Ο θάνατος του Χριστού ήταν αντικαταστατικός (ΒΔ)

Ης.νγ:3-10 «Καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό των ανθρώπων· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας· και ως άνθρωπος από του οποίου αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν. Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη· ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον. Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών· η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν· και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν. Πάντες ημείς επλανήθημεν ως πρόβατα· εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού· και ο Κύριος έθεσεν επ' αυτόν την ανομίαν πάντων ημών. Αυτός ήτο κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού· εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του κείροντος αυτό άφωνον, ούτω δεν ήνοιξε το στόμα αυτού. Από καταθλίψεως και κρίσεως ανηρπάχθη· την δε γενεάν αυτού τις θέλει διηγηθή; διότι εσηκώθη από της γης των ζώντων· διά τας παραβάσεις του λαού μου ετραυματίσθη. Και ο τάφος αυτού διωρίσθη μετά των κακούργων· πλην εις τον θάνατον αυτού εστάθη μετά του πλουσίου· διότι δεν έκαμεν ανομίαν ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού. Αλλ' ο Κύριος ηθέλησε να βασανίση αυτόν· εταλαιπώρησεν αυτόν. Αφού όμως δώσης την ψυχήν αυτού προσφοράν περί αμαρτίας, θέλει ιδεί έκγονα, θέλει μακρύνει τας ημέρας αυτού, και το θέλημα του Κυρίου θέλει ευοδωθή εν τη χειρί αυτού».

 

Ο Χριστός μας πάνω στο σταυρό, όπως Τον περιγράφει ο προφήτης 700 περίπου χρόνια π.Χ. 

Αν σήμερα εμείς είμαστε καταφρονημένοι και απορριμμένοι από τον κόσμο, είναι γιατί θελήσαμε να βαδίσουμε το δρόμο που βάδισε και ο Κύριος μας. Όποιος αποφασίσει να ζήσει τη ζωή του Χριστού, θα απορριφτεί από τον κόσμο, κι αυτό γιατί ο κόσμος ανήκει στον πονηρό διάβολο. Άρα τα παιδιά του Θεού δεν έχουν θέση σ’ αυτό τον κόσμο, γι’ αυτό και ο Αβραάμ ήταν σε σκηνές!

Αυτά τα εδάφια, είναι παρηγοριά για τον καθένα που θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο, γιατί Αυτός κατεφρονήθη για εμάς, εβάσταξε τις ασθένειες και τις θλίψεις αντί για μας, εταλαιπωρήθη για τις δικές μας ανομίες….

Ματθ.κ:28 Καθώς ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθεί, αλλά δια να υπητετήσει και να δώσει την ζωή αυτού λύτρον αντί πολλών

Ο Χριστός μας έδωσε τη δική Του ζωή σαν λύτρα για όλους εμάς που πιστεύουμε αλλά και για καθένα που θα θελήσει να Τον ακολουθήσει, για να μας εξαγοράσει από την κρίση του Θεού.

Ιωάν.γ:14 Και καθώς ο Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθεί ο Υιός του ανθρώπου, δια να μη απολεσθεί πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον. Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μην απολεσθεί πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλε ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον δια να κρίνει τον κόσμον, αλλά δια να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού. Όστις πιστεύει εις αυτόν δεν κρίνεται όστις όμως δεν πιστεύει, είναι ήδη κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν εις το όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού. Και αύτη είναι η κρίσις ότι το φώς ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών.

Ο όφις είναι σύμβολο της αμαρτίας. Όταν ο λαός Ισραήλ μέσα στην έρημο κινδύνευσε από τα φλογερά φίδια που τους δάγκαναν και πέθαιναν, ο Θεός είπε στο Μωυσή να φτιάξει ένα χάλκινο όφι και να τον υψώσει σ’ ένα ξύλο. Όποιος ύψωνε τα μάτια προς τον υψωμένο χάλκινο όφι και είχε δαγκαθεί από φίδι δεν πέθαινε αλλά ζούσε!!!

Ακριβώς το ίδιο πράγμα ισχύει και σήμερα. Ο Χριστός δεν είχε αμαρτία, αλλά έγινε αμαρτία παίρνοντας τη δική μας πάνω Του και καρφώνοντάς την στο σταυρό. Έτσι,  δίνει σήμερα το δικαίωμα στον καθένα που θα Τον ατενίσει να μην πεθάνει από το δάγκαμα του όφι. - Πάλι εδώ βλέπουμε τον αντικαταστατικό θάνατο του Ιησού, ο Θεός έδωσε το Γιο Του για τον καθένα που θα πιστέψει σ’ Αυτόν.

Ρωμ.γ:23 Επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού δικαι- ούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού, δια της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού, τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως δια της πίστεως, εν τω αίματι αυτού πρός φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού, δια την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, δια της μακροθυμίας του Θεού πρός φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ δια να είναι αυτός δίκαιος, και να δικαιώνει τον πιστεύοντα εις τον Ιησού. 

Αυτό το εδάφιο αποστομώνει τους αυτοδικαιούμενους, με τις καλές τους πράξεις. Δεν σώζονται μ’ αυτό τον τρόπο γιατί λέει ότι πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού.

Ο Θεός θέλει να έχουμε τη δόξα Του την οποία στερηθήκαμε εξ αιτίας της αμαρτίας, και η οποία επανακτάται ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ Αυτού ΔΩΡΕΑΝ.

Ο Κύριος Ιησούς μας απολύτρωσε, μας εξαγόρασε έτσι ώστε να μην ανήκουμε πλέον στους εαυτούς μας αλλά σ’ Αυτόν.

Α΄Κορ.ε:7 Καθαρίσθητε λοιπόν από της παλαιάς ζύμης, δια να είσθαι νέον φύραμα, καθώς είσθαι άζυμοι, διότι το πάσχα ημών εθυσιάσθει υπέρ ημών ο Χριστός.

Ο Κύριος θυσιάστηκε για εμάς και όχι για τον Εαυτό Του! Σήμερα ο διάβολος με διάφορους τρόπους προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι ο Χριστός πέθανε για δικές Του αμαρτίες.

Α΄Κορ.ιε:3 Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο το οποίον και παρέ- λαβον, ότι ο Χριστός απέθανε δια τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς.

Ας μην αφήσουμε ποτέ το διάβολο να σβήσει μέσα από το νου μας αυτό το οποίο και ο απόστολος Παύλος παρέλαβε: Ότι ο Χριστός πέθανε για τις δικές μας αμαρτίες και ότι τώρα ανήκουμε σ’ Αυτόν γιατί μας έχει αγοράσει.

Ότι κι αν είμαστε ή ότι κι αν ο Θεός μας έχει δώσει το χρωστάμε σ’ Αυτόν. Έτσι δεν μπορεί να υπάρξει υπερηφάνεια και να χάσουμε τη σωτηρία μας.

Γαλ.β:20 Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην ζώ δε ουχί πλέον εγώ, αλλ’ ο Χριστός ζεί εν εμοί καθ’ ό δε τώρα ζώ εν σαρκί, ζώ εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε, και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.

Όταν ο πιστός καταλάβει την εξαγορά από την αμαρτία, σταυρώνεται μαζί με το Χριστό. Σταυρώνει τη σάρκα, τον παλιό σαρκικό εαυτό που είχε μάθει να ζει στην αμαρτία. Και δεν ζει πλέον με τις δικές του επιθυμίες και τα δικά του θέλω, δεν κάνει πλέον ότι θέλει αυτός και όπως το θέλει, αλλά ΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ!!! Ας μην πηγαίνουμε κρυφά στο σταυρό, να ξεσταυρώνουμε τη σάρκα μας και να κάνουμε πράγματα που δεν πρέπει.

Εφεσ.β:13 Τώρα όμως δια του Ιησού Χριστού, σείς οι ποτέ όντες μακράν, εγεί- νετε πλησίον, δια του αίματος του Χριστού Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο έν, και έλυσε το μεσάτοιχον του φραγμού, καταργήσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού, τον νόμον των εντολών των εν τοις διατάγμασι, δια να κτίσει εις εαυτόν τους δύο εις ένα νέον άνθρωπον, φέρων ειρήνην και να συνδιαλλάξει αμφοτέρους εις εν σώμα πρός τον Θεόν δια του σταυρού, θανατώσας δι'αυτού την έχθραν. Και ελθών εκήρυξε ευαγγέλιον ειρήνης εις εσάς τους μακράν, και εις τους πλησίον.

Μονάχα δια του αίματος του Χριστού, εμείς που βρισκόμασταν χιλιόμετρα μακριά από το Θεό, πλησιάσαμε Αυτόν που γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού - που χώριζε στο ναό τα έθνη από τους Ισραηλίτες - και έτσι έκανε τα δύο ένα. Όλοι τώρα δια της πίστεως είμαστε παιδιά του Αβραάμ όχι κατά σάρκα αλλά κατά το πνεύμα.

Ματθ.κς:27-28 Και λαβών το ποτήριον, και ευχαριστήσας, έδωκεν εις αυτούς, λέγων, Πίετε εξ αυτού πάντες διότι τούτο είναι το αίμα μου το της καινής διαθήκης, το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.

Να ποιός είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας! Όμως ο διάβολος για να μπορέσει να καταστρέψει τον άνθρωπο κάνει ότι μπορεί να του πάρει το βλέμμα από τη θυσία στον σταυρό του Γολγοθά, από το αίμα του Ιησού και να τον στρέψει σ’ οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εκτός απ’ Αυτό δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν (Πράξ.δ:12).

Πράξ.κ:28 Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς, και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Αγιον σας έθεσεν επισκόπους, δια να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του θεού, την οποίαν απέκτησε δια του ιδίου αυτού αίματος.

Ο Θεός μας απέκτησε δια του αίματος της θυσίας, κι από την στιγμή που δεχόμαστε αυτή τη θυσία, ο Θεός μας καταλογίζει παιδιά Του.

Αριθ.α:1,2 Ο Θεός αρίθμησε το λαό Του όταν έφυγαν από την Αίγυπτο, γιατί προηγήθηκε το Πάσχα, η θυσία του Αρνίου.

Ρωμ.ε:9 πολλώ μάλλον λοιπόν, αφού εδικαιώθημεν δια του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι’ αυτού.

Δικαιωθήκαμε απέναντι στο Θεό με το αίμα του Ιησού Χριστού, και δι’ αυτού θα φτάσουμε μέχρι το τέλος του δρόμου. Σήμερα, αυτή η αλήθεια σκανδαλίζει ολόκληρη την ορθόδοξη και την καθολική εκκλησία που διδάσκουν δικαίωση δια των έργων.

Στην Π.Δ. όταν θέλανε να κάνουν διαθήκη (καράθ χαμπερίθ = να κόψουν διαθήκη) παίρνανε ζώα, τα χώριζαν στα δύο και περνούσαν από ανάμεσα, πράγμα που σήμαινε ότι όποιος δεν κάνει το μέρος του σ’ αυτή τη διαθήκη θα γινόταν σαν αυτό το ζώο. Έτσι, ο Θεός όταν έκανε διαθήκη με τον άνθρωπο είναι σαν να έλεγε ότι όποιος δεν δεχτεί αυτή τη θυσία, θα έχει τον ίδιο θάνατο, και δεν εννοούσε το σταυρό τα καρφιά και το ακάνθινο στεφάνι, αλλά την αιώνια καταδίκη (ας παρέλθει το ποτήριον τούτο...)

Κολ.α:19,20 Διότι εν αυτώ ηυδόκησεν ο Πατήρ να κατοίκηση πάν το πλήρωμα, και δι’ αυτού να συνδιαλλάξη τα πάντα πρός εαυτόν, ειρηνοποιήσας δια του αίματος του σταυρού αυτού, δι’ αυτού, είτε τα επί της γης, είτε τα εν τοις ουρανοίς.

Ίσως για πολλούς αυτά τα εδάφια να θεωρούνται γνωστά, απλά, βασικοί κανόνες της πίστης μας. Όμως, καλά είναι να τα επαναλαμβάνουμε για να μην πέσουμε σε παγίδες. Αυτά είναι τα θεμέλια της πίστης μας που πατάμε.

Όταν έχεις ένα παλιό μαργαριτάρι και ένα νέο μαργαριτάρι, η αξία του παλιού δεν αλλάζει! Η διαφορά είναι ότι το ένα το έχεις πολύ καιρό και το άλλο μόλις το απόκτησες. Χαίρεσαι και για τα δύο και δεν θέλεις να χάσεις κανένα. Έτσι ακριβώς είναι και οι αλήθειες του λόγου του Θεού, πρέπει να εκτιμούμε την αξία τους και να τις κρατάμε σαν ακριβούς θησαυρούς μέσα στην καρδιά μας.

Γι’ αυτό ο διάβολος, ο αιώνιος εχθρός της ψυχής μας προσπαθεί να μας κάνει να πιστεύουμε στο Βούδα, στο Μωάμεθ, στον Κομφούκιο, στο Δία, στην Αφροδίτη, στον..., στην.... γιατί απλούστατα όλοι αυτοί δεν μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο. Κι αν δει ότι δεν τα καταφέρνει, τότε θα προσπαθήσει να μην είναι στραμμένη όλη η προσοχή σου στο πρόσωπο του Ιησού όπως ζητάει ο λόγος του Θεού, αλλά να μοιράζεις την λατρεία σου και σε άλλα πρόσωπα γινόμενος φυσικά ειδωλολάτρης!!! Όμως ο Χριστός είπε Iωάν.ιβ:32 και εγώ εάν υφωθώ εκ της γής, θέλω ελκύσει πάντας πρός εμαυτόν. Άρα, όταν ο άνθρωπος υψώνει άλλους ανθρώπους, αυτοκαταστρέφεται!

Ο Κύριος Ιησούς είναι ο μόνος που είχε την δύναμη και την εξουσία να πει: «Εγώ είμαι το φώς του κόσμου», «Εγώ είμαι η αλήθεια», «Εγώ είμαι η οδός», «Εγώ είμαι η ζωή», «Εγώ είμαι η θύρα των προβάτων», «Ουδείς έρχεται πρός τον Πατέρα ειμή δι'εμού» (Ιωάν.ιδ:6 & ς:35,48-58).

Και δεν είπε αυτά τα λόγια εγωιστικά, αλλά επειδή μας αγαπάει και ξέρει ότι μόνο Αυτός μπορεί να σώσει, τα διακήρυξε για να μην πλανηθεί ο άνθρωπος, όπως δυστυχώς έγινε!

Α' Πέτρ.α:18 εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών δια φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά δια του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου' όστις ήτο μεν προωρισμένος πρό καταβολής κόσμου, εφανερώθη δε εν τοις εσχάτοις καιροίς δια σάς

Άρα, όπως μας λέει εδώ ο απόστολος Πέτρος, η πατροπαράδοτη διαγωγή μας ήταν μάταιη γιατί απλούστατα δεν μας άλλαξε τίποτα από τον παλιό κακό εαυτό μας, αλλά και δεν μπορούσε να μας σώσει γιατί ότι είχε ήταν φθαρτό (έργα).

Μόνο όταν ο άνθρωπος πλησιάσει και γνωρίσει το Χριστό, μόνο τότε καταλαβαίνει τι κουβαλούσε πριν μέσα του - μίσος, ζήλεια, κακία, έριδα, ειδωλολατρία, μοιχείες, πορνείες.

Η σωτηρία δεν πληρώνεται, είναι δώρο Θεού!!! Ποιός είναι αυτός που μπορεί να εκτιμήσει το αίμα της θυσίας του Χριστού και να δώσει το αντίτιμο για να σωθεί;

Α’ Ιωάν.α:7 Εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ'αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας

Αν δεν περπατάς στο φώς του Χριστού, φεύγεις από την κοινωνία των αδελφών και το πιο πιθανόν είναι να έρθεις ενάντια σ’ αυτήν.

Αν μένεις στο φώς, βαδίζεις σύμφωνα με το φώς, και έχεις αγάπη και κοινωνία με τους αδελφούς, τότε το αίμα του Ιησού Χριστού σε καθαρίζει από κάθε αμαρτία.

Είναι θαυμαστή αυτή η αλήθεια! Όταν έχω κοινωνία αγάπης με τα’ αδέλφια μου, το αίμα του Χριστού με καθαρίζει!! Αυτό είναι το Πνεύμα του Χριστού, το Πνεύμα της αγάπης. Να αγαπάμε, να φροντίζουμε και να σκεπάζουμε ο ένας τον άλλο.

Αποκ.α:5 και από του Ιησού Χριστού, όστις είναι ο μάρτυς ο πιστός, ο πρωτότοκος εκ των νεκρών, και ο άρχων των βασιλέων της γής εις τον αγαπήσαντα ημάς, και λούσαντα ημάς από των αμαρτιών ημών με το αίμα αυτού

Αποκ.ζ:14 Και είπα πρός αυτόν, Κύριε, συ εξεύρεις. Και είπε πρός εμέ, Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης και έπλυναν τας στολάς αυτών, και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου

Αφήνουμε το αίμα του Αρνίου να λευκάνει και να πλύνει τη στολή μας; Αφήνουμε τον Κύριο να το κάνει αυτό κάθε μέρα; Να είναι καθαρή η ζωή μας κάθε μέρα; Ταπεινωνόμαστε κάθε φορά που ο διάβολος θα πειράξει κάπου και θα πέσουμε να ζητήσουμε συγχώρεση και να αναγνωρίσουμε ότι δεν είμαστε τίποτα, κι ότι Εκείνος είναι το πάν; 'Η μήπως μας κυριεύει ο εγωισμός και η υπερηφάνεια και ξεχνάμε τις αμαρτίες μας, και τις καλύπτουμε, και έτσι μένουν και μένουν...

Ο Χριστός καλύπτει κάθε αμαρτία που εξομολογείται και η καρδιά ζητάει συγχώρεση !

Ησ.α:18 Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος εάν αι αμαρτίαι σας είναι ως το πορφυρούν, θέλουσι γείνει λευκαί ως χιών εάν είναι ερυθραί ως κόκκινον, θέλουσι γείνει ως λευκόν μαλλίον

Ψαλμ.να:7 Ράντισόν με με ύσσωπον, και θέλω είσθαι καθαρός πλύνον με, και θέλω είσθαι λευκότερος χιώνος

Ο ύσσωπος είναι καλαμοειδές φυτό, αρωματικό (σαν ρίγανη), φαρμακευτικό, και είναι θάμνος που δεν ξεπερνάει το 1,50 μ. και γι’ αυτό συμβολίζει το Χριστό που ήταν ταπεινός. Οι ραντισμοί που ήταν μέρος των Ιουδαϊκών τελετών, γινόταν με δέσμες υσσώπου που τις βάπτιζαν σε αίμα ή σε νερό ανάλογα.(Εξ.ιβ:22,  Λευιτ.ιδ:4,  Εβρ.θ:19,  Ψαλμ.να:7).

Όποιος μπει από τη «θύρα» μέσα στην εκκλησία του Ιησού Χριστού, θα πρέπει να δεχτεί δια πίστεως το αίμα της θυσίας του Ιησού Χριστού για να καθαρισθούν οι αμαστίες του.

Ο απόστολος Παύλος πάντοτε θυμόταν και έλεγε: 'Εγώ είμαι ο πρώτος των αμαρτωλών' και όχι των αποστόλων. Και αυτό είναι αποτέλεσμα της συνεχούς ενθύμησης μέσα στον άνθρωπο -ό,τι και να είναι, όπως και αν τον χρησιμοποιεί ο Θεός - του έργου που ο Χριστός έχει κάνει μέσα στην καρδιά του.

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ το έργο της σωτηρίας του Χριστού και φυσιωθούμε με άλλα πράγματα. Ας μην ξεχάσουμε πού πατάμε και τί έγινε για να είμαστε εδώ που είμαστε! Όποιος το ξεχάσει, αμέσως χάνει τη σωστή όραση και δεν μπορεί να δει με ανοικτό πνεύμα το λόγο του Θεού.

Όταν ανά πάσα στιγμή ξέρουμε και αναγνωρίζουμε ότι η δική μας αμαρτία έχει σκεπαστεί με το αίμα του Ιησού Χριστού και όχι με δικά μας έργα, τότε δεν μπορούμε να κρίνουμε και να κατακρίνουμε άλλους.