Σε κάθε γύρισμα του χρόνου, οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε ευχές όπως «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ»,«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ».
Είναι βέβαιο, ότι απ' την πολύ χρήση έχει μείνει μια ανώδυνη συνήθεια, φράση ασήμαντη χωρίς ραχοκοκαλιά, γι' αυτούς που τη χρησιμοποιούν.
Όμως αν κοιτάξουμε λίγο βαθύτερα, θα δούμε ότι είναι μια έκφραση με νόημα, δεμένη μ' έναν απ' τους πολλούς ανικανοποίητους πόθους της ανθρώπινης ψυχής, μια έκφραση δίψας για μια τέτοια ζωή, σαν αυτή που περιγράφουμε στις ευχές μας, ζωή με πολλά και καλά χρόνια.
Αν όμως αποφασίσουμε να πάρουμε στα σοβαρά όλα όσα λέμε, αμέσως γεννιούνται τρία απαιτητικά ερωτήματα:
- Τι εννοούμε με τα πολλά και καλά χρόνια;
- Πώς τα φανταζόμαστε, πώς και από που τα περιμένουμε να έρθουν;
- Εμείς απ' τη δική μας τη μεριά τι κάνουμε; Ποια είναι η δική μας συμμετοχή γι' αυτά τα πολλά και καλά χρόνια;
Πρώτα απ' όλα τι εννοούμε. Εννοούμε να είμαστε καλά, να έχουμε υγεία, λεφτά και ειρήνη για να μπορούμε να ξοδεύουμε αυτά που φτιάχνουμε. Μ' άλλα λόγια, να μπορέσουμε ν' απολαύσουμε το πάνθεο των ειδώλων μας που στήσαμε ο καθένας στην ψυχή του με περισσή πλεονεξία και φιλαυτία.
Μην ψάξετε για κάτι άλλο, δεν υπάρχει. Αυτός είναι ολόκληρος ο κόσμος των αναζητήσεών μας και των απαιτήσεών μας. Εδώ, σ' αυτή την περιοχή βρίσκονται όλα μας τα καλοστημένα όνειρα. Μοναδικός μας στόχος, ο εαυτός μας, το άτομό μας, η βόλεψή μας.
Ο λόγος του Θεού που διαβάζουμε και πιστεύουμε δίνει όμορφες και ξεκάθαρες ερμηνείες και κατευθύνσεις:
Περιπατούσι οπίσω της ορέξεως της καρδίας αυτών..... (Ιερ.θ:14).
Πράττοντες τα θελήματα της σαρκός και των διαλογισμών.... (Εφεσ.β:3).
Εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού.... (Ησ.νγ:6).
Κανένα περιθώριο για το ζωντανό Θεό, την αγάπη Του, τη σοφία Του, τα δικαιώματά Του. Περιττή και άχρηστη η παρουσία Του, ξεπερασμένη στις μέρες μας. Μοναδική αξία του ανθρώπου των ημερών μας ο εαυτός του μέσα σ' ένα κόσμο στημένο στη λατρεία της επιθυμίας.
Υπάρχει ένα λαϊκό άσμα που λέει: «να μας έχει ο Θεός καλά πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε». Ο Θεός! Ποιος Θεός; Τι σημασία έχει ποιος Θεός; Άλλωστε δεν μιλάμε όλοι για τον ίδιο Θεό. Ο δικός σου Θεός, ο δικός μου Θεός, όπως τον εννοείς, όπως τον εννοώ.
Το μόνο που του ζητάμε είναι να μας έχει καλά, να περνάμε καλά. Να βολευόμαστε, να μη μας έρχονται ανάποδα. Θέλουμε ένα Θεό χωρίς απαιτήσεις, χωρίς υποχρεώσεις απ' το μέρος μας. Ένα Θεό ασπόνδυλο, να μας τροφοδοτεί αδιαμαρτύρητα με ηδονές, «να ξεφαντώνουμε».
Και προπαντός, όχι σεισμοί, όχι Τσουνάμι, όχι οικονομικές κρίσεις, όχι ΔΝΤ, όχι Τσερνομπίλ, όχι Φουκουσίμα, όχι AIDS. Αυτό ζητάμε, τίποτε άλλο.
Είναι σίγουρο πως θέλουμε το Θεό, όσοι τον θέλουμε, όσοι τον θυμόμαστε, για τον εαυτό μας, για να βολευόμαστε. Η υγεία μας, τα συμφέροντά μας, τα είδωλά μας, η προβολή μας.
Αυτοί που ασχολούνται με το AIDS το είπαν καθαρά: Μόνο ένας ερωτικός σύντροφος».
Αν είναι δυνατόν....! Στις μέρες μας! Στον αιώνα της απελευθέρωσης και της προόδου να ξαναγυρίσουμε πίσω.....; Ένας μόνο σύντροφος....; Κι εμείς πώς θα ξεφαντώνουμε;
Αν είναι δυνατόν....! Στις μέρες μας! Στον αιώνα της απελευθέρωσης και της προόδου να ξαναγυρίσουμε πίσω.....; Ένας μόνο σύντροφος....; Κι εμείς πώς θα ξεφαντώνουμε;
Οι άνθρωποι κοιτάζονται μεταξύ τους απορημένοι και τρομοκρατημένοι. Από που να φυλαχτούμε, προς τα που να κοιτάξουμε; Φόβοι ρημάζουν την ψυχή μας λεηλατούν την κάθε μας μέρα.
Αλλά μπορούμε να δούμε το θέμα και αλλιώς. Μιλάμε για πρόοδο. Ποια πρόοδο, που την είδατε; Γύρω απ' το μηδέν γυρίζουμε.
Παλιότερα τους πανουκλιασμένους τους πετούσαν στη θάλασσα και γλίτωναν. Με τις τερατόμορφες πόλεις που φτιάξαμε τις κεκορεσμένες σε πληθυσμό, η εξάπλωση των ιώσεων γίνεται με ασύλληπτες ταχύτητες. Σήμερα πώς να καθαρίσεις τον τόπο, αφού όπου κι αν απομονώσεις τα πτώματα, πάλι έξω απ' την πόρτα σου θα τα βρεις.
Παλιότερα τους πανουκλιασμένους τους πετούσαν στη θάλασσα και γλίτωναν. Με τις τερατόμορφες πόλεις που φτιάξαμε τις κεκορεσμένες σε πληθυσμό, η εξάπλωση των ιώσεων γίνεται με ασύλληπτες ταχύτητες. Σήμερα πώς να καθαρίσεις τον τόπο, αφού όπου κι αν απομονώσεις τα πτώματα, πάλι έξω απ' την πόρτα σου θα τα βρεις.
- Χρόνια πολλά!
Τέτοια χρόνια εννοείς;
Τα χρόνια που έρχονται δεν μπορεί να είναι καλλίτερα. Μόνο χειρότερα. Με μαθηματική ακρίβεια, ο κύκλος κλείνει μπροστά στα μάτια μας.
Το ποθητό, το πολυτραγουδισμένο μέλλον μας έρχεται γεμάτο τριγλυκερίδια... χοληστερίνη και γλουταμινικό μονονάτριο που βελτιώνει τις γεύσεις στα επεξεργασμένα τρόφιμα, αλλά είναι τοξικό για τον εγκέφαλο. Το θέμα είναι απλό, διαλέγεις και παίρνεις. Η με γεύσεις ή με εγκέφαλο.... Αν μπορείς βέβαια να διαλέξεις στις μέρες μας!
Το ποθητό, το πολυτραγουδισμένο μέλλον μας έρχεται γεμάτο τριγλυκερίδια... χοληστερίνη και γλουταμινικό μονονάτριο που βελτιώνει τις γεύσεις στα επεξεργασμένα τρόφιμα, αλλά είναι τοξικό για τον εγκέφαλο. Το θέμα είναι απλό, διαλέγεις και παίρνεις. Η με γεύσεις ή με εγκέφαλο.... Αν μπορείς βέβαια να διαλέξεις στις μέρες μας!
Όμως, παρόλα αυτά, ακόμα σφίγγουν τα χέρια οι άνθρωποι και χαμογελούν...... Χρόνια Πολλά.... χωρίς να μπορεί να πάει το μυαλό τους στο τι μας περιμένει σ' αυτά τα χρόνια που έρχονται.
Δεν είναι στόχος μας να ειρωνευτούμε την εποχή μας ή να μείνουμε σε στείρους σχολιασμούς του δράματος που βλέπουμε γύρω μας. Μήπως κι εμείς από κει μέσα δεν βγήκαμε; Έχουμε κάτι πιο σημαντικό και γνήσιο ν' ασχοληθούμε.
Η Ζ Ω Η.
Ναι, καλά διάβασες, η ΖΩΗ με κεφαλαία. Η μια, η μόνη, η πραγματική! Τελείως άλλος κόσμος. Χρόνια πολλά, χρόνια καλά, χρόνια πραγματικά
Η άλλη όψη: «όστις έχει τον Υιόν, έχει την ζωήν» (Α' Ιωαν.ε:12).
Αυτό σημαίνει ότι έξω απ' το Χριστό, χωρίς το Χριστό δεν έχεις ζωή και προσπαθείς να γεμίσεις το κενό με τα «χρόνια πολλά» χωρίς ποτέ να καταφέρεις τίποτα!
Μια τελείως άλλη περιοχή. Ζωή καθαρή, ζωή πλούσια, ζωή δικαιοσύνης, ζωή πλημμυρισμένη με το φως της αγάπης και της σοφίας του Θεού, ζωή σεβασμού στους Νόμους Του, ζωή αιώνια.
Πιστεύω να καταλαβαίνεις ότι δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτό που κρατάμε στα χέρια μας. Η ζωή είναι δώρο του ουρανού, της αγάπης του ζωντανού Θεού στον αμαρτωλό άνθρωπο που ταπεινώνεται και ζητάει έλεος και χάρη. Αυτή η ζωή είναι ένα πρόσωπο, ο αναστημένος Ιησούς Χριστός μέσα μας.
Όλα τ' άλλα, έξω απ' τον Ιησού είναι θάνατος. Θάνατος αργός, θάνατος καθημερινός, θάνατος ολοκληρωτικός, θάνατος αιώνιος, έστω κι αν εμείς προσπαθούμε ν' αποδιώξουμε την ιδέα του με τα πολλά και καλά χρόνια που ονειρευόμαστε.
Ο εγωισμός, η φιλαυτία του ανθρώπου γεννά το θάνατο, ενώ η μετάνοια και η συντριβή της καρδιάς ανοίγουν το δρόμο στην άφθονη ζωή, την πλούσια, τη μόνη πραγματική ζωή.
Έτσι, παύουν να έχουν σημασία τα πολλά ή τα λίγα χρόνια εδώ κάτω στη γη όταν αυτό που ζεις και απολαμβάνεις ήδη από τώρα, είναι αιώνια ζωή.