Πράξεις ιβ:1-19
Κατ' εκείνον δε τον καιρόν επεχείρησεν Ηρώδης ο βασιλεύς να κακοποιήση τινάς από της εκκλησίας. Εφόνευσε δε διά μαχαίρας Ιάκωβον τον αδελφόν του Ιωάννου. Και ιδών ότι ήτο αρεστόν εις τους Ιουδαίους, προσέθεσε να συλλάβη και τον Πέτρον· ήσαν δε αι ημέραι των αζύμων· τον οποίον και πιάσας έβαλεν εις φυλακήν, παραδώσας αυτόν εις τέσσαρας τετράδας στρατιωτών διά να φυλάττωσιν αυτόν, θέλων μετά το πάσχα να παραστήση αυτόν εις τον λαόν.
Ο μεν λοιπόν Πέτρος εφυλάττετο εν τη φυλακή· εγίνετο δε υπό της εκκλησίας ακατάπαυστος προσευχή προς τον Θεόν υπέρ αυτού. Ότε δε έμελλεν ο Ηρώδης να παραστήση αυτόν, την νύκτα εκείνην ο Πέτρος εκοιμάτο μεταξύ δύο στρατιωτών δεδεμένος με δύο αλύσεις, και φύλακες έμπροσθεν της θύρας εφύλαττον το δεσμωτήριον. Και ιδού, άγγελος Κυρίου ήλθεν εξαίφνης και φως έλαμψεν εν τω οικήματι· κτυπήσας δε την πλευράν του Πέτρου εξύπνησεν αυτόν, λέγων· Σηκώθητι ταχέως. Και έπεσον αι αλύσεις αυτού εκ των χειρών. Και είπεν ο άγγελος προς αυτόν· Περιζώσθητι και υπόδησον τα σανδάλια σου. Και έκαμεν ούτω. Και λέγει προς αυτόν· Φόρεσον το ιμάτιόν σου και ακολούθει μοι. Και εξελθών ηκολούθει αυτόν, και δεν ήξευρεν ότι το γινόμενον διά του αγγέλου ήτο αληθινόν, αλλ' ενόμιζεν ότι βλέπει όραμα. Αφού δε επέρασαν πρώτην και δευτέραν φρουράν, ήλθον εις την πύλην την σιδηράν την φέρουσαν εις την πόλιν, ήτις αφ' εαυτής ηνοίχθη εις αυτούς, και εξελθόντες διεπέρασαν οδόν μίαν, και ευθύς ο άγγελος ανεχώρησεν απ' αυτού. Και ο Πέτρος συνελθών εις εαυτόν, είπε· Τώρα γνωρίζω αληθώς ότι Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελον αυτού και με ηλευθέρωσεν εκ της χειρός του Ηρώδου και όλης της ελπίδος του λαού των Ιουδαίων. Και αφού εσκέφθη, ήλθεν εις την οικίαν Μαρίας της μητρός του Ιωάννου του επονομαζομένου Μάρκου, όπου ήσαν ικανοί συνηθροισμένοι και προσευχόμενοι. Ότε δε ο Πέτρος έκρουσε την θύραν του προαυλίου, προσήλθε θεράπαινα ονομαζομένη Ρόδη, διά να ακούση, και γνωρίσασα την φωνήν του Πέτρου από της χαράς δεν ήνοιξε την πύλην, αλλ' έτρεξε και απήγγειλεν ότι ο Πέτρος ίσταται έμπροσθεν της πύλης. Οι δε είπον προς αυτήν· Παραφρονείς. Εκείνη όμως διϊσχυρίζετο ότι ούτως έχει. Οι δε έλεγον· Ο άγγελος αυτού είναι. Ο δε Πέτρος επέμενε κρούων. Και ανοίξαντες είδον αυτόν και εξεπλάγησαν. Και σείσας εις αυτούς την χείρα διά να σιωπήσωσι, διηγήθη προς αυτούς πως ο Κύριος εξήγαγεν αυτόν εκ της φυλακής, και είπεν· Απαγγείλατε ταύτα προς τον Ιάκωβον και τους αδελφούς. Και εξελθών υπήγεν εις άλλον τόπον. Αφού δε εξημέρωσεν, ήτο ταραχή ουκ ολίγη μεταξύ των στρατιωτών τι άρα έγεινεν ο Πέτρος. Ο δε Ηρώδης, αφού εζήτησεν αυτόν και δεν εύρεν, ανακρίνας τους φύλακας προσέταξε να θανατωθώσι, και καταβάς από της Ιουδαίας εις την Καισάρειαν, διέτριβεν εκεί.
Την τελευταία στιγμή, ένα προσφιλές σχέδιο του βασιλιά Ηρώδη, ανατρέπεται.
Είχε σκοτώσει τον Ιάκωβο κι ήταν η σειρά του Πέτρου.
Εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας στη φυλακή.
Ο Ηρώδης, ξέχασε ανοιχτή την πόρτα του ουρανού, την πόρτα των αγγέλων.
Μαζί βγήκαν απ' τη φυλακή ο άγγελος και ο ψαράς.
Ξαφνικά όμως, ο Πέτρος έμεινε μόνος του!
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ; (κοντά απ' το Χριστιανό;)
Διάφοροι λόγοι μπορεί να γίνουν αιτία να χωρίσουν οι δρόμοι.
Το σταυροδρόμι της αμαρτίας
Κάποια προσφιλής αμαρτία που δεν μπορεί ν' αφήσει ο Χριστιανός.
Κάποιο αμφίβολης ηθικής συμφέρον ή συμπεριφορά.
Κάτι που δεν μπορεί να πει ΟΧΙ.
Τότε, ο άγγελος αρχίζει ν' απομακρύνεται απ' το Χριστιανό.
Δεν παύει να είναι παιδί του Θεού, αγγέλους δεν έχει συντροφιά.
Η ζωή του γίνεται όλο και πιο φτωχιά.
Αυτό συμβαίνει, όταν απομακρύνονται απ' τη ζωή μας, οι επιδράσεις του ουρανού, που μας δόθηκαν με προϋποθέσεις.
Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχουν επιδράσεις.
Πρόσεχε την ατμόσφαιρα της ζωής σου!
Αν διαθέτεις τον κατάλληλο χώρο που μπορεί να σ' επισκεφθεί ο Θεός!
Ανάγκη διαπαιδαγώγησης
Ο Χριστιανός φοιτά σε σχολείο.
Οι άγγελοι δεν μπορεί να είναι οι μόνοι δάσκαλοι.
Το υπερφυσικό δεν μπορεί να είναι αποκλειστικός συντελεστής στη ζωή μας.
Διαφορετικά γινόμαστε μαλθακοί, άβουλοι, μοιρολάτρες Χριστιανοί, άχρηστοι για το έργο.
Ο Θεός έχει διανείμει τα καθήκοντα της ζωής σοφά. 'Αλλα έχει αναθέσει σε αγγέλους, άλλα πρέπει να τα κάνουμε εμείς.
Ο Πέτρος δεν μπορούσε ν' ανοίξει τις σιδερένιες πόρτες, είχε το κλειδί ο άγγελος.
Μπορούσε όμως να περπατήσει μόνος του στο δρόμο.
Ο άγγελος δεν έφυγε, απλά έγινε αόρατος.
Για ν' αναπτύξει ο χριστιανός ένα ώριμο χαρακτήρα.
Να μην στηρίζεται στις αισθήσεις του
Να μην ακουμπάει στα βλεπόμενα
Αλλά να έχει την ελπίδα του στις υποσχέσεις του Πατέρα.
Τα θαύματα δεν μπορεί να είναι καθημερινό διαιτολόγιο στη ζωή του Χριστιανού, γιατί έτσι, δεν μπορεί ν' αναπτύξει ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα του.
Ο Ισραήλ στην έρημο: η θάλασσα, τα ρούχα, τα παπούτσια, το ψωμί, το νερό!
Όταν μπήκαν στη Χαναάν, όλα σταμάτησαν. Τώρα έπρεπε να οργώσουν και να σπείρουν.
Ο Θεός αφήνει τους αγγέλους Του δίπλα στα παιδιά Του, όσο η παρουσία τους δεν είναι επικίνδυνη.
Ο Θεός είχε για τον ψαρά ένα θαυμαστό έργο. Αν όμως ο άγγελος του άνοιγε όλες τις πόρτες, θα διαφθειρόταν ο χαρακτήρας του ψαρά και θα καταστρεφόταν οι ωραιότερες δυνατότητες της ζωής του κι ο Θεός αγαπούσε τον ψαρά!
Αλλαγή φρουράς.
Όταν χώρισαν, ο Πέτρος πήγε στην εκκλησία, στους αδελφούς του.
Ίσως ο άγγελος να ήθελε να συνεχίσει να υπηρετεί αυτό τον άνθρωπο που τόσο αγαπούσε ο Θεός.
Όμως, αυτή την τιμή, ο Θεός την έχει φυλάξει για άλλους, για την ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΕΜΕΙΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ 'ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ !!
