Οι σκέψεις και ο καρπός τους

«Ιδού θέλω φέρει κακόν επί τον λαόν τούτον, τον καρπόν των διαλογισμών αυτών» (Ιερ.ς:19)

 

Στο εδάφιο αυτό ο Θεός, δηλώνει ότι θα τιμωρήσει τον Ισραήλ, όχι μόνο για τις χονδροειδείς και φανερές του αμαρτίες, αλλά και τους διαλογισμούς του.

Ακούμε να λένε συχνά:«Η σκέψη είναι ελεύθερη». Αυτό εξαρτάται. Είναι αληθινό σχετικά με τους ανθρώπους. Κανείς από εμάς δεν έχει το δικαίωμα να εξασκεί έλεγχο στη σκέψη του άλλου. Η θρησκευτική σκέψη, για παράδειγμα, δεν υπόκειται στην εξουσία άλλου-δεύτερου προσώπου- ούτε υπόκειται στη δικαιοδοσία του νόμου.

Απέναντι στο νόμο, ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει οποιεσδήποτε θρησκευτικές ιδέες και ταυτόχρονα να απολαμβάνει χωρίς εξαίρεση όλα τα αστικά του δικαιώματα. Η σκέψη πρέπει να είναι ελεύθερη, εντελώς ελεύθερη, μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου.

Οτιδήποτε και αν προστάξουν οι τύραννοι, ουδέποτε επιτυγχάνουν να σταματήσουν την πρόοδο της προσωπικής γνώμης. Και αν γεμίσουν οι φυλακές, και αν εξαντληθούν οι πυρές, ποτέ δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν κανέναν από του να ασπάζεται τις αρχές του, μπορώ δε να προσθέσω, ότι ουδέποτε θα μπορέσουν να εντυπώσουν ψευδείς και πεπαλαιωμένες αρχές στα στήθη των ανθρώπων, παρόλη την προσπάθεια εκείνων που ενδιαφέρονται γι’ αυτό. Από αυτήν την άποψη, η σκέψη είναι ελεύθερη, σύμφωνα με το φυσικό δίκαιο. 

Δεν είναι όμως αλήθεια ότι είμαι ελεύθερος να σκέπτομαι όπως θέλω απέναντι του Θεού. Κανείς δεν έχει εξουσία να σκέπτεται  και να πράττει κατά βούληση, σύμφωνα με το κέφι του απέναντι στο Θεό. Ο Θεός είναι ο ανώτατος Κύριος των πράξεων του σώματός μου, καθώς και των εσωτερικών ενεργειών του πνεύματός μου. Κύριος νομοθέτης πάνω στο σώμα, στην ψυχή και στο πνεύμα είναι αυτός ο ίδιος ο Ύψιστος.

Αυτό αποδεικνύεται από μερικές εντολές του δεκαλόγου. Για παράδειγμα το «μη επιθυμήσεις την οικία του πλησίον σου, μη επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου», φανερά και με ιδιαίτερη δύναμη αναφέρεται στη σκέψη. Άρα ο νόμος του Θεού λαμβάνει υπόψη τη σκέψη. Έπειτα το Πνεύμα του Κυρίου σε πολλά μέρη της Γραφής κηρύττει ότι ο Κύριος διαρκώς παρακολουθεί τις σκέψεις μας.

«Νοείς τους λογισμούς μου από μακρόθεν» (Ψαλμ.ρλθ:2).

«Και ιδών ο Ιησούς τους διαλογισμούς αυτών είπε, διατί διαλογίζεσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών;» (Ματθ.θ:4).

Δεν διαφεύγει από το μάτι του Θεού, καμία σκέψη και ενθύμηση της πονηρής καρδιάς του ανθρώπου. Στο βιβλίο του Θεού, όλα αυτά γράφονται με ακρίβεια και όταν έλθει η ώρα της Κρίσης, θα δώσουμε λόγο για κάθε αργό λόγο και για κάθε πονηρή σκέψη μας. Επιπλέον, έχουμε τη μαρτυρία, ότι ο Θεός οργίζεται για τις κακές σκέψεις.

«Και είδεν ο Κύριος ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνο κακία, πάσας τας ημέρας. Και μετεμελήθη ο Κύριος ότι εποίησε τον άνθρωπο επί της γης και ελυπήθη εν τη καρδία αυτού» (Γέν.ς:5).

Ώστε μη παραβλέπετε τις κακές σκέψεις. Μόνο συνείδηση πορωμένη και καυτηριασμένη το κάνει αυτό. Μόνο όσοι δεν ελέγχονται από τη συνείδησή τους προσποιούνται ότι δεν πειράζει τι σκέπτεται κανείς. Όσοι όμως έχουν τρυφερή και καθαρή συνείδηση, τρομάζουν και προσέχουν τις κακές σκέψεις. Η προσευχή αυτών είναι:«Θεέ μου φύλαττέ με από ποταπές και χαμερπείς σκέψεις».

Έπειτα ο Θεός εξ αιτίας των κακών σκέψεων τιμωρεί το λαό Του. Πρώτα γιατί οι κακές σκέψεις φέρνουν καρπό, έχουν συνέπειες, γίνονται οι σπινθήρες, με τις οποίες ανάβεται πυρ καταναλίσκον και που απλώνεται. Δεύτερο γιατί οι κακές σκέψεις είναι καθαυτές κακές, η φύση τους είναι κακή, έχουν μέσα τους το μίασμα και το μικρόβιο του μολύσματος. Όπως η πίσσα κολλάει και ο καπνός μαυρίζει, έτσι και κάθε κακή σκέψη, που διέρχεται από το νου μας τον βλάπτει και τον μολύνει. Η σκέψη του κακού είναι αυτή η ίδια αμαρτία. Παραλύει τις ευγενικές δυνάμεις της ψυχής μας.

Όσο περισσότερο συνηθίζουμε με αδιαφορία να σκεπτόμαστε το κακό, τόσο λιγότερο μας ενοχλεί, τόσο πιο βαθιά μας υπνωτίζει. Οι κακές ονειροπολήσεις δηλητηριάζουν το λογικό. Όποιος επιμένει να σκέπτεται το κακό, με τον καιρό γίνεται αιχμάλωτος και παρασύρεται στην πράξη του κακού. Αυτό διδάσκει η εγκληματολογία. Κακές σκέψεις στον άνθρωπο είναι ο φοβερότερος προδότης. Μόλις εμφανιστεί η ευκαιρία μόλις παρουσιαστεί ο πειρασμός ο σκεπτόμενος το κακό παραδίνεται στον εχθρό γίνεται εκτελεστής του κακού. Σκέψεις για κάποιο κακό, που επαναλαμβάνονται και περιστρέφονται στο μυαλό, οδηγούν στην εγκληματικότητα.

Είναι  αναντίρρητο ότι οι κακές σκέψεις είναι τα αυγά της αμαρτίας. Είναι το έμβρυο του κακού. Είναι τα έλη όλων των μιασμάτων. Είναι οι βούρκοι κάθε δυσωδίας. Είναι το θηριοτροφείο και το σπήλαιο των ληστών. Είναι αρπακτικά και σαρκοβόρα όρνεα. Είναι φυτώρια δηλητηριώδη.

Μπροστά στο Θεό καθένας είναι υπεύθυνος για τις σκέψεις του. Ας τις προσέχουμε λοιπόν αυτές. Ας εξετάζουμε τις καρδιές μας μπροστά στο Θεό. Ας είμαστε άγρυπνοι φύλακες και κριτές των διαλογισμών μας.

Οι κακές σκέψεις είναι πολλές και διάφορες. Ο μεν Θεός μας προστάζει: «Μη έχης άλλους Θεούς πλην εμού», εγώ όμως συλλογίζομαι ότι καλύτερα να προτιμήσω το συμφέρον μου, παρά να ακολουθήσω αυτό το θείο νόμο, ή καλύτερα, να απολαύσω τα αγαθά του κόσμου, παρά να  είμαι φανατικός- και πάνω στην βάση αυτή των σκέψεών μου αυτών κάνω την απόκτηση χρημάτων ή απολαύσεων, θεό μου. Αυτό όμως είναι παράβαση του νόμου του Θεού, είναι αμαρτία, που εκκολάφτηκε από σχετικές σκέψεις. Στο ναό της καρδιάς σου στήνεις δικά σου είδωλα, σκύβεις μπροστά τους και προσφέρεις  σε αυτά το θυμίαμα της λατρείας σου, και έτσι γίνεσαι σωστός ειδωλολάτρης, προσκυνώντας τον εγωισμό σου.

Ομοίως στη δεύτερη εντολή «μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον», ο μεν Θεός μας διατάζει να μην προσκυνούμε το Θεό με κανένα σύμβολο, με κανένα άλλο τρόπο παρά τον διατεταγμένο, με καμία μορφή υλική, με κανένα τύπο ή μέθοδο ανθρώπινης εφευρέσεως και διατάξεως.

Εμείς όμως εύκολα μπορούμε να στρεβλώσουμε αυτό το θείο νόμο  με τις σκέψεις μας. Η διεφθαρμένη ανθρώπινη διάνοια σκέφτεται πάντοτε πώς να καταστρατηγήσει το θέλημα του Θεού. Πολλοί άνθρωποι, σκεπτόμενοι ότι ο Θεός είναι όμοιός τους και ανθρωπόμορφος, τον παριστάνουν με τέτοιο παχυλό τρόπο ώστε επαναλαμβάνουν ακριβώς το ανόμημα του Ισραήλ στους πρόποδες του Σινά:«Αυτοί είναι οι Θεοί σου Ισραήλ»

Αδελφοί είτε λατρεύετε κομμάτι ξύλου ή κάποιας άλλης ύλης σαν θεό σας, είτε λατρεύετε σαν θεό σας οποιοδήποτε αποκύημα της φαντασίας και ιδιοτροπίας σας είναι ένα και το αυτό –χονδροειδής ειδωλολατρία. Το καθήκον μας είναι όχι να εφεύρουμε ή να κατασκευάσουμε ένα θεό αλλά να δεχτούμε το Θεό, που οι γραφές αποκαλύπτουν, τον οποίο με τόση χάρη και δόξα φανέρωσε στο πρόσωπό Του ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Οι σκέψεις για το αντίθετο οδηγούν σε αμαρτία, σε ειδωλολατρία.

Όσο αφορά στην τρίτη εντολή:«Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω», οικτρά την παραβαίνουμε, εάν ελαφρά σκεπτόμαστε για το Θεό και το μεγάλο και φοβερό Του όνομα. Η βλασφημία του στόματος γεννιέται στην σκέψη.

Την ημέρα του Κυρίου, στην τέταρτη εντολή, την καταργούμε όχι μόνο με έργα των χεριών αλλά και με σκέψεις και φροντίδες της καρδιάς, είτε στο σπίτι, είτε στην εκκλησία.

Τους γονείς μας τους ατιμάζουμε με αγενείς σκέψεις απειθείς και ανευλαβείς, πριν προβούμε εναντίον τους σε πράξεις και έργα άστοργα.

Η γεμάτη οργή σκέψη κατά του αδελφού μας φέρνει στο φόνο. Βρώμικες σκέψεις οπλίζουν τα χέρια και ωθούν τον ληστή στο απεγνωσμένο του έργο.

Επίσης πονηρές σκέψεις και κακό βλέμμα προηγούνται από την μοιχεία. Τι εάν ο φόβος σε κρατάει από την διάπραξη αυτής της αμαρτίας, φόβος να μην συλληφθείς, φόβος να μην εκτεθείς, φόβος να μην εμπλακείς σε δυσάρεστα; νομίζεις ότι οι σκέψεις σου και η επιθυμία της ξένης γυναίκας που βρίσκεται στην καρδιά σου, δεν είναι αμαρτία; Ο Κύριος σου λέγει ότι είναι.

Πονηρές σκέψεις και αρπακτικά ελατήρια κατά της ξένης περιουσίας σε φέρνουν στην κλοπή, καθώς και στην ψευδομαρτυρία: κάθε άδικη προκατάληψη κατά του πλησίον, κάθε μοχθηρή σκέψη κατά του χαρακτήρα του, κάθε ψυχρότητα και κακή προδιάθεση.

Πόσο θρασύδειλοι είναι μερικές φορές οι άνθρωποι! Ενώ δεν τολμούν να έλθουν στη μέση και αντρίκια να εκφράσουν εκείνο που η καρδιά τους γνωρίζει σαν ψεύτικο, καταφεύγουν με ελαφρή συνείδηση σε υπαινιγμούς, εκφραστικές χειρονομίες και άλλα παρόμοια άνανδρα μέσα.  

Ψιθυρίζουν ύπουλα, διαδίδουν αβάσιμα. Με δήθεν εμπιστευτικούς λόγους ή επιστολές προσωπικές μεταδίδουν κάθε είδος χαιρεκακίας κατά των αδελφών τους, και όμως αναπαύονται σε στρεψόδικες σκέψεις. Αλλά υπάρχουν και άλλα είδη κακών σκέψεων.

Οι σκέψεις της αυτοπεποίθησης και της αυτοδικαίωσης, ότι δεν είμαστε τόσο αμαρτωλοί όσο λέει ο Θεός, ότι με τα δικά μας μέσα και τη δική μας εφευρετικότητα, θα περάσουμε και θα καταλήξουμε μάλιστα πρώτοι στους πυλώνες του Ουρανού, σαν άγιοι και δίκαιοι άνθρωποι και Χριστιανοί, θα μας φέρουν σε έκπληξη και θάμβος, όταν γυμνωμένοι από την οίηση  και την αλαζονεία μας σταθούμε  μπροστά στον Παντογνώστη και καρδιογνώστη Κριτή. Τέτοιες σκέψεις τότε, θα γίνουν το αιώνιο αίσχος μας. Προτιμότερο με μυλόπετρα στον τράχηλο να πέσουμε στη θάλασσα, παρά να ευχαριστήσουμε  το Θεό σαν τον Φαρισαίο, ότι δεν είμαστε διεφθαρμένοι  σαν τους άλλους ανθρώπους, ενώ πραγματικά δεν διαφέρουμε από αυτούς και εξίσου θα χαθούμε από το πρόσωπο του Κυρίου, εάν δεν μετανοήσουμε. Αυτοπεποίθηση και αυτοδικαίωση, σας εμποδίζουν να έλθετε προς τον Χριστό, για να σωθείτε και θα κλείσουν τις θύρες του ουρανού μπροστά σας. Ο Θεός να σας φυλάξει από τον καρπό τέτοιων σκέψεων!

Επίσης βρώμικες είναι οι σκέψεις υπερηφάνειας, καυχήσεως, κενοδοξίας και φιλαυτίας. Τις βλέπεις στο βάδισμα στον τρόπο ομιλίας πολλών ανθρώπων. Πόσο φουσκώνουν όταν αρχίζουν ν’ απαριθμούν τι είναι, τι κάνουν, τι έχουν! Οι σκέψεις τους πρέπει να είναι πολύ βδελυκτές στο Θεό.

«Οφθαλμοί υπερήφανοι» είναι ένα από εκείνα, που μισεί ο Κύριος. Ο υπερήφανος είναι σαν ασκός φουσκωμένος με αέρα. Όταν όμως οι περιπέτειες της ζωής ή η κρίση του θανάτου σαν βελόνα τον τρυπήσουν, τότε πόσο οικτρό είναι το τέλος του! Απαλλαχθείτε άνθρωποι από τις υπερήφανες σκέψεις σας! Πρώτα δεν έχετε τίποτα για να υπερηφανεύεστε, και δεύτερο μάθετε ότι η υπερηφάνεια γκρέμισε από τον ουρανό ένα λαμπρό άγγελο και τον μεταμόρφωσε σε διάβολο, και το ίδιο θα συμβεί και σε σας.

Άλλοι είναι πλήρεις από σκέψεις γογγυσμού και παραπόνων. Όταν ανοίξουν το στόμα τους γογγύζουν και παραπονιούνται για την εργασία τους, για την μοίρα τους, για το εμπόριο, για τα πάντα. Πάντοτε ένα αγκάθι υπάρχει στο λαιμό τους. Αγαπούν να μιλάνε για τις δυσκολίες τους, για τα πράγματα για τα οποία έπρεπε να είχαν κλειστό το στόμα τους. Πόσο δυστυχείς είναι αυτοί! Τα πάντα τα βλέπουν από την ανάποδη και γίνονται βαρετοί και στο Θεό και στους ανθρώπους. Φίδια φλογερά απειλούν τους γογγυστές γιατί ο Θεός βδελύττεται τους γογγυστές εναντίον της πατρικής του Πρόνοιας.

Εξίσου βδελυκτές στο Θεό είναι και οι σκέψεις απιστίας, που καρπός τους είναι αδυναμία λύπη, ανταρσία κατά του Κυρίου και πολλά άλλα κακά. Μακριά από εμάς τέτοιες ολέθριες σκέψεις που σαν σύννεφα μαύρα  κλείνουν τον αίθριο ουρανό και τον λαμπρό ήλιο από τα μάτια μας.

Σκέψεις αναβολής δεν είναι καλύτερες. Σύ έχεις ωραίες σκέψεις και καλές αποφάσεις αλλά πάντοτε αναβάλλεις το να αφήσεις τον κακό σου δρόμο να παρατήσεις τις αμαρτίες σου και να επιστρέψεις στο Χριστό. Εν τούτοις για άλλα πράγματα έχεις καιρό αρκετό και σπαταλάς πολύτιμες στιγμές  της ζωής σου, ενώ πλησιάζεις στο γκρεμό.

Οι σκέψεις άλλων περιφέρονται και περιπλανώνται στο κενό και μάλιστα κατά την ώρα της προσευχής και του κηρύγματος. Αποδιώξατε τις σκέψεις αυτές διότι είναι τα όρνεα τα οποία κατέρχονται πάνω στην θυσία. Πνευματικά δεν καρπώνεστε τίποτα από αυτά.