Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΕΝ ΑΡΧΗ
Ας διαβάσουμε το πρώτο εδάφιο της Βίβλου: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γήν» (Γέν.α:1).
Δεν λέει ΠΩΣ το έκανε, ΓΙΑΤΙ ή ΠΟΥ εκτέλεσε τη δημιουργία. Δεν λέει από που προήλθε ή από τι αποτελούνταν, παρά μονάχα την καθαρή αλήθεια: Εν αρχή......
Το ποιείν με την κανονική του έννοια σημαίνει την θεϊκή πράξη της τέλειας δημιουργίας χωρίς τη χρησιμοποίηση προϋπάρχουσας ύλης, το να καλέσει κάποιος να υπάρξει εκείνο που δεν υπήρχε πριν.
«Δια πίστεως εννοούμεν ότι οι αιώνες εκτίσθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα δεν έγειναν εκ φαινομένων» (Εβρ.ια:3).
Ο Μωυσής που έγραψε το βιβλίο της Γένεσης εκπαιδεύτηκε για να γίνει Φαραώ και διδάχτηκε την επιστήμη της Αιγύπτου. Οι αρχαιολόγοι έκαναν ανασκαφές και συγκέντρωσαν τα όσα ο Μωυσής διάβασε και μελέτησε. Ο Μωυσής, στην εποχή του, διδάχτηκε την παρατραβηγμένη θεωρία του ότι η γη προήλθε από ένα αυγό. Ωστόσο ο Μωυσής δεν αναφέρει το αυγό, αλλά ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Μελέτησε ακόμα τη θεωρία της εξέλιξης.
Οι Αιγύπτιοι δίδασκαν ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τα μικρά άσπρα σκουλήκια που βρισκόταν στην λάσπη και την ίλη του ποταμού μετά την ετήσια πλημμύρα του Νείλου. Αυτή η ιδέα μπορεί να προήλθε από την παρατήρηση της κάμπιας που μεταμορφώνεται σε πεταλούδα. Η θεωρία της εξέλιξης των αρχαίων Αιγυπτίων δεν απέχει πολύ από τις σημερινές. Όμως, ο Μωυσής δεν αναφέρει τίποτα απ’ όλα αυτά στα γραφτά του. Η Βίβλος δεν εκφράζει το επιστημονικό υπόβαθρο της εποχής που γράφτηκε. Προφυλάχτηκε από λάθη από το Πνεύμα του Θεού.
Η Γένεση είναι το βιβλίο των αρχών. Αν προσπαθήσουμε να πάμε προς τα πίσω, πριν την αρχή, θα έχουμε μόνο το Θεό. Δεν έχει αρχή γιατί είναι Αιώνιος! Πριν από την δημιουργία υπήρχε μόνο ο Θεός κι η αιωνιότητα και στο τέλος όλων των πραγμάτων θα υπάρχει μόνο ο Θεός κι η αιωνιότητα, κι εμείς πρέπει ν’ αποφασίσουμε που θα βρεθούμε να περάσουμε την αιωνιότητα.
Η διάρκεια της αιωνιότητας μπορεί να γίνει ευκολότερα αντιληπτή μ’ αυτόν τον τρόπο: Αν ολόκληρη η γη ήταν μια γιγάντια μπάλα από ανοξείδωτο ατσάλι κι ένα μικρό πουλάκι ερχόταν κάθε χίλια χρόνια και απλά την άγγιζε με την φτερούγα του, όταν αυτή η γιγάντια μπάλα θα είχε τελείως λιώσει και τίποτα δεν θα είχε απομείνει, τότε η αιωνιότητα θα είχε μόλις αρχίσει!
