H ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ (ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ) ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ
ΑΙΓΥΠΤΟ
Α. Ο ΙΩΣΗΦ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ
Απ’ τους δώδεκα γιους του Ιακώβ, ο Ιωσήφ
ήταν ο αγαπημένος του. Πιθανότατα έμοιαζε στη Ραχήλ, που είχε πεθάνει και σα
δείγμα της αγάπης του, ο Ιακώβ, έδωσε απερίσκεπτα στον Ιωσήφ ένα πανωφόρι με
πολλά χρώματα, στα οποία σύντομα προστέθηκε το χρώμα του αίματος. Ο Ιωσήφ
έβλεπε όνειρα ότι τα αδέλφια του τον προσκυνούσαν κι όταν τους μίλησε γι’ αυτά,
τον μίσησαν ακόμη περισσότερο. Μια μέρα που ο Ιωσήφ πήγε να δει τι κάνουν οι
αδελφοί του, αυτοί συνωμότησαν να τον σκοτώσουν, ενώ τον έβλεπαν να έρχεται. Ο
Ιούδας τους έπεισε να τον πουλήσουν σ’ ένα καραβάνι Ισμαηλιτών για είκοσι
αργύρια, έβαψαν τον χιτώνα του στο αίμα ενός ζώου κι είπαν στον πατέρα τους ότι
τον κατασπάραξε άγριο θηρίο.
Αντί ν’ αρχίσει να παραπονιέται για την
τύχη του ή να εξουθενώσει τον εαυτό του απ’ την αυτολύπηση, ο Ιωσήφ αποφασίζει
να αντιμετωπίσει με θάρρος την κατάσταση. Αφού θα είναι σκλάβος στην Αίγυπτο,
τότε θα προσπαθήσει να γίνει ο καλύτερος σκλάβος, όσο αυτό είναι δυνατόν. Τον
πούλησαν στο σπίτι του Πετεφρή κι ευλογία και πλούτη ήρθαν σ’ αυτό το σπίτι,
χάρη στον Ιωσήφ. Σύντομα όμως, ο Ιωσήφ, βρέθηκε σε πειρασμό, που δεν ήταν
συνηθισμένος. Ο Ιωσήφ ήταν πιστός στον κύριο που τον είχε αγοράσει και τον είχε
βάλει επιστάτη πάνω σ’ όλα του τα υπάρχοντα, αλλά δεν ήταν αυτή η πίστη στον
Πετεφρή, ούτε ο φόβος της οργής του, αν ενέδιδε και τον ανακάλυπταν, που
απέτρεπαν τον Ιωσήφ στο να ενδώσει στον πειρασμό αυτό. Ήταν η πίστη του στο Θεό
και στη συνείδησή του. Ο Ιωσήφ κέρδισε τη μάχη του, επειδή μπόρεσε να προφέρει
τη δυσκολότερη λέξη που υπάρχει, σ’ όλες τις γλώσσες, στα Εβραϊκά, τα Αγγλικά ή
τα Ισπανικά - το «ΟΧΙ!».
Β. Ο ΙΩΣΗΦ ΡΙΧΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
Η γυναίκα του Πετεφρή είπε ψέματα, στον
άντρα της ότι ο Ιωσήφ προσπάθησε να την αποπλανήσει κι αμέσως τον έριξαν στη
φυλακή. Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ένιωθε ο Ιωσήφ στη φυλακή, εκείνο το
πρώτο βράδυ. Χωρίς αμφιβολία, κάποια φωνή θα του έλεγε πως είχε φερθεί ανόητα.
«Αν είχες ενδώσει στον πειρασμό, θα βρισκόσουνα τώρα στην άνεση και την
ασφάλειά σου, αντί γι’ αυτή την βρωμερή φυλακή»! Στοιχίζει να είσαι καλός. Όμως η Βίβλος μας
λέει:
«Και έμενεν εκεί εν τη οχυρά φυλακή. Αλλ’ ο Κύριος ήτο μετά του Ιωσήφ»,
Γέν. λθ:20-21. Ο Θεός είναι μαζί με
όλους αυτούς που υπακούνε Αυτόν και τη συνείδησή τους.
Πολύ σύντομα ο Ιωσήφ κέρδισε την
εμπιστοσύνη του αρχιδεσμοφύλακα και των συγκρατούμενων του. Αντί να γκρινιάζει
για την τύχη του, αποφάσισε να κάνει το καλύτερο που μπορούσε, για την
περίσταση, και να βοηθήσει τους άλλους φυλακισμένους. Τελικά, τον ελευθέρωσαν
απ’ τη φυλακή, χάρη στην ικανότητα που είχε απ’ το Θεό να εξηγεί τα όνειρα. Ο
Φαραώ είχε δει ένα όνειρο που κανείς δε μπορούσε να εξηγήσει. Ένας πρώην
φυλακισμένος που είχε επανέλθει στην υπηρεσία του κάλεσε τον Ιωσήφ απ’ τη
φυλακή. Το όνειρο μιλούσε για επτά χρόνια αφθονίας που θα ακολουθούνταν από
άλλα επτά χρόνια πείνας. Χάρη στην ικανότητά του αυτή, ο Φαραώ διόρισε τον
Ιωσήφ γενικό υπεύθυνο για τα τρόφιμα σ’ όλη την Αίγυπτο, για να φροντίσει να
εξασφαλίσει τροφή για τα επτά χρόνια της ξηρασίας που θα έρχονταν. Ο Ιωσήφ, σ’
αυτή την περίσταση, πέρασε με επιτυχία τη δοκιμασία της ευημερίας. Δεν έγινε
εγωιστής κι υπερήφανος, αλλά παρέμεινε ο ίδιος καλόκαρδος Ιωσήφ που ήταν πάντα.
Γ. Ο ΙΩΣΗΦ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ
Ο Ιωσήφ ποτέ δεν ξέχασε την οικογένειά του
και το πατρικό του σπίτι κι όταν βάρυνε η πείνα και οι αδελφοί του αναγκάστηκαν
να πάνε στην Αίγυπτο ν’ αγοράσουν τρόφιμα, ο Ιωσήφ τους συγχώρεσε, τους
αποκαλύφθηκε κι έκλαψε μαζί τους. Οι αδελφοί του τον προσκύνησαν κι έτσι
εκπληρώθηκαν τα όνειρα που τους έλεγε ο Ιωσήφ σαν παιδί. Ο Ιακώβ με όλους τους
δούλους του πήγε στην Αίγυπτο, όπου βρήκαν τροφή και προστασία κι αποτέλεσαν
ένα μεγάλο έθνος, το οποίο, κατά το πλήρωμα του χρόνου, σαν σπέρμα του Ιακώβ
επέστρεψε στη γη της Επαγγελίας.
Πριν να πεθάνει ο Ιακώβ ευλόγησε τους γιους
του κι έδωσε στον Ιούδα την μερίδα της ευλογίας του να προέλθει ο Μεσσίας μέσα
απ’ αυτόν. Ευλόγησε επίσης τον Εφραΐμ και το Μανασσή, τους γιους του Ιωσήφ, οι οποίοι
θεωρήθηκαν γιοι κι αυτοί του Ιακώβ και αποτέλεσαν κι οι δύο μεγάλες φυλές.
Δ. Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
Μετά το θάνατο του Ιωσήφ, ανέβηκε στο θρόνο
ένας νέος βασιλιάς, ο οποίος δεν γνώριζε τον Ιωσήφ κι ο οποίος δε συμπαθούσε
αυτή την παράξενη κοινότητα με τις ξένες τελετές και παραδόσεις που είχε
εγκατασταθεί στα περίχωρα, στα ανατολικά της Αιγύπτου.
Η ομάδα αυτή των ανθρώπων είχε αυξηθεί από
εβδομήντα ψυχές σε δυο, περίπου, εκατομμύρια. Ο νέος Φαραώ είδε με ανησυχία τη
γρήγορη αύξησή τους και φοβήθηκε ότι σε περίπτωση πολέμου, θα μπορούσαν να
συμμαχήσουν με τον εχθρό και να στραφούν ενάντια στο λαό του. Γι’ αυτό, κι η
ζωή τους μέρα με την ημέρα, γινόταν ολοένα και πιο πικρή, απ’ τη σκληρή
δουλεία. Όσο περισσότερο, όμως, υπόφεραν τόσο περισσότερο αυτός ο λαός «επληθύνετο και ενεδυναμούτο σφόδρα», Έξοδος,
α:20.
