Δύο ροπές στην πνευματική ζωή, με ακραίες τοποθετήσεις και
επιδιωκόμενη στο μήνυμά μας τούτο, χρυσή τομή. Αφορμή κι ερέθισμα, η εμπειρία
του Δαβίδ (Α’ Σαμουήλ ιθ:18 – κ:1). Σέ περίοδο μάλιστα την πιο δύσκολη και
αποφασιστική της ζωής του. Συμπίεση εξωτερική. Απορία εσωτερική. Σαφής η εντολή
του Θεού, πεισματική η αντίδραση του περιβάλλοντος. Ακαταπόνητος ο Σαούλ, στην
καταδίωξη εναντίον του. Όπως αργότερα θα ‘λεγε «στενά μοι πανταχόθεν σφόδρα» (Β’
Σαμ.κδ:14). Και...
• «ΕΦΥΓΕΝ Ο ΔΑΒΙΔ»
(εδ.18)
Είναι ανάγκη να γίνεται. Η απομάκρυνση από το πεδίο της
πνευματικής μάχης. Η προσωρινή έξοδος από τον αγρό της δραστηριότητας. Το
«αποθέσατε» των όπλων και των εργαλείων. Το βήματα του ζωγράφου μακριά από τον
πίνακα που φτιάχνει, για καλύτερο και καθολικότερο κοίταγμα. Επαναξιολόγηση
ζωής και έργου. Χέρια, που ασχολούνται μόνο με το φούχτωμα του κουρασμένου και
ζαλισμένου κεφαλιού.
• «ΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΡΑΜΜΑ»
(εδ.18)
Σημαίνει «ύψωμα». Μόνο απ’ αυτό μπορείς να 'χεις μια
καθολική θέα και εκτίμηση του όλου χώρου. Είναι το γεωγραφικά, πλησιέστερο
σημείο προς τον ουρανό. Και αν τούτο κριθεί υπερβολή, οπωσδήποτε υπερβολή δεν
είναι να πούμε, ότι- είναι το γεωγραφικά και πνευματικά μακρινότερο από το χώρο
του περισπασμού. Της αναμέτρησης. Και είναι αναγκαίο το ύψωμα της Ραμά, έπειτα
από τις μάχες που δόθηκαν και πριν απ' όσες ακολουθήσουν.
• «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΑΜΟΥΗΛ»
(εδ.18)
Το αποτράβηγμα του πιστού, δεν είναι μια φυγή προς τον εαυτό
του δηλ. μέσα του. Είναι μια καταφυγή προς τον Σαμουήλ. Δηλαδή, προς τον Κύριο.
Για να Του πούμε, σαν τη μητέρα του Σαμουήλ «να επιβλέψει στην ταπείνωσή μας».
Για να «εκχύσουμε την ψυχή μας ενώπιον του Κυρίου (Α’ Σαμ.α:11,15). Για ν’
ανασυνταχτούμε, μπροστά στην άγια παρουσία Του. Μπροστά στη φωτιά της αγιότητάς
Του. Μπροστά σ’ αυτά που αύριο θ’ αντιμετωπίσουμε.
• «ΚΑΤΩΚΗΣΑΝ ΕΝ
ΝΑΥΊΏΘ (εδ.18)
Η φυγή, το ανέβασμα, το γονάτισμα, συχνά θα μας υποδείξουν
επόμενο πνευματικό στέκι το «εν Ναυϊώθ». Δεν πρόκειται για επίσκεψη, ούτε για
κάποιο γιορταστικό week end. Πρόκειται, για «κατώκησεν». Μάλιστα, «κατώκησαν».
Αυτός και ο Σαμουήλ. Το 'χεις ζήσει αυτό, αδελφέ μου! Στη Ναυϊώθ της
πνευματικής σου ανασύνταξης, εσύ και ο Κύριος. Κανένας άλλος. Εσύ, χωρίς το
ρολόι στο χέρι, ούτε το άγχος στην ψυχή. Εσύ, παραδομένος στον όσο χρόνο θα
χρειαστεί, για μια σωστή επανεκτίμηση κι επανατοποθέτηση. Ναυϊώθ, σημαίνει
«σπίτι ανάπαυσης και μάθησης».
• «ΙΔΟΥ Ο ΔΑΒΙΔ ΕΝ
ΝΑΥΪΩΘ»
Θα το μάθει αυτό ο εχθρός σου. Ο εχθρός της πνευματικής σου
ανασύνταξης. Και θα θελήσει να την καταστρέψει, να τη ματαιώσει. Ο πνευματικός
σου ανεφοδιασμός, είναι μόνιμα ο στόχος του εχθρού. Εσύ, μη ταραχτείς. Μη
απομακρυνθείς από τη Ναυϊώθ σου. Ο Κύριος είναι δυνατός να φέρει έτσι τα
πράγματα, ώστε «πνεύμα Θεού να επέλθει και επί τους μηνυτάς του Σαούλ» (20).
• «ΚΑΙ ΣΑΟΥΛ ΕΝ
ΠΡΟΦΗΤΑΙΣ;» (εδ.24)
Ναι, είναι δυνατό. Ναι, πνεύμα Θεού να επισκεφθεί και τον
όποιο Σαούλ σου. Φτάνει εσύ να μην απομακρυνθείς από τη Ναυϊώθ. Να
συνειδητοποιήσεις ότι η μάχη δεν είναι δική σου. Ότι «Κύριος ο Θεός σου, αυτός
θέλει πολεμήσει υπέρ σου» (Δευτ.γ:22). Πότε θα μπορέσω αλήθεια να συναισθανθώ,
ότι η πρώτη και αποτελεσματική μάχη, ενάντια στον όποιο πνευματικό εχθρό μου,
είναι... η πνευματική μου στήριξη και ορθοπόδηση! Πότε!..
• «ΕΦΥΓΕΝ ΕΚ ΝΑΥΪΩΘ
(κ:1)
Καταφύγιο η Ναυϊώθ και σταθμός. Χώρος πνευματικής
ανασύνταξης και μάθησης. Θητεία, κοντά στον Σαμουήλ.
Που όμως άτοπο θα ’ναι, αν κάμει όλη τη ζωή παρένθεση. Αν το
«εν Ναυϊώθ», δεν ακολουθηθεί από το «εκ Ναυϊώθ» (ιθ:18, κ:1). Πότε κι έπειτα
από πόσο χρόνο θα γίνει αυτό, μη με ρωτήσεις. Μη ρωτήσεις ούτε τον κήρυκά σου.
Εσύ θ’ αποφασίσεις μπροστά στον Κύριο. Ο Δαβίδ δεν έφυγε «εκ Ναυϊώθ», όταν
ήλθαν οι πρώτοι μηνυτές του Σαούλ (ιθ:20). Ούτε, με τούς δεύτερους (21). Ούτε,
όταν ο ίδιος ο Σαούλ κινήθηκε εναντίον του. Όμως... έφυγε κάποια στιγμή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Κάποτε, ο Χριστός μιλώντας για τα πρόβατά Του, είπε·
«εισελεύσεται και εξελεύσεται και νομήν ευρήσει» (Ιωάν.ι:9). Το «εισελεύσεται»,
το ’ζησε ο Δαβίδ «εν Ναυϊώθ». Το «εξελεύσεται», το ’ζησε «εκ Ναυϊώθ».
Ισορροπημένη σέ τούτα τα δύο, ας είναι η πνευματική μας ζωή.
