Πνευματική υγεία

Το πιο συνηθισμένο ερώτημα που απευθύνουμε στους γνωστούς και φίλους μας όταν τους συναντούμε είναι: - Πώς είσθε; Και η στερεότυπη απάντηση που παίρνουμε σ' αυτό το τυπικό μας ερώτημα είναι: - Πολύ καλά, ευχαριστώ!

Εννοούμε φυσικά τη σωματική μας υγεία. Τι να συμβαίνει άραγε με την πνευματική μας υγεία;

Αν ρωτούσε ο ένας τον άλλο: "πώς είσαι σήμερα πνευματικά;", ποια θα ήταν η απάντησή μας; Όχι πώς φαίνεται ότι είσαι, αλλά πώς είσαι στην πραγματικότητα;

Ο προφήτης Ησαΐας έκαμε αυτή τη διάγνωση για το λαό της εποχής του:

"Όλη η κεφαλή είναι άρρωστη και όλη η καρδία κεχαυνωμένη· από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης, αλλά τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα" (α:5, 6).

Η διάγνωση αυτή έχει γενική εφαρμογή. Σαν σύνολο, η ανθρώπινη κοινωνία και σαν άτομο, ο καθένας άνθρωπος πάσχει. Και πάσχει σε όλο τον πνευματικό του οργανισμό. Αν μας υπέβαλλαν σε έναν έλεγχο, σε ένα τσεκάπ!

Στο Μάρκ.ε:25-34 το Ευαγγέλιο μας παρουσιάζει μια ταλαιπωρημένη άρρωστη, που βρήκε την υγεία της γιατί ήλθε σε επαφή με το Χριστό. Το θαύμα εκείνο, αποτελεί μια ζωντανή παραβολή του ακόμη μεγαλυτέρου θαύματος, που επιτελεί ο Χριστός, στην ψυχή που έρχεται σε επαφή μαζί Του.

1. Μια ύπαρξη με χαμένη υγεία

Γυνή τις έχουσα ρύσιν αίματος, δώδεκα έτη, και πολλά παθούσα υπό πολλών ιατρών...

Δώδεκα ολόκληρα χρόνια! Από γιατρό σε γιατρό. Από φάρμακο σε φάρμακο... Μια αρρώστια που κατάντησε χρόνια. Αλλά υπάρχει πιο χρόνια αρρώστια από την πνευματική; Την αρρώστια της ψυχής;

Ποια τα συμπτώματά της;

α) η όρεξη: Ο άρρωστος χάνει την όρεξή του. Και διερωτώμαι πώς πάει η όρεξη σου για τα πνευματικά; Πεινάς για το λόγο του Θεού; Πεινάς για τη Δικαιοσύνη και την Αλήθεια;

Μόλις το παιδί σου δείξει σημεία ανορεξίας ανησυχείς. Ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά πόση όρεξη δείχνεις για τον Άρτο της ζωής; Για το γάλα της αληθείας, για τη στερεά τροφή;

β) η καρδιά σου πώς είναι; Χτυπά από αγάπη προς τον Κύριό σου; Αγαπάς Εκείνον που σε αγάπησε; Πόσο αγαπάς; Ο Θεός είναι αγάπη. Από αυτό φαίνεται πόσο γνωρίζουμε το Θεό, πόση υγεία έχουμε, από το πόσο αγαπούμε.

γ) η πίεση κάποτε αυξάνει από ένα ζήλο χωρίς επίγνωση, κάποτε από υπόταση.

δ) η αναπνοή σου; Είναι κανονική; Αναπνέει η ψυχή σου ή μήπως έχει διαλείψεις και βγαίνει με δυσκολία; Η επικοινωνία με τον Θεό είναι η αναπνοή της ψυχής.

ε) η γλώσσα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που ο γιατρός εξετάζει είναι η γλώσσα. Και ο Κύριος είπε: "εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα". Τι βγαίνει από το στόμα μας; Τι λόγοι; Καθαροί ή ακάθαρτοι; Ή και τα δύο μαζί; Βγαίνει καρπός χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού;

Ή μήπως έχει από εκείνο το δηλητήριο που αναφέρει ο Ιάκωβος; "Μεστή θανατηφόρου φαρμάκου" (γ:8).

Η γυναίκα εκείνη αισθανόταν ότι από μέρα σε μέρα κατέρρεε. Αλλά επί τέλους μια ελπίδα φωτίζει την ύπαρξη της.

2. Η ελπίδα προβάλλει από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού

Πώς άρχισε αυτή η επαφή;

Άκουσε περί του Ιησού. Έφθασαν στ' αυτιά της φήμες και πληροφορίες. Πώς Εκείνος δίδασκε· Πώς θεράπευε. Τι ζητούσε. Τι έδιδε. Και από ό,τι είχε ακούσει, δημιουργήθηκε μια ελπίδα μέσα της.

Και σίγουρα έχεις ακούσει.... Η πίστη έρχεται δια της ακοής η δε ακοή δια του λόγου του Θεού...

Αν δεν έχεις ακούσει σωστά -αγνόησε όσα άκουσες· και πάρε μόνος σου το λόγο του Θεού. Θα ακούσεις εκεί όχι μονάχα τις φωνές εκείνων που Τον άκουσαν από κοντά και πήραν ζωή. Θα ακούσεις τον ίδιο: Ελάτε σε Μένα!

Από ό,τι είχε ακούσει δημιουργήθηκε μέσα της η ελπίδα και ο πόθος να Τον πλησιάσει και να Τον αγγίσει: Έλεγε: Και μονάχα αν μπορέσω να εγγίσω το ιμάτιό Του - θα σωθώ!

Πλήθη συνωστίζονταν γύρω από τον Ιησού. Μια ψυχή όμως μονάχα τον άγγιξε! Πολλοί είμαστε οι αναγνώστες σήμερα. Και ανάμεσά μας ο ίδιος Κύριος, ο Ιησούς. Πόσοι άραγε θα πλησιάσουν να Τον αγγίσουν;

3. Μια ύπαρξη που αποκαθίσταται στην υγεία της

"Και ευθύς εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής· και ησθάνθη εν τω σώματι αυτής ότι ιατρεύθη από της μάστιγος..."

Η απ' ευθείας προσωπική επαφή με το Χριστό αποκατέστησε την υγεία της γυναίκας εκείνης. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αποκατασταθεί η δική μας πνευματική υγεία.

Αυτός είναι ο σκοπός της παρουσίας μας στην εκκλησία. Αυτός είναι ο σκοπός του κηρύγματος. Κάθε αληθινού κηρύγματος. Να μας φέρει σε προσωπική επαφή με Εκείνον. Αυτός είναι ο σκοπός που ο ίδιος ο Χριστός γεννήθηκε. Για να μας πλησιάσει. Και να μπορέσουμε να Τον πλησιάσουμε...

- "Κάποιος με άγγιξε!", είπε ο Χριστός. Αυτός ο ίδιος Κύριος, ανάμεσα στους πολλούς αναζητεί τον ένα που πλησιάζει να Τον εγγίσει. Τότε μόνο γίνεται το θαύμα. Όταν μέσα στο πλήθος κάποια ψυχή Τον πλησιάζει, σαν να μην υπάρχει κανένας άλλος, παρά Εκείνος κι αυτή.

Οι μαθητές λέγουν στο Διδάσκαλο, καθώς Εκείνος ερωτά: "Ποιος με έγγιξε;"

"Βλέπεις τον όχλον να σε συνθλίβει και ερωτάς "Ποιος σε άγγιξε"";

Ξέρει ο Χριστός ποιος Τον άγγιξε. Αλλά θέλει αυτός που πήρε την ευλογία και τη δύναμη και τη χάρη να το ομολογήσει. Και να το ομολογήσει μπροστά σε όλους. Όπως μας συμπληρώνει ο Λουκάς (η:47) η γυναίκα "απήγγειλε προς αυτόν ενώπιον παντός του λαού δια ποίαν αιτίαν ήγγισεν αυτόν και ότι παρευθύς ιατρεύθη"

Έτσι όλο εκείνο το πλήθος άκουσε και έφυγαν όλοι με τη σκέψη όχι "τι θαυμαστή θεραπεία για τη δυστυχισμένη και ταλαιπωρημένη γυναίκα", αλλά "Πόσο θαυμαστός και πόσο δυνατός ο Ιησούς"...

Και αυτό θέλει ο Κύριος. Πες το! Αν πήρες μια ευλογία από τον Κύριο, διακήρυξέ το· φανέρωσέ το...

- Γυναίκα, βλέπεις θεραπεύθηκες, ήλθες τρομαγμένη... Καθώς με άγγιξες πήρες καινούργια ζωή. Αυτό που σου συνέβη, πρέπει να το μάθουν και οι άλλοι ότι:

"Η πίστη σου σε έσωσε..."