ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ιδ:2 Και ηκουσα φώνήν εκ του ουρανού ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντής μεγάλης και ήκουσα φωνήν κιθαρωδών, οίτινες εκιθάριζον με τας κιθάρας αυτών.

Με την πρώτη ματιά φαίνεται σαν να υπάρχουν πολλές φωνές στον ουρανό. Φωνή υδά­των πολλών, φωνή βροντής, φωνή κιθαρωδών. Όμως στην πραγματικότητα στο εδάφιο αυτό περιγράφεται μια φωνή. Ο Ιωάννης άκουσε μια Φωνή από τον ουρανό που την περιγράφει σαν φωνή υδάτων πολλών, και σαν φωνή βροντής, και ήταν σαν να κιθάριζαν κιθαρωδοί με τις κιθάρες τους.

Αυτή η φωνή που άκουσε ο Ιωάννης προέρχεται από πολλές μεμονωμένες φωνές, που μοιάζουν με το βουητό ενός ισχυρού καταρράκτη. Και στην Αποκ.ιθ:6 ο Ιωάννης άκουσε 'ως φωνήν όχλου πολλού,και ως φωνήν υδάτων πολλών,και ως φωνήν βροντών ισχυρών. Αυτή η φωνή ήταν όλων των αγίων του Θεού μαζί.

Αποκ.α:15 Εδώ η φωνή του Ιησού περιγράφεται σαν τον ήχο υδάτων πολλών. Και στον Ιεζ.α:24 λέει ότι τα 4 ζώα είχαν φωνή σαν τον ήχο υδάτων πολλών, ως φωνή του Παντοδυνάμου. Τα 4 αυτά ζώα συμβολίζουν τους αγίους του Θεού, το ενωμένο σώμα των αγίων πάνω στη γη τις τελευταίες ημέρες.

Βλέπουμε λοιπόν ότι και η βασιλεία του Θεού, και ο Υιός ο άρσεν, και το ενω­μένο τέλειο σώμα του Χριστού μιλούν με τη φωνή του Παντοδυνάμου.

Ο Ιησούς έχει φωνή σαν τον ήχο πολλών υδάτων. Ο λαός Του έχει φωνή σαν τον ήχο πολλών υδάτων. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο λαός του Θεού μιλάει με τη φωνή Του. Πρόκειται για μια φωνή, για τη φωνή του Ιησού που μιλάει δια μέσου των αγίων Του.

Και όχι μόνο στον ουρανό οι άγιοι του Θεού θα μιλούν και θα ψάλλουν με δυνατή φωνή, σαν τον ήχο υδάτων πολλών, αλλά και εδώ στη γη.

Ο Θεός θα έχει ένα ενωμένο & υποταγμένο λαό πριν την Αρπαγή, που θα μιλάει με τη φωνή Του. Η φωνή του Ιησού που καλεί τις ψυχές για να τις σώσει, θα ακουσ­θεί και πάλι πάνω στη γη, καλώντας και πάλι τις ψυχές των ανθρώπων. Και αυτό θα γίνει μέσω του σώματος της εκκλησίας. Και γι' αυτό ο Θεός επιτρέπει να δοκιμαστούμε και να εξαγνισθούμε, για να δει ποιοί θα μείνουν ταπεινοί, ενω­μένοι στην αλήθεια Του, υποταγμένοι στο θέλημά Του, ποιοί θα Τον εμπιστευ­θούν απόλυτα, ποιοί θα μείνουν στέρεοι στο λόγο του Θεού, και γιατί θέλει να έχει ένα λαό ενωμένο που θα έχει μια φωνή. Είναι αναγκαίο και επιτακτικό να εί­ναι ο λαός του Θεού ενωμένος με μια πίστη και να έχει το ίδιο Πνεύμα.

Ρωμ.ιε:5-6 Είναι αναγκαίο να φρονούμε το αυτό και να έχουμε το ίδιο πνεύμα

Και αυτή η φωνή στην Αποκ.ιδ:1 ήταν σαν φωνή κιθαρωδών, που κιθάριζαν με τις κιθάρες τους. Αυτοί είναι οι 144.000, που έχουν κιθάρες και ψάλλουν και αγάλλονται στην παρουσία του Θεού. Ψάλλουν ένα άσμα νίκης και θριάμβου με μια φωνή ενώπιον του θρόνου του Θεού.

Αποκ:ιδ:3 Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου, και ενώπιον των τεσσά­ρων ζώων και των πρεσβυτέρων' και ουδείς ηδύνατο να μάθει την ωδήν, ειμή αι εκατόντεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γής.

Στη μουσική υπάρχουν πολλά δύσκολα κομμάτια να μάθει κανείς. Όμως αυτή η νέα ωδή που έψαλλαν οι 144.000 ήταν υπερβολικά δύσκολη, και κανείς άλλος δεν μπορού­σε να μάθει την ωδή αυτή, παρά μόνο αυτοί. Και αυτό δείχνει ότι οι 144.000 κατέ­χουν μια μοναδική και ξεχωριστή θέση ενώπιον του Θεού.

Δεν είναι στην ίδια θέση όπως τα 4 ζώα που είναι εν μέσω και κύκλω του θρόνου. Δεν κάθονται σε θρόνους ούτε φορούν στεφάνους όπως οι 24 πρεσβύτεροι. Όμως κά­θε άγιος ενώπιον του Θεού έχει τη δική του μοναδική και ξεχωριστή θέση. Και κάθε άγιος στην δική του ξεχωριστή θέση κάνει όσο πιο πολλά μπορεί με το φώς που έχει για να ευαρεστήσει το Θεό.

Καθένας είναι ένας πολύτιμος λίθος στον πνευματικό οίκο του Θεού. Κατέχει μοναδική θέση μέσα στην καρδιά Του. Όλοι αποτελούν μέρος του αιώνιου σχε­δίου Του. Και γι' αυτό ψάλλουν αυτό το μοναδικό άσμα νίκης και θριάμβου, γιατί τώρα πλέον βρίσκονται στην παρουσία του Θεού.

Β. Πρόκειται για ένα ειδικό γκρουπ ανθρώπων. Το γεγονός ότι ο Θεός ασχολείται μα­ζί τους, σημαίνει ότι θα μείνει πιστός στη διαθήκη Του με τον Αβραάμ. Μετά το τέλος της μαρτυρίας των 144.000, ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει και πάλι στη γη στη Δεύτερη Έλευση, και το έθνος Ισραήλ Τον δέχεται και συμφιλιώνεται με το Θεό. Οι 144.000 είναι οι πρώτοι καρποί αυτής της εθνικής συμφιλί­ωσης, μετάνοιας και επιστροφής του λαού Ισραήλ προς το Θεό σαν έθνος.

Γ. Όταν θανατώνονται οι άγιοι της θλίψης ο Θεός τελειώνει το έργο Του με τους εθ­νικούς. Ο καιρός των εθνών εκπληρώθηκε. Ο Θεός εργάστηκε με τους εθνικούς για να ετοιμάσει τη Νύμφη Του, και τώρα κινείται για να τελειώσει το σχέδιο Του με το λαό Ισραήλ.

Στην επιστολή Ρωμ.ια:24-27 ο Παύλος μιλά προς τους εθνικούς και λέει ότι αν αυτοί που ήταν η φυσική αγριελιά, ο Θεός εργάσθηκε μαζί τους και τους εγκέντρισε σε καλιελιά, πόσο μάλλον ο Θεός θα εργασθεί στις έσχατες μέρες με τη φυσική καλιελιά, το λαό Ισραήλ, και θα τους συμφιλιώσει και πάλι με τον εαυ­τό Του. Οι 144.000 είναι από τους κλάδους που κεντρίσθηκαν στην ίδια τους την ελιά δια της πίστεως.

Όταν τελειώνει η Μεγ. Θλίψη εισέρχεται το πλήρωμα των εθνών. Τώρα βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλοι εθνικοί που θα μετανοή­σουν. Αλλά μέσα στα σχέδια και στις βουλές του Θεού και με τον τρόπο που ο Θεός εργάζεται με τους ανθρώπους, το πλήρωμα των εθνών έχει εισέλθει.

Ρωμ.ια:26,27 'και ούτω πάς Ισραήλ θέλει σωθεί, καθώς είναι γεγραμμένον, θέλει ελθεί εκ Σιών ο Λυτρωτής, και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας από του Ιακώβ. Και αύτη είναι η παρ'εμού διαθήκη πρός αυτούς όταν αφεραίσω τας αμαρτίας αυτών'

Δαν.θ:24  '70 εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν δια να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι και να εισαχθεί διακιοσύνη αιώ­νιος. ..."

Όταν έρχεται ο Χριστός στη Δεύτερη έλευση αφαιρεί τις αμαρτίες του Ισρα­ήλ, βάζει ένα τέλος και εισάγεται δικαιοσύνη αιώνιος.

Οι 144.000 είναι αγορασμένοι από τη γη. Κανείς άνθρωπος δεν μπορούσε να μάθει την ωδή παρά μόνο οι 144.000, που ήταν αγορασμένοι από τη γη. Αυτό σημαίνει ότι είχαν φύγει πλέον από τη γη. Είχαν αρπαχτεί στον ουρανό. Ο Θεός τους αγόρασε με το αίμα του Αρνίου, και επειδή βάδισαν άγια μαζί Του, τους έφερε στον τόπο που τους είχε υποσχεθεί, στην παρουσία Του.

Είναι οι μόνοι που είναι αγορασμένοι από τη γη αυτό τον καιρό. Είναι οι μόνοι που βρίσκονται μέσα στη διαθήκη του Θεού.

Μετά την 6^η σφραγίδα δεν υπάρχουν πλέον πιστοί πάνω στη γη, μόνο οι 144.000 είναι οι μόνοι αγορασμένοι από τη γη από το τέλος της Μεγ. Θλίψης μέχρι τη Δεύ­τερη Έλευση του Χριστού, στα δεύτερα 3^1/2  χρόνια.

Ο Ιωάννης βλέπει τους 144.000 να βρίσκονται ήδη στην παρουσία του Θεού, να έχουν αρπαχτεί προς το θρόνο Του. Το ερώτημα είναι: Πότε έγινε η αρπαγή των 144.000;

Γνωρίζουμε ότι πρέπει να είναι πολύ κοντά στη δεύτερη έλευση του Χριστού, πολύ λίγες μέρες πριν. Οι λόγοι είναι οι εξής:

Πρώτα απ' όλα οι 144.000 σφραγίζονται λίγο πριν ανοιχτεί η έβδομη σφραγίδα. Τα πρώτα 3 ^1/2  χρόνια της Μεγ. Θλίψης τελειώνουν με την 6^η  σφραγίδα.

Στην Αποκ.ζ:1-8 βλέπουμε τους 144.000 να σφραγίζονται. Στο κεφ.η:1 ανοίγεται η 7η σφραγίδα, που περιλαμβάνει την έκχυση των 7 πληγών. Οι 144.000 σφραγίζονται για να προστατευτούν από αυτές ακριβώς τις πληγές.

Οι 144.000 μένουν κάτω στη γη κατά την διάρκεια της έκχυσης των πληγών. Δια­φορετικά δεν θα υπήρχε κανείς λόγος να σφραγιστούν για να προστατευθούν από τις πληγές όπως λέει στο κεφ.ζ:2-3. Στην Αποκ.θ:1-5 βλέπουμε την 5^η σάλπιγγα της 7^ης σφραγίδας και απ' ότι βλέπουμε οι 144.000 είναι ακόμη κάτω στη γη, για­τί λέει '...οίτινες δεν έχουν την σφραγίδα του Θεού επί των μετώπων αυτών...

Το τρίτο σημείο (συγκεντρώνουμε στοιχεία για να καταλήξουμε σε κάποιο συμ­πέρασμα) είναι ότι οι 144.000 έχουν να κάνουν με τη στερέωση της διαθήκης του Θεού με το λαό Ισραήλ. Είναι μέσα στη διαθήκη του Θεού. Είναι οι προσήλυτοι Ιουδαίοι που τώρα αγαπούν τον Ιησού. Και γι' αυτό το λόγο προστατεύονται από τις πληγές.

Ένα ερώτημα που γεννιέται εδώ είναι γιατί οι 144.000 προστατεύονται και ζουν κατά την Μεγ. Θλίψη, ενώ οι άγιοι της θλίψης θανατώνονται;

α. Πρώτα απ’ όλα λόγω της κατάστασης της καρδιάς τους. Μόλις έλαβαν το φως του Ιησού και τη γνώση ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας τους, παρέδωσαν πλήρως τη ζωή τους σ' Αυτόν και πήραν στερεή απόφαση να ζήσουν άγια ενώπιον Του. Τώρα βέβαια μπορεί να μην έχουν το χρόνο να αυξηθούν στην πίστη και να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο με τη Νύμφη του Χριστού κατά το Πνεύμα. Όμως με τη γνώση που έχουν και με το χρόνο που υπάρχει στη διάθεσή τους βαδίζουν απόλυτα αφοσιωμέ­νοι στον Ιησού Χριστό. Δεν είναι καθόλου χλιαροί, αλλά βρίσκονται μέσα στη δια­θήκη του Θεού. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι 144.000 προστατεύονται από τις πληγές και δεν θανατώνονται όπως οι άγιοι της θλίψης.

β. Ένας άλλος λόγος είναι ότι είναι θέλημα Θεού γι' αυτούς να είναι μαρτυ­ρία για το λαό Ισραήλ, και να είναι οι πρώτοι καρποί από την επιστροφή του Ισ­ραήλ προς το Θεό σαν έθνος. Είναι οι πρώτοι καρποί αυτής της εθνικής αποκατάσ­τασης του λαού Ισραήλ με το Θεό. Γι' αυτό το λόγο ο Θεός τους προστατεύει πάνω στη γη ώστε να μπορέσουν να δώσουν αυτή τη μαρτυρία.

γ. Η στερέωση της διαθήκης του Θεού τελειώνει με την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού στη Δεύτερη Έλευση. Στο Δαν.θ:27 λέει: 'και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μια εβδιμάδι. Και στο μέσον της εβδομάδος θα παύσει η θυ­σία και η προσφορά, και αυτό σήμαινε το θάνατο του Ιησού, που πέθανε για τις αμαρτίες μας ακριβώς στο μέσον της 70ής εβδομάδας. Και με το θάνατο Του στερε­ώνει τη διαθήκη σε πολλούς σε μια βδομάδα. Στο τέλος της 70ής εβδομάδας οι Ισ­ραηλίτες αποκαθίστανται πάλι μέσα στη διαθήκη του Θεού.

δ. Οι 144.000 λοιπόν εκπληρώνουν το δεύτερο ήμισυ της 70ής εβδομάδας του Δανι­ήλ, και ο Θεός στερεώνει τη διαθήκη Του και με αυτούς. Πρέπει να βρίσκονται πά­νω στη γη κατά το δεύτερο ήμισυ της εβδομάδας αυτής, για 3 ½ χρόνια. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να πει ότι στερεώνει τη διαθήκη με αυτούς. Και αυ­τά τα 3 ^1/2 χρόνια είναι η περίοδος από τον καιρό που σφραγίζονται οι 144.000, μέχ­ρι πριν τη Δεύτερη Έλευση. Γι' αυτό το λόγο, οι 144.000 αρπάζονται λίγο πριν τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού.

ε. Δαν.ιβ:11-12 Οι χρονικές αυτοί περίοδοι των 1290 & 1335 ημερών αναφέρονται στην ίδια χρονική περίοδο, από την αρχή της έκχυσης των πληγών μέχρι τη Δεύ­τερη Έλευση και την αποκατάσταση του λαού Ισραήλ.