σημαίνει "Υιός δεξιάς" και συμβολίζει εδώ τους αγίους της εκκλησίας του Χριστού στις τελευταίες μέρες, τον Υιό Άρσεν. Ο Ιωσήφ ονομάζει τον Βενιαμίν "ομομήτριο" γιατί έχουν βγει απ' την ίδια μήτρα. Έτσι και η εκκλησία του Χριστού είναι ομομήτρια με τον Ιησού, έχει γεννηθεί απ' το ίδιο Πνεύμα μ' Αυτόν (Ματθ.α:18 & Ιωαν.γ:5,6). Βλέπουμε λοιπόν τον Ιωσήφ, να έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον ομομήτριο αδελφό του!

Γέν.μγ:32
Πρώτ' απ' όλα παρατηρούμε τη λεπτότητα και την καλή διάθεση φιλοξενίας του Ιωσήφ. Αν και ήταν άρχοντας της Αιγύπτου και μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει, σέβεται κάποιες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους καλεσμένους του και στρώνει τρία διαφορετικά τραπέζια για να αισθανθούν όλοι άνετα.
Για τους Αιγυπτίους οι Εβραίοι ήταν βδέλυγμα εξαιτίας των ζώων που βοσκούσαν (πρόβατα) και εξαιτίας των θυσιών που πρόσφεραν στο Θεό (Γεν.μς:34 & Εξ.η:26). Σήμερα, οι άνθρωποι του κόσμου, ενώ επιδίδονται σε κάθε είδους ασχημοσύνη και λατρεύουν απροκάλυπτα τον διάβολο, ονομάζουν τους ανθρώπους του Θεού "αιρετικούς", επειδή θέλουν να κάνουν μόνο το θέλημά Του.

Γέν.μγ:33
Κάθισαν κατά ηλικία κι αυτό τους έκανε να νομίζουν ότι ο Ιωσήφ είχε μαντικές ικανότητες και γι' αυτό θαύμαζαν.
Ο Θεός, στο τραπέζι του γάμου, θα βάλει τον καθένα σύμφωνα με το μέτρο που εργάστηκε εδώ στη γη και όλοι θα θαυμάζουν για τη θέση που τους δόθηκε.

Γέν.μγ:34
Το φαγητό θα βρισκόταν κάπου δίπλα στον Ιωσήφ κι αυτός έλεγε ποια μερίδα θα πάει στον καθένα. Έτσι, μπορούσε να τιμήσει όποιον ήθελε, βάζοντάς του για παράδειγμα διπλάσια μερίδα. Όμως βλέπουμε να στέλνει στο Βενιαμίν 5πλάσια μερίδα που φανερώνει εξαιρετική χάρη. Βλέπουμε ακόμα το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Ιωσήφ για τον ομομήτριο αδελφό του στο εδ.29 που κάνει μια μικρή προσευχή γι' αυτόν στρέφοντάς τον στο Θεό "Ο Θεός να σε ελεήση τέκνον μου". Ο Βενιαμίν μπορεί να απέβλεπε για έλεος στον Ιωσήφ σαν κυβερνήτη του τόπου, αλλ' αυτός, όπως ο Ιησούς, τον στρέφει στον Πατέρα!
Πολλά τ' αδέλφια του Ιωσήφ, αλλά ένας είναι ο Βενιαμίν. Πολλά τ' αδέλφια του Χριστού, αλλά "μία είναι η περιστερά του, η αμώμητός του" (Ασμ.ασμ.ς:8,9).
Ορισμένοι συμπεραίνουν ότι μ' αυτό που έκανε ο Ιωσήφ ήθελε να δοκιμάσει τ' αδέλφια του αν ζηλεύουν τον Βενιαμίν όπως κάποτε ζήλευαν αυτόν.