ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΑΘΩΟΤΗΤΑ
Α. Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ
Υπάρχουν επτά χρονικές περίοδοι που θα μελετήσουμε στα μαθήματά μας. Κάθε περίοδος (οικονομία) καλύπτει ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Θεός έρχεται σε σχέση με τον άνθρωπο με ένα ιδιαίτερο κάθε φορά τρόπο. Είναι μια περίοδος δοκιμασίας που κατέληξε όλες τις φορές σε κρίση του Θεού εξ αιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Σήμερα βρισκόμαστε πολύ κοντά στο τέλος της 6ης περιόδου.
Β. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
Ο Αδάμ και η Εύα ήταν αθώοι όταν φτιάχτηκαν μέσα στον κήπο της Εδέμ όπου τους περιέβαλαν όλες οι ευλογίες της δημιουργίας. Το κάθε τι είχε φτιαχτεί για να τους προσφέρει την ευτυχία. Ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο κήπο, τον θαυμάσιο παράδεισο, κι έβαλε τον Αδάμ για να εργάζεται αυτόν και να φυλάει αυτόν.(Γέν.β:15). Υπήρχε εκεί αφθονία τροφής και στέγη. Η γη ήταν εύφορη και τα δέντρα έδιναν άνετα και πλούσια τους καρπούς τους.
Το σημαντικότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι είχαν κοινωνία με το Θεό. Η γη ήταν ένας τέλειος παράδεισος-δεν υπήρχε ο φόβος για ανθρώπους ή θηρία, ούτε αγκάθια και τρίβολοι, κούραση ή πόνος. Υπήρχε μονάχα μια αξίωση, μόνο μια απλή εντολή: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού. Διότι καθ’ ήν ημέρα φάγεις απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει».(Γέν.β:16-17).
Το σημαντικότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι είχαν κοινωνία με το Θεό. Η γη ήταν ένας τέλειος παράδεισος-δεν υπήρχε ο φόβος για ανθρώπους ή θηρία, ούτε αγκάθια και τρίβολοι, κούραση ή πόνος. Υπήρχε μονάχα μια αξίωση, μόνο μια απλή εντολή: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού. Διότι καθ’ ήν ημέρα φάγεις απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει».(Γέν.β:16-17).
